Yazarın anlatımıyla;
Midoriya 1/A sınıfına doğru yol alıyordu hergün olduğu gibi.Bakugoyu düşünüyordu yüzünde küçük gülümseme ile seviyordu ama insanın ona çocukluğundan beri zorbalık yaptığı insana karşı böyle hisler beslemesini acındırıcı buluyordu.Bu kadarmı sevgiye ihtiyacım var? diye düşündü ne kadar kendisine kızsa da kalp bu söz geçiremyordu ne yapsın.Bundan 2 gün önce kavga etmişlerdi aizawa sensei'nin dersinde yine ama bu seferki farklıydı her zamankinden,bakugo ortaokul zamanlarında ki gibi ona çok sinirlendiği için USB alanındaki heyelan bölgesinde kavga ettiklerinde midoriya'ya;''NE OLURSA OLSUN İŞE YARAMAZSIN DEKU!!SENİN YERİNDE OLSAM KENDİMİ ŞU KAYALIKLARDAN ATAR UÇARDIM!!HA NE DERSİN DEKU!!
midoriya bunu duyduktan sonra hiçbir şey demeden oradan ayrılmış kulağına kulaklık takmış ve yatağa yatmıştı hayır ağlamamıştı üzülmüştü, demek ki değismiyordu her şey diye düşünüp uyuya kalmıştı .Uykusunun ortalarında bir kapı sesi duymuştu sonra da derin uykuya geçmişti tekrar.
Sınıfa gelmişti kapıyı açtığında kirishima ve İida ona günaydın demişti midoriya'da onlara aynı şekilde karşılık vermişti o yoktu o günden sonra 2 gün boyunca aizawa senseiden ceza aldığını duymuştu urarakadan.
Zilin çalması üzerine 1/A sınıfı yemekhaneye doğru yol aldı.
Midoriya'nın ağızından;
sınıftakiler ile beraber yemek yiyorduk her zamanki gibi herkes birbiri ile sataşıyor ve eğleniyordu bende arada dahil oluyordum.Sonra kirishimanın ''BAKUGO BURADAYIZ!'' dediğini duyunca kafamı bağırdığı yöne çevirmistim.Acıyordu.Kalbim onu görünce acıyordu ölmemi bu kadar isteyen birisine karşı acıması normaldi onun yerine sevgi almak isterdi...
Kirishima:Hey bakugo şu 2 gün aizawa sensei sana işkencemi yaptı ne bu halin
Bakugo:NE VARMIŞ LAN HALİMDE!!
Kirishima:Çöp yığını gibisin duş aldınmmı sen hem A bu arada sen niye ceza aldın USB eğitim alanında yine bir yerlerimi patlattın yoksa HAHAHAHAH
Bakugo bunun üzerine bana bakmıştı ona bakmasam da görüyordum görüş açımda olduğu için çünkü karşımda oturan kirishimanın yanına oturmuştu tam da.Bana biraz daha bakmıştı sanki süzmüştü galiba kendimi öldürmediğim için sinirlidir...Ayağa kalkıp ''Ben doydum size afiyet olsun''dedim ve yemekhanenin çıkış kapısına yol aldım.
Uraraka:HEYY MİDORİYA-KUN DAHA YEMEGİNE DOKUNMADIN BİLE NASIL DOYDUN
İida:Uraraka karışma şu 2 gündür ağzına tek lokma sürmedi zorlasak bile yemez gibi şimdilik rahat bırakalım.
Yemekhaneden bir şey demeden daha fazla çıktım.Arkamdan ayak sesleri geliyordu bunlar bakugonun ayak sesleriydi...onu tanımam için ayak sesleri bile yetiyordu bunu fark edince kırgın bir şekilde gülümsedim.Arkamdan kolumu tutup kendisine çevirmişti nefes nefes kalmıştı bir şey söyleyecek gibiydi.Neden hala kendini atmadın derdi galiba..
Bakugo:deku!
''Efendim''
Bakugo:Saçma sapan şeyler yapıyorsun!!
''Önce kolumu bırakır mısın?Özgünlüğün ile yakıyorsunda''
Bunun üzerine kolumu bırakmıştı sinirliydi nedense ,haklıydım...ölmediğim için sinirliydi...böyle çok istemesi ölmemi gözlerimin dolmasına neden olmuştu.Ateşi ile yaktığı kolumda sızlıyordu ama sorun değildi ne de olsa vurmadığı için şükür etmeliydim.
Bakugo:İstemeden oldu bir şeyin yok zaten!!
''Evet bir şeyim yok.Söyleyecek bir şeyin yoksa daha fazla gidiyorum ben''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir intikam meselesi¿
JugendliteraturMidoriya adlı karakterin kötüler tarafından 3 yıl boyunca esir tutulup her zorluğu çekmesi sonucu kaçmayı başarıp intikam almak için MHA'ye öğretmen olarak girmesini konu alan bir romandır bu iyi okumalar dilerim şimdiden.