Ik word wakker door de wekker. Half 8, maandagochtend. Nog 1 week naar school dan dan eindelijk 6 weken vakantie. En volgend jaar naar de middelbare, als het net zo'n hel word als de basisschool dan overleef ik het niet. In mijn klas heb ik geen vrienden, word ik gepest en uitgescholden. Zo leuk zijn de schooldagen voor mij niet. Ik kleed me snel om, smeer ontbijt en lunch, pak mijn tas en mijn jas en loop naar de schuur. Yeey, ik mag weer op mijn geweldige fiets naar school. Nou, zo geweldig is hij niet, het lijkt net of hij elk moment uit elkaar kan vallen. En van elke kant komt wel een geluid. Op de fiets eet ik mijn brood op, dat doe ik nooit thuis. Mijn ouders zijn alweer een paar weken weg voor hun werk naar het buitenland, en ik ben hun enige kind. Mijn vader werk als dokter in het leger en mijn moeder is zijn assistente, zij helpen mensen in de oorlog. Ze zitten nu in de vluchtelingenkampen in Syrië. Ik ben raar genoeg nooit bang dat hun iets overkomt, ze gaan al naar het buitenland sinds dat ik 1 ben, dat is nu dus al 11 jaar! En nooit is er iets gebeurd, ja natuurlijk een muggenbult en een griepje, maar dat is zo weer over. Ik ben nu bijna bij school, om de hoek is de school. Ik zie veel kinderen en ouders al op het schoolplein staan. Ik zet mn fiets in de fietsenstalling en loop naar binnen, naar mijn lokaal. En dan "BZZZZZ" daar gaat de bel. Onze leraar komt aanlopen en doet het lokaal open, iedereen rent naar binnen. De tafels staan in groepjes, "zoek zelf maar een plekje waar je wilt gaan zitten." Zegt de leraar. Iedereen zit bij zijn vrienden. Er is nog 1 plekje over, tegenover het bureau van de leraar. Daar ga ik maar zitten. Als iedereen zit begint de leraar met vertellen. "Deze week is de laatste week we gaan niet meer zo veel doen, een beetje opruimen, schoonmaken, film kijken enzo. Het bestuur heeft besloten dat jullie vrij zijn als dit hele lokaal schoon en opgeruimd is. Dus iedereen aan de slag!" "YES! YEEY! COOL! VET! GAAF! SUPER! JAA!" Roepen alle kinderen uit mijn klas. Vanbinnen ben ik wel een beetje blij, dan is het het einde van al dit gepest hier op school!
* 10.00 uur*
He is pauze, iedereen moet naar buiten. Ik zit zoals gewoon weer alleen op een steen, dicht bij het voetbalveld. Ik ga daar altijd zitten omdat het voetbal leuk is om naar te kijken, maar er is nog 1 ding leuk in deze klas. En dat is Robin. Ik ben al verliefd op hem sinds groep 3, maar ik heb het nooit durven zeggen en hij ziet mij toch niet staan. Hij is heel erg populair bij de meiden, vooral Alisha en Thirza, die altijd aan zij zij hangen. Zij staan nu ook met een groepje meiden dicht bij het voetbalveld, alleen aan de andere kant. Je ziet dat ze steeds 'stiekem' naar Robin kijken. Maar Robin is nu alleen bezig met voetbal. Robin is anders dan alle andere jongens, hij pest mij niet. Hij pest niemand hoor, en hij is super aardig. Ook tegen mij. Woensdag middag hebben we een kennismakingsmiddag op het Sikkelcollege, ik ga daar naartoe en Robin ook. Ik weet alleen niet welk niveau hij gaat doen. Ik ga Atheneum doen. Ik had een proeflesje van de Klassieke talen, maar vond het niet leuk, dus daarom ga ik maar gewoon Atheneum doen. Ik hoop dat we bij elkaar in de klas komen, maar die kans is heel klein, want er zijn heel veel aanmeldingen voor het Sikkelcollege.
"BZZZ" En daar gaat de bel weer, tijd om naar binnen te gaan. Iedereen gaat weer verder waarmee hij bezig was. Sommigen verplaatsen de tafels, anderen wassen ze ze, andere zoeken alle kasten uit, weer andere helpen de leraar en ik, tja, ik mag natuurlijk alles gaan vegen en de toiletten schoonmaken, niemand wou dat. Ze wezen allemaal naar mij, gelukkig hebt juf Nina mij wel, zij is de enige die ik mag op deze school. Ik mag af en toe helpen in haar klas, ze heeft groep 2. Dan lees ik de kleintjes voor en dan ga ik met ze spelen, ik heb zelfs een keer een hele mooie ketting gekregen van een meisje, ze was heel creatief en ze vond mij heel lief zij ze. Die ketting heb ik elke dag om. In groep 2 word ik tenminste wel gerespecteerd en mogen de kinderen mij. Als ik weer word gepest in mijn eigen klas ga ik naar juf Nina toe om erover te praten, zij voelt als een moeder voor mij. Ik ben vaak bij haar thuis geweest om thee te drinken met een koekje, dan speelden we ook spelletjes. Ik was daar bijna altijd te vinden. Alleen nu is juf Nina zwanger dit is haar laatste week, dan gaat ze met zwangerschaps verlof. Ik wil haar kindje zo graag zien! Het is vast een heel mooi babytje, dat weet ik wel zeker! En ik word haar baby's vaste oppas!
* 12.00 uur
Het is lunchpauze, iedereen heeft het weer super gezellig. En ik, ik zit weer alleen, helemaal achterin de hoek. Ik heb 2 boterhammen mee, 1 met chocoladepasta en 1 met kaas. En een fles water. Als iedereen het opheeft mogen we weer naar buiten tot 1 uur. Ik loop rustig het lokaal uit, maar word de hele tijd opzij gebeukt door de kinderen uit mijn klas die met een hoog tempo langs mij heen vliegen. Ik ga zoals gewoonlijk weer op de steen zitten naast het voetbalveld. Ik hoor een paar meiden en jongens achter mij lachen. "Iel, wat is zij toch lelijk zeg!" "Er is iets niet goed met haar, want ze is zo raar." "Dikzak!" "Ze moet echt andere kleding gaan dragen, want dit is gewoon te lelijk!" "En die schoenen, zijn die van de 4 de hands markt ofzo. En uit de 18 eeuw!" "Ik heb gehoord dat ze enigst kind is, omdat haar ouders het zielig vonden als ze een zusje of een broertje extra kreeg. Dan zou het gewoon zielig zijn voor dat broertje of zusje!" "Ja, behalve als die net zo waren als haar.... Niet goed wijs!" "HAHAHAHAHAHA" Inmiddels ben ik er wel aan gewent, iedereen noemt me steeds een sukkel en pest me steeds weer opnieuw. Mijn zelfvertrouwen word er niet beter op, maar als die hel van een schooldag dan eindelijk voorbij is, dan ga ik naar huis. Daar kan ik zijn wie ik ben.
*15.00 uur
"BZZZZ" Daar gaat de bel. Eindelijk! Nog een dag of twee en dan zijn we klaar met opruimen en schoonmaken, dan heb ik eindelijk vrij! Ik pak mijn fiets en fiets naar huis. Als ik thuis ben zet ik mijn fiets in de schuur en ga naar binnen. Als mijn ouders weg zijn krijg ik altijd voor elke week 250,- voor eten en andere spullen. Ik pak mijn Ipad en ga naar bankieren, vandaag is er weer 250,- bijgeschreven, met als onderschrift : "We houden van je lieverd, we hopen na de vakantie weer terug te zijn. We vinden het super jammer dat we niet op vakantie kunnen, maar hier hebben ze ons echt nodig. Xxx Papa en Mama." Ik ga dit jaar een weekje met mijn opa en oma, en een weekje met mijn tante en oom op vakantie. Met mijn opa en oma ga ik naar een een of andere camping in Drente, en met mijn tante en oom ga ik naar Duitland, naar Bentheim. Suuuuuuper saai!!! En dan heb ik nog 4 weken voor mijzelf. Gelukkig! Gewoon een beetje chillen enzo.
