နန်းတော်ရဲ့လှပထည့်ဝါမှုတွေကြောင့်ရှောင်ကျန့်ပါးစပ်တောင်မစေ့နိုင်ပဲတစ်မေ့တစ်မြော်ငေးကြည့်နေမိသည်။ဖခင်ဖြစ်သူအမတ်ကြီးကလည်းသားလေး၏အပြုအမူလေးကြောင့်ကျေနပ်လျက်။သို့ပေမဲ့လည်းညီလာခံသို့အမြန်တက်ရမှာဖြစ်တာကြောင့်သူ့ရဲ့သားလေးရဲ့လက်ကိုဆွဲ၍ညီလာခံကိုအလျင်အမြန်လာခဲ့သည်။ညီလာခံမှာသားလေးရဲ့ရုပ်ရည်ကြောင့်ထင်းခနဲပင်။ငယ်ရွယ်စဥ်ကတည်းကလှပလွန်းလှတဲ့သူရဲ့သားလေးကိုစိတ်မချသည့်အတွက်အိမ်၌သာပညာသင်ယူအရွယ်ရောက်စေခဲ့သည်။ယခုသူ့ရဲ့သားလေးကိုခေါ်လာရတဲ့အကြောင်းကလည်းအလည်အပတ်အနေဖြင့်သာ။ထိုအချိန်တွင်ကုန်းကုန်းတစ်ယောက်က
"မင်းကြီးကြွလာပါပြီ..မင်းကြီးကြွလာပါပြီ"
ထိုသို့ဆော်သြော်လိုက်သည်နှင့်အစည်းအဝေးခန်းရှိလူအားလုံးကမတ်တပ်ရပ်ကာဉီးညွတ်၍အရိုအသေပေးကြသည်။(A/Nအမှောင်ပါမှာပေါ့..စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ဆက်ဖတ်)
ဝမ်ရိပေါ်တစ်ယောက်ဦးညွတ်သူများကိုမျက်စိတစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ရာပန်းရောင်ဝတ်စုံကိုဝတ်ထားတဲ့သူလေး။အသားအရည်ကဖြူဖွေးပြီးပန်းရောင်ဝတ်စုံလေးနှင့်ပနံသင့်လှသည်။ရှည်လျားတဲ့ဆံနွယ်လေးတွေကိုဖဲကြိုးစနဲ့ချည်ထားပေမဲ့ထွက်ကျနေတဲ့ဆံသားတစ်မျှင်စ၊နှစ်မျှင်စကသူ့ရဲ့ရင်ခုန်သံတွေကိုဒိန်းခနဲမြည်စေသည်။အပေါ်စီကနေကြည့်တာဖြစ်တဲ့အတွက်မျက်နှာကိုမမြင်သည့်အတွက်
"မျက်နှာမော့..."
ရှင်ဘုရင်ရဲ့အမိန့်ကြောင့်အစည်းအဝေးရှိလူများမှာအံ့သြရသည်။သူတို့ဘုရင်ကစကားတစ်လုံးပြောဖို့ဆိုဝေးစွ၊ခေါင်းညိတ်ခေါင်းခါသာလုပ်တဲ့သူကယခုသူ့တို့ကိုအမိန့်ပေးလိုက်သည်တဲ့လား။ရှင်ဘုရင်ရဲ့အမိန့်ကြောင့်ရှောင်ကျန့်လည်းဘုမသိဘမသိနဲ့ခေါင်းမော့လိုက်သည်။ခေါင့်မော့လိုက်သည့်အချိန်ရှင်ဘုရင်နှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံသွားတာကြောင့်မျက်လွှာကိုကမန်းကတန်းရှောင်ကျန့်ပြန်ချလိုက်သည်။(18မပြည့်တဲ့ချောကရေးတာဆိုတော့ရှင်တို့18မပြည့်လည်းဖတ်ကြ🤤)
အစည်းအဝေးပြီးသွားတာကြောင့်လူတွေအကုန်ထွက်သွားပေမဲ့ရှောင်ကျန့်နှင့်သူ့၏ဖခင်အမတ်ကြီးသာကျန်ခဲ့သည်။ဘုရင်မင်းမြတ်ကသူ့ကိုအရိုင်းဆန်ဆန်အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေတာကြောင့်ဒီနေရာကနေအဝေးသို့ပြေးထွက်ချင်စိတ်ပင်ပေါက်သည်။ဖခင်အမတ်ကြီးကလည်းရိပ်မိပေမဲ့မတက်သာတဲ့အခြေအနေမို့နေနေရုံသာ။
နာရီဝက်လောက်တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းက
"ငါသူ့ကိုလိုချင်တယ်.."
ရှင်ဘုရင်၏ယတိပြတ်စကားသံကြောင့်ရှောင့်ပျန့်နှင့်အမတ်ကြီးမှာဆွံအနေမိသည်။
"အရှင်...အရှင်..မင်းကြီး.."
"တော်..စမ်း..အမတ်ကြီးငါ့ကိုပုန်ကန်တာလား".
ရှောင်ကျန့်ကတော့ဖခင်အဘယ်ကြောင့်စကားထစ်တာလည်းဆိုတာစဥ်းစားလို့ပင်မရ။သို့ပေမဲ့သူ့ဖခင်ကကြောက်နေသည်ကြောင့်လူစွမ်းကောင်းလုပ်ချင်စိတ်ဝင်လာသည်။
"ဒီမှာ...မင်းကြီးဖြစ်ပြီးဘယ်လိုတွေပြောနေတာလည်း.."
"အားကျန့်..ဘုရင်ကိုအဲ့လိုမပြောရဘူး"
"မသိဘူး..အိမ်ပြန်မယ်အဖေ..အိမ်ပြန်မယ်လို့"
"မင်းကြီး..အမိုက်အမဲသားလေးမို့ခွတ်လွှတ်ပါ..."
အမတ်ဖြစ်သူရဲ့တောင်းပန်မှုကြောင့်နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကိုတွန့်ကွေးရုံပြုံးပြီး
"အပြစ်ကိုပေးဆပ်ရမယ်..အမတ်ကြီးထွက်သွား"
မင်းကြီးရဲ့အမိန့်ကြောင့်ဖခင်အမတ်ကြီးမှာအစည်းအဝေးခန်းပြင်ပသို့တုန်ယင်စွာဖြင့်ထွက်သွားခဲ့သည်။နေပါဦး...သူငါ့ဆီကိုလျောက်လာတာလား..အဖေရေ..သေရတော့မှာလား....။မျက်စိကိုမှိတ်ပြီးမဲ့ရှုံနေတဲ့သူလေးကို
"နာမည်.."
"ရှောင်..ရှောင်ကျန့်"
"အင်း..ဒီနေ့ကစပြီးငါ့အပိုင်မင်းက"
ဘုရင်ဖြစ်သူရဲ့ရူးကြောင်ကြောင်စကားကြောင့်မျက်လုံးကိုလက်နှင့်ပွတ်ပြီးသူ့ရှေ့ကဘုရင်ကိုကြည့်မိသည်။အိမ်မက်များလားပေါ့...။ဝမ်ရိပေါ်ကအရှေ့မှာရှိနေတဲ့သူလေးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကောက်ပွေ့လိုက်ပြီးသူ့ရဲ့နားနေဆောင်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။နန်းတော်တွင့်းရှိမောင်းမပျိုတွေမှာလည်းရှင်ဘုရင်ခေါ်လာသူကိုမြင်ချင်ပေမဲ့ပဝါစနဲ့မျက်နှာကိုအုပ်ထားတာကြောင့်မမြင်ရချေ။ရှောင်ကျန်ခဗျာမှာတော့ရှင်ဘုရင်ရဲ့လုပ်ရက်တွေကြောင့်ကြောင်တောင်တောင်လေးသာလိုက်လာခဲ့သည်။
တံခါးကိုသေချာစွာပိတ်ပြီးရင်ခွင်ထဲမှာရှိတဲ့သူလေးကိုဖဲမွေ့ရာပေါ်အသာချပေးလိုက်သည်။(ကိုယ်စောင့်နတ်ရေးတာပါ☠)
ဖဲမွေ့ယာပေါ်မှာရှိတဲ့သူလေးကပဝါစလေးကိုဖယ်ပြီးစူပုတ်ပုတ်နှင့်လှမ်းကြည့်တော့ခန္ဒာကိုယ်ရဲ့အောက်ပိုင်းတစ်နေရာကတင်းတင်းကျပ်ကျပ်။သူဆက်ထိန်းလို့မရအောင်မာထန်နေတာမို့အရှေ့မှာရှိတဲ့လူသားလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာကိုရမ္မက်ဆန်ဆန်နမ်းရှိုက်မိသည်။ရုန်းကန်နေတဲ့လက်ဖဝါးလှလှလေးတွေနဲ့ခြေဖဝါးသွယ်သွယ်လေးတွေကိုသူ့ရဲ့ကိုယ်လုံးနဲ့ဖိလိုက်ပြီးလုပ်ငန်းစတင်လိုက်သည်။လက်ဖဝါးသွယ်သွယ်လေးတွေကိုသူ့လက်တွေနဲ့ချုပ်ထားတာတောင်ရုန်းကန်နေတော့ဝမ်ရိပေါ်ကညစ်ကျဲကျဲအတွေးဖြင့်ဆံနွယ်စတွေကိုစည်းထားတဲ့ဖဲကြိုးစကိုဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီးလက်နှစ်ဖက်တင်းရင်းစွာစည်းနှောင်းကာကုတင်နှင့်တွဲချည်လိုက်သည်။
-----------------------------------------------------------ကဲ..wpမှာတင်ပြီ..စာဖတ်သူလေးတွေတစ်ယောက်တောင်ရှိဘူး🤧..voteလေးနဲ့cmလေးရေးကြဦးနော်
