අවසානය

864 183 71
                                    

අවසානය

"දේව්දාස්...!! "

"ආරුල්.....!!! "

මගේ පපුව පසාරු කරන් ගිය කිණිස්ස සිතුවාටත් වඩා වේදනා දෙද්දී මං ඒ යහන් ගැබේම බිමට ඇඳගෙන වැටුනා....

ඒ සමඟම ඇහුන ආදිප්තගේ හඬ වගේම ඒ හඬ පරයලා ඇහුන අනෙක් ගැඹුරු හඬ මගේ දෙසවන් අතරේ දෝංකාර දෙද්දී මගේ මුවගට සිනහවක් ඇදුනා.....

මාගේ මරණය පෙනී පෙනීත් ඔහුගේ හඬ මායාවක් වගේ ඇසෙද්දී මගේ මුවට සිනහවක් ආවා....

මා අයිති ඔබටම පමණයි අභීර්... මා ඔබ නමින් ඉපද ඔබ නමින් මිය ගියා......

මං සිතින් සිතුවේ ඇස් පියාගෙන සැනසිල්ලේ මගේ අවසන් හුස්ම පිට කරන්න සූදානමින්.....

ඒත්........

"ආ....රුල්......."

ආයෙත් ඒ සුපුරුදු හඬ මගේ දෙසවන් අතරේ දෝංකාර දුන්නා....

"ආ.. ආදිත්‍ය....!! "

ඒ එක්කම මට ආදිප්තගේ හඬත් මගේ දෙසවන් වලට ඇහෙද්දී නිදහසේ පිටකරන්න හදපු අවසන් හුස්මත් මං මොහොතකට හිර කරගත්තා..

ඔහු..... ඔහු නැවත පැමිණිලාද......

"අ....... ආරුල්..... "

"ආරුල්......!!!!!! "

මුලින් මිම්ණුමක් විදිහට ඇහුනු ඔහුගේ ගැඹුරු හඬ ඉන්පසුව ඇහුනේ මුලු දෙවොලම දෙදරන තරම් ශබ්දෙට වෙද්දී ඔහුගේ වේගවත් අඩි හඬ මට ඇහුනා....

ඔහු.... අනේ ඔහු... නැවත පැමිණිලා...

ලඟටම ඇහෙන පියවර හඬ එක්ක ඔහුගේ නෙලුම් මල් සුවඳ කාලෙකින් මට දැනෙද්දී මගේ වැසුනු ඇස් අගින් කඳුලු බිංදුවක් ගලාගෙන ගියා...

"අ... ආරුල්... ම්.. මාගේ ආරුල්... "

මගේ අසලින්ම ඇසුනු ඔහුගේ හඬ එක්ක අමාරුවෙන් මං දෑස් විවර කරගන්න උත්සහ කරද්දී ඔහු මාව ඔහුගේ දෝතට ගෙන ඔසවාගෙන ඔහුගේ උකුලෙන් තියාගන්නවා මට දැනුනා...

ඔහුගේ උනුහුම... ඔහුගේ සුවඳ.. කාලෙකින් මට දැනෙද්දී මට පුදුමතරම් ලෝභකමක් දැනුනා... මං.. මං හදිසි වූවා වැඩියිද...

"ආරුල්.... මාගේ ආරුල්... කරුණාකර නුබෙ දෑස් විවර කරන්න ආරුල්... "

ඔහු මගේ එක් අතක් සිපගන්න ගමන් මුමුණද්දී මං අමාරුවෙන් හෙමීට මගේ දෑස් විවර කලා... 

දේව්දාස් || Completed Where stories live. Discover now