Altay/GERÇEK AİLE

~(1.Bölüm)~

.
.
.
Herkese merhabalar ilk bölümle karşınızdayım.

fark ettim ki gerçek aile erkek versiyon kitaplarının çogu ya b×b yada az bölümlü bende okuduğum kitaplardan yola çıkarak yazmaya karar verdim.

Kitab b×b değildir!!!

Hadi başlıyalım,o zaman.
.
.
.
Sabah telefon sesiyle uyandım telefonuma açıp konuşmaya başladım.

"Eğer boş bir şey için aradıysan kapatıyorum daha kargalar b.kunu yemedi niye arıyorsun."

Evet doğru saat şu anda 5 di ve daha kimse uyanmamıştı beni niye arıyodu ki bu salak

"Kanka önemli olmasa aramazdım sizin evden kavga sesleri geliyormuş istersen bir bak."

Evet,dogru duydunuz ben ayrı yaşıyordum ve anne baba demeye bin şahit insanlardan uzakta kardeşlerim ile yaşıyordum.Daha fazla bekletmemek için konuştum.

"Tamam ben geliyorum sen ne olup bittiğini ögren onlar hiç kavga etmezlerdi ben gelince vakit kaybetmeden ögrenelim."dedim

Ve telefonu kapattım aslında içimdeki ses gitme diyordu ama ben içimdeki sesi dinlemeden hazırlanmaya başladım.

Sen kimsin derseniz eğer ben Altay düm düz altay 18 yaşında lise 11e giden birisiydim okula geç yazıldıgım için 11 e gidiyordum ve motor yarışlarına katılarak paraya para demiyordum tabii bu yarışlar legaldi hiç illegal yarışlara katılmamıştım.

Hemen hazırlanıp evdekilere kısa bir not bıraktım evde olmadıgıma birazdan geleceğine dair.

Evden çıkmadan önce eren'nin üstünü örttüm eren kim diye sorarsanız kardeşimdi oda 11.sınıfa gidiyordu 17 yaşındaydı.

Daha fazla oyalanmadan motoruna binip ilerledim.

-YAZAR'DAN-

Altay motoruna binip anne baba sının evinin yolunu tutdu.

Gerçekleri ögreniceğini bilmeden.

Eve yaklaştıgında balkondan dışarıyı izleyen mahalleliyi gördü demek ki bayagı büyük bir kavgaydı evin önüne gelince sabah telefon eden arkadaşı Kenan'ı gördü.

Motordan inip eve doğru ilerlerken kenan onu durdurdu Altay hiçbir şey anlamamıştı o aramamışmıydı şimdi neden durduruyordu.

"Kenan ne yapıyorsun bırak geçiyim. "dedi

"Altay öğreniceklerin karşısında sakin ol olurmu."dedi

Altay neden böyle dediğini umursamadan eve doğru ilerlemeye başladı

"Ona söyliyemezsin,o senin oğlun eğer söylersen benim yüzümü göremezsin."

Ne oluyor burd onları ayırmak yerine öylece durdu bir şey vardı ve bana söylemiyorlardı merak duygusuna yenik düşüp dinlemeye kara verdi Altay.

"Eyer onları kaçırmasan böyle olmazdı dua et Altay hatırlamıyor yoksa seni sağ bırakıcağını mı sanıyorsun sen."dedi babası

Ömrü hayatı boyunca ısınamamıştı ailesine Altay,hep bir burukluk vardı içinde ama şimdi duydukları şey kabul edilemez bir şeydi anlamıştı neden ısınamadıgını.

ailesi aslında iyi bir aile idi tâki o güne kadar,Altaya ve erene iyi davranırlardı ama yanlış kişilere bulaşmışlar ve bunun karşılıgında bir can gitmişti,Altay biriktirdiği parayla o evden ayrılıp erenle yeni bir hayata başlamıştı

"Eğer ben onları kaçırmasaydım şu anda yaşamıyor olurlardı,ben onlara bir hayat sundum ama senin yüzünden elimden kayıp gittiler hepsi senin yüzünden."annesiydi bu sesleri daha da yükseldi daha fazla durmayıp  içeri daldı,içerisi bayağı  dağınıktı.

-ALTAY'DAN-

"Ne söyleyceksiniz bana,ne oluyor burda ne kaçırması ne oluyor"diye daldım içeri bir yandan da duyduğum şeyleri hazmetmeye çalışıyordum .

Onlara baktım ikisi şaşırmış bir şekilde bakıyorlardı tabii 1 senedir görüşmüyorduk da neyse

"Hiç,hiç bir şey söylemiycez dimi mustafa,yanlış duydun sen oğlum eren nerde hadi gel beraber kahvaltı yapalım"dedi.

Beni salak mı zannediyordu bu kadın ama ben de Altaysam bunu ögrenirdim.

"Hemen ne olduğunu söylemezseniz polise gider ne işle ugraştıgınızı ve duyduklarımı söylerim"dedim evet bunu yapardım bu bir tehdit değildi ben ne dersem yapardım bunu bildikleri için sustular

"Tamam anlatıcagız ama sakın ol olurmu,off ben biliyosun ki eskiden büyük şirketlerde çalıştım bunlardan biriside yılmaz ailesinin di.

6 çocukları vardı 4ü büyük ikisi küçüktü ben,ben çocuklarımız olmadıgı için onları çok kıskandım.

Bir gün şirkette gizlice konuşan birilerini gördüm evi yakmaktan konuşuyorlardı anladım ne olduğunu evde sadece ikiniz vardınız ben size kıyamadım,sizi kaçırdım ama size bir şey olucak diye yaptım gerçekten.

Sonra beni buldular gerçek babanın düşmanları bana sizi saklamamı söylediler yoksa sizi ve beni öldürüceklerini,sana söyliycek tik ama fırsat bulamadık lütfen bizi affet tekrar gitme oğlum."dedi sonlara doğru ağlamaya başlayarak.

Ne yani ben onlar yüzündenmi gerçek ailemle ayrıyım peki eren onların çocugumu zaten onların çocugu olsa bile vermiycektim onlara

"Ne kadar benden saklıycaktınız peki eren o sizin oğlunuzmu ve babamın ismi ne"dedim çok merak ediyorum acaba pişmanlarmı

"Erenle birlikte kaçırdık seni babanın ismi Onur soyadı yılmaz soyadları gibi yılmadılar sizi aradılar heryerde ama babanın düşmaları izinizi kaybettirdi ben söyliycektim ama annen izin vermedi"dedi mustafa şahsiyeti

Bu bu çok fazlaydı bunu yapmamaları gerekirdi Eren'i düşündüm anne baba sevgisi görmemişti eren evet bize iyi davranıyor olabilirlerdi ama annelik babalık yapmamışlardı hiç.

Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım benim kalkmamla onlarda kalktı

"O benim annem degil"dedim parmagımla gösterek ve devam ettim"pişmanmısınız bizi ailemizden ayırdığınız için yada boşverin ben aldım ben cevabımı."diyerek çıktım saat 7 ye geliyordu eren uyanmış olmaydı nasıl açıklıycaktım ben ona.

Hemen motoruna binip gaza basdım eve gidip araştırıcaktım biraz aileyi erene galiba bir süre söylemiycektim bunları düşünürken eve gelmiştim zaten.

Zile basıp bekledim kapıyı eren açtı anlaşılan kerem abi gitmişti ben,eren ve kerem abi birlikte yaşıyorduk eren beni görünce ağlamaya başladı ne oluyordu burda.

.
.
.

Herkese yine merhabaaa ilk bölümümüz bu kadar oldu aslında daha yazabilirdim çünkü hikayeye tam giremedim uzattımda uzattım ve yazarken biraz sıkıldım içime sinmedi

Hikayeye ne ekleyebilirim?

İsim önerisi?

1.bölümü nasıl buldunuz?

Oy sınırı= 15
Yorum sınırı= 5