3.Bölüm

3 1 0
                                    

Aradan 7 buçuk saat sonra artık gitmek istedikleri yere gelmişlerdir

"Şşş uyan artık aptal kaç saattir uyuyosun"
"Off ne var be"
"Körmüsün? Geldik görmüyomusun"
"Off yine nereye geldik acaba?"
"Ulan susta in artık arabadan!"
"Tamam be"

Gizemli adam tam arabadan indiği anda telefonu çaldı

"Buyrun?"
"Alo Emir beyle mi görüşüyorum?"
"Evet ben Emir Yıldırım..."
"Tamamdır"
"Tamam 3 hafta sonra görüşürüz"

"Lan! Baksana"
"Ne var?"
"Senin ismin Emir mi?!"
"Nerden biliyon lan"
"Telefonla konuşurken dedin ya salak daha ne dediğini bilmiyon"
"Lan söyledimmi cidden"
"Evet aptal"
"Off kahretsin"
"Ulan hava kararıyor nereye götürüyorsan götür beni"
"Gel benimle"

Emir Nehir'i yer altında olan bir eve göturdü fakat bu ev çok sıcak ve  heyelan riski yüksek bir yerdir

Fakat Nehir in klostrofobisi ve panik atağı vardır...

"Off çok kötüyüm götür beni nereye götüreceksen"

Fakat Emir çoktan Nehir i ittire ittire o yer altında olan eve götürmüştür

"Geldik"
Diyip ittirmiştir Nehir'i
Nehir yere düşüp gözlerini acmıştır
Ve bir anda Nefesi daralmaya başlamıştır

"Ne oluyo lan"
"Gerizekalı benim klostrofobim var"
Derken Nehir in gözleri kapanmıştır...

"Ulan ne yapicam ben.. neyse ayılır birazdan"
Aradan 1 saat geçmiştir Nehir zaten kafasını sertçe vurduğu için hala uyanmamıştır Emir artık telaşlanmaya ve ne yapacağını düsünmeye başlamıştır sonrasında 3 saat sonunda Nehir yavaş yavaş gözlerini açmaya başlamıştır

"Noldu bana?" Demiştir kısık bir sesle
Emir, tam cevap verecek iken Nehir'in telefonu çalmaya başlar Nehir, kim olduğuna bakmadan açar ve

"Alo?"
"Abla?!"
"A-abla"
"Dur bağırma hemen"
"Sakın yapma"
"Abla! Kapattı..."
"Noldu lan?"
"Ablam aradı"
"Onu duydum zaten neden aradı diye soruyom mal"
"Beni evde göremiyince bağırdı bana ve ablam her zaman benim konumumu bilebilir.."
"Ne?! Nasıl bilir olum ne bu kız"
"Konum bilgim günlük olarak ablama gidiyor ben bunu engelleyimiyorum"
"Ne?! Salak nasıl engelliyemiyorsun?"
"Noldu lan niye korktun ama korkma ben demedikçe seni dövmezler"
"Dövmezler derken? Kaç kişiler lan?"
"Abimde gelir zaten o bir konuda bile eksik kalmaz"
"Hasss-"

Aradan 4-5 saat geçmiştir Nehir in gözleri o kadar kanlanmıstır ki ağlasa kan ağlayabilecek durumdadır tam o esnada yukarıdan yürüme sesleri gelmiştir bunlar çok farklı gelen  ayak sesleri dır.. Fakat Emir çoktan tedbir olarak arkadaşlarını çağırmıştır.

Bu sesler Emirin adamlarının ayak sesleride olabilirdi Nehir'in ablası ve abisinin sesleride.. Emir yavaş yavaş ayağı kalkmaya başladı.

Ve ayak seslerinin sahibinin kim olduğunu gördüler..

Bunlar Emir in adamlarıydı Nehir bir anda yerinden sıçrayıp ayağa kalktı

"Kimsiniz siz?"
Diyerek geriye doğru yürümeye başladı, ve duvara çarptı..

"Gelin" dedi Emir gür sesiyle
"Sizin adınız neydi bu aralar yoksunuz"
"O iki adam Emir e yaklaşarak Emirin kulaklarina birşeyler fısıldar

"Tamam"

"Amirim bu kız kim?"
" Susun!"

Nehir,Emirin adamları olduğunu anlayınca.yavasca yere oturmuştur fakat Emir in adamları Nehir e oyle bir bakıyordur ki Her an oldürecekmis gibi

Nehir cebinden 1-2 tane bisküvi çıkarıp ağzına attı ve uyuya kaldı tam o sırada

"Şşş gelin buraya" dedi Emir
"Buyrun amirim"

Emir adamların kulağına birşeyler fısıldadı ve o adamlar Nehir e doğru yaklaşmaya başladılar
Sonra Nehir in ellerini bağladılar ve ağzı ile gözünü de unutmadılar..

Nehir uyandı..

"Mmmm!"

Fakat Emir ile adamları çoktan orayı terk etmişlerdir..

Nehir hemen gözlerini ve ağzını açmaya çalıştı fakat sadece ağzını açabilmişti
Aşırı susamıştı yanındaki su şisesini aradı eliyle ve bulup içti daha sonra gözünü de açabildi biranda telefonunu aramaya basladı ve telefonunu bulamadı bir anda yukardan sesler gelmeye basladı Nehir o kadar kötü haldeydiki sesleri duymamıştı  ayağa bile kalkamiyordu evet uyumuştu ama bütün enerjisini ağzını ve gözünü açarken harcamıştı zaten istese de hareket edemezdi çünkü elleri yere bağlıydı sonra yorgun düşüp bayıldı...

Yukarıdan gelen sesler iyice artmıştı ve o ayak adımları aşağıya doğru inmeye başladı ..

Bu gelenler Nehir'in ablasıydı fakat yanında kimse yoktu oysaki yukarıdan fazla ayak sesleri gemişti Nehir in ablası Nehir i öyle görür görmez hemen yanına koştu

"Nehir!"
"Nehir!"

Nehir in ablası o kadar bağırmıştı yer altında ki evin bir kaç metre ötesinde pusu kuran Emir in adamları bile bunu duymuştu anında yer altındaki eve doğru koştular ve aşağıya indiler

Nehir in ablası arkasını döndü ve iki tane  adam karşısında duruyordu ayağa kalktı ve Emir in adamları ona yaklaşmaya başladı Nehir'in ablasının dibine kadar geldiler tam birşey söyleyecekken Nehir in ablası bir tane tokat yapıştırdı ve o sırada Nehir uyandı

Durgun bir sesle

"Noluyor?" Dedi

Nehir in ablası Nehir e döndü ve bunu fırsat bilen adamlar Nehir in ablasına saldırdı tam Nehir in ablasına vuracakken bir ses geldi

"SAKIN BÖYLE BİRŞEY YAPAYIM DEME!"
"Abi?" Dedi Nehir
Evet bu Nehir in abisiydi ve Nehir in abisi bir anda:

"Elvin?!"
"Abi?"

İkisi de şoktaydı fakat Nehir in abisi bütün dikkatleri bağırarark kendi üzerine çekmişti Elvin bunu fırsat bilip hemen Nehir in ellerini çözdü Emir in adamları
"Vaay efe bey keyfiniz yerindemi?"
"Sen benim adımı nerden biliyorsun!"
"Aaaa bilmez olurmuyuz hiç?"

Efe o kadar sinirlenmişti ki bir anda Emir in adamlarını cebinden çıkardığı kelebek bıçak ile bıçakladı Nehir'in ağzı açık kaldı elvin Nehir i kaldırdı

"Nehir nerdesin sen!?"
"A-abla"
"Ya senin burda ne işin var onlar getirdi seni buraya?"
"A-abla.."
"Sabahtan beri seni arıyorum öğretmenin seni okuldan attı haberin varmı! Artık bir sen hiç bir şey olamayacaksın!"
"Elvin Yeter sakin ol "
"Offf tamam"

~Sonsuzluğa Giden Aşk~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin