အပိုင်း(2)

915 26 2

by Hline2Yiti

by Hline2Yiti

"ရှောင်ကျန့်....ငါမင်းစိတ်ပါလာအောင်ချော့မြူနေတာနော်..ငါဒီတိုင်းလိုးပစ်ရမှာလား..ဆက်ရုံးရင်ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့..."
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အံကြိတ်သံစကားကြောင့်ရှောင်ကျန့်တုတ်တုတ်မျှပင်မလှုပ်ရဲချေ။စကားနားထောင်တဲ့ကလေးလေးကြောင့်ဝမ်ရိပေါ်မဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးကာနှုတ်ခမ်းလေးကိုဖွဖွလေးနမ်းပြီးလည်ပင်းကိုဉီးတည်လိုက်သည်။ လည်ပင်းလေးကိုသူ့ရဲ့သွားနဲ့ဖိချလိုက်ပြီးအမှတ်အသားတွေကိုစိတ်ကြိုက်ပေးလိုက်သည်။ရှောင်ကျန့်ကတော့နာလို့ညီးသံလေးတွေပင်ထွက်လာခဲ့သည်။ထို့နောက်...ချယ်ရီသီးလေးတွေဆီဝမ်ရိပေါ်တစ်ယောက်စုပ်ယူဖိချေပြန်သည်။မိန်းကလေးတွေလိုအမို့အမောက်တွေမရှိပေမဲ့ရှောင်ကျန့်ရဲ့ချယ်ရီသီးတွေကကိုင်လို့လည်းကောင်းသလိုစုပ်ယူပြန်ရင်လည်းနတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုသာယာသည်။.အားးး...သူ့ရဲ့ဟာသာတွင်းလေးထဲစိမ်ရင်...ဆိုသည့်အတွေးနဲ့တင်ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ရမ္မက်တွေကပိုပိုပြီးထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမဲ့ကာရှောင့်ကျန့်ရဲ့အောက်ပိုင်းသို့ဝမ်ရိပေါ်ဦးတည်လိုက်သည်။အောက်ပိုင်းမှာရှိတဲ့အဝတ်ကိုချွတ်ဖို့ပြင်တော့
"မ..မလုပ်နဲ့...လူယုတ်မာကြီး"
ရှောင်ကျန့်ရဲ့တားမြစ်သံကြောင့်ဝမ်ရိပေါ်က
"လူယုတ်မာတွေလိုကိုယ်ကယုတ်မာမှာပါ..ခနလေးစောင့်နော်"
"အရူး..အရူးကောင်."
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ဆဲသံကိုပြန်လည်မချေပတော့ပဲလူယုတ်မာဆိုတာဘယ်လိုမျိုးလည်းဆိုတာပြသဖို့ဝမ်ရိပေါ်လုံးပန်းနေပြီဖြစ်သည်။အတွင်းခံတစ်ထည်မျှသာကျန်တော့တဲ့သူ့ရဲ့ရှောင်းအလှလေးကြောင့်ပေါင်တံသွယ်သွယ်ဖွေးဖွေးလေးတွေကအထင်သား။တစ်ဖြေးဖြေးနဲ့သူ့ရဲ့လက်တွေကချယ်ရီသီးတွေကနေပေါင်တံလှလှလေးတွေကိုပွတ်သပ်လိုက်သည်။ရှောင်းအလှလေးကတော့မနေတက်လို့တွန့်လိမ်နေသည်။အင်း...လူယုတ်မာဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်နဲ့အညီလှုပ်ရှားရမှာမို့တစ်ထည်သာရှိတော့တဲ့အတွင်းခံကိုချွတ်လိုက်သည်။အခန်းထဲမှာရှိတဲ့မီးရောင်သဲ့သဲ့ကြောင့်ရှောင်းအလှလေးရဲ့အရာကိုမြင်မိတော့ဟက်"ခနဲရီမိသည်။နီနီရဲရဲသေးသေးလေးနဲ့ရှောင်ကျန့်ဆိုတဲ့လူသားလေးကအဝတ်ကင်းမဲ့စွာနဲ့သူ့ရှေ့မှာရှိနေတာမို့ရီခြင်းဖြစ်သည်။ရှောင်းအလှလေးကတော့ရှက်လို့ထင်ရဲ့...ပါးတွေတောင်ပန်းနုရောင်သန်းနေတာမို့ရှောင်းအလှလေးရဲ့အလှတွေကပိုမိုထင်သာစေသည်။အချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲနောက်ပေါက်ထဲကိုလက်တစ်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်တော့နာလို့ထင်သည်ထွန်ထွန့်လူးရုံးလာတာမို့အာရုံပြောင်းအောင်ချယ်ရီပွင့်ဖတ်တွေကိုဖိချေကာ
စိတ်ပါလာအောင်ချော့မြူလိုက်သည်။ချော့မြူရင်းနှင့်လက်နှစ်ချောင့်ထည့်ပြီးမွှေလိုက်၊လက်သုံးချောင်းကနေလေးချောင်းအထိမွှေလိုက်ဖြင့်ဝမ်ရိပေါ်တစ်ယောက်သူ့အရာထည့်ရစေရန်တံတွေးကိုချောဆီဖြင့်သုံးကာထည့်ရသည်။ဝမ်ရိပေါ်ကသူ့အရာကိုတစ်ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းသည်နှင့်
"ရပ်..ရပ်..အင့်..နာတယ်.."
အဆက်မပြတ်ငိုယိုပြီးတောင်းပန်တာတောင်ဝမ်ရိပေါ်ကသွင်းမြဲသွင်းနေခဲ့တာမို့ရှောင်ကျန့်မှာမျက်ရည်ပင်ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျရသည်။ရှောင်ကျန့်ရဲ့နောက်ပေါက်ထဲကိုဝမ်ရိပေါ်ရောက်သည်နှင့်ဖြည်းဖြည့်ချင်းဆောင့်မိသည်။ရှောင်ကျန့်မခံနိုင်သာသိသည့်အတွက်ဖြေးဖြေးချင်းသာဝမ်ရိပေါ်ကဆောင့်ချပေးသည်။20ခန့်လောက်ခပ်သာသာချပြီးဝမ်ရိပေါ်တစ်ယောက်မတင်းတိမ်နိုင်သည့်အတွက်အားပျော့နေတဲ့ရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်တွေကိုကြိုးဖြေလိုက်ပြီးသူ့ရင်ခွင်ကျယ်ထဲထည့်ကာခပ်မြန်မြန်လေးဆောင့်ချလာတော့
"ဟင့်..ရပ်..အင့်..ရပ်...အင့်..ရပ်လို့.."
"ဟာ့..အချစ်..ဟာ့..ကောင်းတယ်"
ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်ကျန့်ရဲ့ဆံနွယ်တွေကိုအသာကိုင်ပြီးဆောင့်ချနေတာကြောင့်
"ဖြေးဖြေး..အင့်...အင့်..ဖြေးဖြေး"
"အရှင်..ဟာ့..ခေါ်"
ရှောင်ကျန့်မခေါ်မချင်းဆောင့်ချနေတာမို့
"အရှင်....အင့်.."
ထိုအခါမှသာဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အရည်တွေကရှောင်ကျန့်ရဲ့ဗိုက်ထဲကိုအလုံးအရင်းဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ဝမ်ရိပေါ်ကမောဟိုက်ပြီးငိုယိုထားလို့ညစ်ပတ်နေတဲ့ပေတူးလေးကို
"အိပ်လိုက်နော်..ကိုယ်သန့်ရှင်းပေးမယ်.."
ရှောင်ကျန့်ကတော့ဝမ်ရိပေါ်ထိုစကားကိုပြောလိုက်သည်ကိုပဲကြားလိုက်သည်။နောပ်ဆက်တွဲစကားကိုတော့သူအရမ်းပင်ပန်းနေသည့်အတွက်မကြားလိုက်ချေ။
"အစမို့လို့ကိုယ်ဒီလောက်ပဲလုပ်တော့မယ်..ကျစ်!အခုတောင်ထောင်လာပြီ"တဲ့လေ။
----------
မနက်ခင်းရဲ့နေရောင်ခြည်ကသူ့ရဲ့မျက်လုံးကိုလာထိတာကြောင့်ရှောင်ကျန့်နိုးလာခဲ့သည်။နိုးလာသည်နှင့်ဒါတွေကအိမ်မက်ဖြစ်ပါစေလို့သူဆုတောင်မိပေမဲ့လူကိုင်ရိုက်ထားသလိုနာကျင်မှုနဲ့ကြိမ်းစက်နေတဲ့နောက်ပေါက်ကြောင့်အိမ်မက်မဟုတ်မှန်းသိသာလှသည်။ညကလူယုတ်မာလိုကြမ်းတမ်းတဲ့သူကတော့သူ့ကိုဖက်ထားတာမို့ချက်ချင်းတွန်းဖယ်ကာထဖို့ပြင်မိသည်။သို့ပေမဲ့ထရတာအတော်နာကျင်လှတာကြောင့်ကြိတ်မှိတ်ပြီးထရသည်။တော်သေးသည်ကညကသူ့ကိုသန်စင်ပေးပြီးအဝတ်လေးဝတ်ပေးထါးလို့ပင်။ခက်ခက်ခဲခဲဒီနေရာကနေသူ့မှာမပြေးရုံတစ်မယ်နန်းတော်ရဲ့ဝေး ရာဆီသို့ပြေးမိသည်။
ရှင်ဘုရင်ရဲ့နန်းဆောင်အတွင်းမှာတော့ရှင်ဘုရင်ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့တောက်ခေါက်သံကအပြည့်ပင်။
"တောက်..!အာခံရဲတယ်ပေါ့ရှောင်ကျန့်..ပြန်တွေ့ခဲ့ရင်ငါမင်းရဲ့အပြစ်ကိုပေးဆပ်ခိုင်းမယ်..အခုချက်ချင်းမတွေ့တွေ့အောင်ရှာပြီးပြန်ခေါခဲ့...လွတ်အောင်ပြေးထား...ရှောင်ကျန့်"
-----------------------------------------------------------
လှိုင်းရတီသွင်#