Niks

Hoofdstuk 5

Ik open de deur. Op de stoep staat Mara. Ik ren naar haar toe en omhels haar. "Hey zussie." zegt ze. Ze haalt een hand door mijn haren. "Erg he, dit." Ik knik. "En pap vind het fijn dat ze "eindelijk" dood is." Ik begin weer te huilen, de derde keer vandaag. "Het komt wel goed, de politie doet onderzoek." Ik kalmeer een beetje bij die woorden, maar niet echt helemaal. "Straks denken ze dat ik heb gedaan!!" Mara lacht. "Dat denken ze vast niet!" Ik schud mijn hoofd. "Jawel, want ze verdachten me ook al voor een andere moord omdat mijn vingerafdrukken op het mes waren gevonden en en...." Mara krijgt een denkende uitdrukking op haar gezicht. "Pap heeft bijna dezelfde vingerafdrukken als jij. En hij was "blij" over mams dood." Ik schok. "Denk je dat pap het heeft gedaan? "Opzich klinkt het best logisch, met dat strafblad waar die agent het over had, maar ik wil het niet geloven. 

Die avond eten we pizza op de bank en kijken we 10 afleveringen van Flikken Maastricht achter elkaar aan. Niet omdat het over moord gaat ofzo. We vinden het gewoon leuk om karakters aan elkaar te koppelen. Nar 5 afleveringen komt Lisa ook. Met Lisa deed ik dit ook altijd, daarom belde ik haar na de afleveringen die we al hadden gezien. We kijken nog 5 afleveringen en dan gaan we slapen. Tenminste, dat was het plan, maar we kijken gewoon nog verder. Om 6 uur wordt er op de deur geklopt. Mara zet de aflevering op pauze en loopt de trap af. Gelukkig hebben we onze pyama's niet aan gedaan, anders zou de gene bij de deur wel raar opkijken. Ik hoor Mara een gil slaan. "Pap!"