Her şey Taehyung'un telefonuna gelen bir bildirimle başlar.
"Çünkü sevdiğim; kimse benim sana baktığım gibi bakamazdı, sen de baktırmazdın zaten."
Not: klişeler mevcuttur.
Taekook/yoonmin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhabaa 👋
Evettt, sonunda o bölüme geldik. Jungkook'un çaresizliğini, Taehyung'un duygularını, Junseo'nun keyfini ve bilinmeyen bazı şeyleri...
Her şeyi okumaya hazır olun.
Çünkü bomba patladı ve çevresindeki hiçkimseye acımadı...
(Bölümü elleri titreyerek atıyor, çok gergin.)
İyi okumalar, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın✨
༻ ✩༺
21.Bölüm:Kör kuklalar ve kuklacı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gerçeklerin bekçilik yaptığı gözlerin, koyu kahvelerime böyle bakarken yalan söylüyor olman seni aptal yapar mı? Yoksa ben görmek istediğimi mi görüyorum?
Söyle sevdiğim, nefretin de aşkı var mıdır?"
TAEHYUNG
Nefret, gözünü kör ettiğinde her şeye karşı acımasızlaşırsın. Zaafların hariç.
Bayan Jeon, yüzüme şaşkın bakışlarını göndermeye devam ederken gergin gülüşümün sönmemesi için olağanüstü bir çaba sarf ettmem gerekti. Sonunda şaşkınlığı biraz da olsa azaldığında "Evet, canım." Diye mırıldandı. "Jungkook evde fakat daha uyanmadı. Sen neden gelmiştin?"
"Ah..." diye mırıldandım sesimin üzgün çıkmasını sağlayarak. "Onunla ortak projemiz vardı fakat kendisini okulda göremedim. Acil birkaç değişiklik yapmamız gerekiyor ve vaktimiz çok az. İyi mi diye kontrol etmek istemiştim."
Acelesizce sıralıyordum kelimelerimi. Gözlerimdeki bakıştan şüphelenmesin diye düz durmaya çalışıyor, kalp atışlarımı susturuyordum. Sakin ol, Taehyung. Sakin.
Bayan Jeon'un yüzüne hüzünlü bir ifade yerleşti. Bakışları benden kopup içeriye döndüğünde karamsar bir nefes çekti ciğerlerine. Sabırla konuşmasını bekledim, buraya bir sebeple gelmiştim. Onu almadan da gitmeye niyetim yoktu.
