Niks

Proloog

Het briefje staarde hem aan vanaf de tafel. Wat moest hij doen? Het was al te laat. De zinnen leken hem te vangen. Hij las het briefje nog eens. 

"Hallo, eigenlijk moet ik geen woorden verspillen aan deze boodschap. Wat ik wil zeggen is dat je eigenlijk dood zou moeten zijn. Dood echt helemaal dood. 

Byeeeeeeee" 

Het was niet de tekst van "je zou dood moeten zijn." Dat wist hij al. Hij zou dood moeten zijn. Het was gewoon dat dit briefje hem een, ja, kweenie ,een naar gevoel gaf. Over het briefje zou hij bezorgd moeten zijn, niet om hem. Een kille stem achter hem. "Hallootjes.." Hij draaide zich om, meteen zich bedenkend dat hij dat beter niet had kunnen doen. Maar het was al te laat. Een scherpe steek in zijn borst, zijn shirt kleurde rood. Hij wierp nog een blik op de schim, zakte toen in elkaar. Nog voor hij stierf fluisterde hij wat naar de schim, maar niemand heeft echt gehoord wat hij zei...