Nar Tanem (İlkin & Bariş)

Bölüm 6

Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte İlkin'in gözleri aralandı. Yatağında bir sağa bir sola döndü, ama içindeki heyecan onu yatakta fazla tutmadı. Dün Barış'la yaşadığı o anlar zihninde dönüp duruyordu. "Artık sevgiliyiz," diye geçirdi içinden. Bu cümle, yüreğinde tatlı bir heyecan bırakmıştı. Gözlerinin önüne Barış'ın gülümsemesi geliyordu. Her ne kadar tam anlamıyla dile getirmeseler de, sonunda ilişkilerinin bir adı olmuştu.

Elini telefonuna uzattı. Hemen kızlar grubuna mesaj yazmak istedi, ama önce düşünceleriyle baş başa kalmak istedi. "Barış bugün ne yapacak acaba?" diye merak etti. Dün gece oldukça doğal bir şekilde gelişen olayların ardından, şimdi her şeyin nasıl devam edeceğiyle ilgili bir belirsizlik vardı.

Telefonunu eline aldı ve mesaj yazmaya başladı:

İlkin:
"Sabahlar olmasın! Kızlar, size bir bomba haberim var!"

Elif hemen atıldı:

Elif:
"Oley! Hadi anlat, ne oldu?"

Derya da sabırsızlanmıştı:

Derya:
"Çatlayacağım, lütfen hemen anlat!"

İlkin derin bir nefes alarak mesajı yazmaya başladı:

İlkin:
"Resmen 'Artık sevgiliyiz' dedik!"

Derya (sesli mesaj): "Yaa sen ciddi misin? Sonunda! Ben demiştim, Barış asla kaçırmaz seni. Bunu kutlamamız lazım."

O sırada Barış'tan bir mesaj geldi:

Barış: "Yavrum, bütün gün antrenmanım var, sonra yemek yiyelim mi?"

İlkin: "Günaydınnn! Olur, benim de antrenmanım var, saat kaçta çıkarsın?"

Barış: "Günaydın güzelim, 18 gibi sen?"

İlkin: "17.30, akşama görüşürüz o zaman.

Akşam:
İstanbul'da deniz kenarında, balık ekmek satan bir yerde Barış ve İlkin oturmuş, balık ekmeklerini yerken muhabbet etmektedirler.

İlkin (gülerek): "Galiba denizde ne çıksa yiyeceğim ben. Bu kadar mı güzel  ya?"

Barış (gülümseyerek): "Kızım, sendeki bu  Karadeniz sevdasi benden fazla şaşırtıyorsun beni.

İlkin (gözlerini devirerek): "Tabii oğlum, Artvinliyim ben. Deniz insanı olmak kolay mı. Ankara doğmuş büyümüş olabilirim ama karadeniz kani bende mevcut

Barış : yerim kız seni . Tam anama layık gelinsun

İlkin: barışss
Barış sırıtır
Barış : tamam tamam utanma

Barış konuyu değiştir ilkin daha fazla utanmasin diye

Barış: "Sen piyano çalabiliyorsun, değil mi? Geçen önüme bir video çıktı da..."

İlkin (başını sallayarak): "Evet, küçükken özel ders almıştım. Müzikle ilgilenmeyi çok seviyorum aslında, bana hep iyi gelmiştir."

Barış (gözleri ışıldar): "Maşallah, bayağı marifetlisin demek ki."

İlkin (gülümseyerek, şakayla): "Ben küçükken çok şımarıktım. Annem ne yapacağına şaşırdı , çareyi kurslara göndermekle buldular "

Barış (ciddileşerek): "Valla şimdi hiç öyle görünmüyorsun."

İlkin (gururla): "Tabii bir zamanla akıllandım. Ama küçükken yerimde durmazdım, tam bir enerji patlamasıydım."

Barış (gülerek): "Ben de çocukken çok şımarıktım. Hatta futbola o yüzden başladım. Hiç yerimde durmuyordum, annem artık baş edemiyordu. Futbol sahasına yolladı beni."