Baekhyun hiç inanmaması gereken o adama inanmıştı, Chanyeol ise hiç aşık olmaması gereken o adama aşık olmuştu.
Sınanacaklardı. Önce aileleriyle, sonrasında ise birbirleriyle. En çok da aşklarıyla.
Bir sonbahar günü başlayan bu aşk, başka bir sonbah...
"Planın ne? Tamam, diyelim Baekhyun denen çocuğu seçtin. Nasıl yaklaşacaksın ona?"
Babasının bakışlarından kaçırdı gözlerini Chanyeol. Henüz düşünüyordu. Net bir karar vermemişti.
"İş ilişkisi bizim için yeterli." Dedi adam oğlunun yanına otururken. "Fazlasını istemiyorum senden. Akıllısın oğlum sen. Duygular sana göre değil biliyorum. Kaptırırsın sonra kendini. Tanrı korusun."
İç çekti Chanyeol. "Pek işle uğraşan biri değil. Yardım kuruluşunu denedim baba. Doğru düzgün ilgilenmedi."
Bakışları önündeki tahtada olan fotoğrafa kaydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Habersiz çekilen bu fotoğraf dün çekilmişti. Ailesinin davetine katılmamıştı, aksine o gece yurt dışına uçmuştu.
Şuan Amerika'da olduğunu biliyordu Chanyeol. Takip ediyordu onu, yaptığı her şeyden haberi vardı.
Bir yol arıyordu. Hayatına girmenin bir yolunu.
Hayatı o kadar sakin ve sessiz görünüyordu ki şaşırıyordu Chanyeol. Öyle bir aileden böyle bir çocuk nasıl çıkabilmişti?
Hayatındaki tek hareket arada katıldığı defileler ve bazen görüntü verdiği gece mekanlarıydı.
Onlarda bile nezih yerler tercih ediyor, göze batmıyordu Baekhyun.
Onun bu sakinliği, Chanyeol'u etkileyen en büyük etkendi. Merak duygusunu uyandırıyordu onda. Bir çok şeyi merak ederdi Chanyeol. Nasıl çalıştığını, düzenin nasıl ilerlediğini bilmek isterdi. Bu bilme arzusu sürekli onu dürttüğünden bu denli çalışkandı.
Yalnızca zeki değildi. Beyni durmadığı gibi eli de durmazdı çoğu zaman. Yanında not defteri taşır daha öncesinde sonuca ulaştırılmamış problemleri çözmeye çalışırdı.
Çoğu zaman, hatta hep başarılı olurdu bunda da.
Baekhyun onun zorlandığı yeni problemiydi.
"Baekhyun zeki bir adam." Diye mırıldandı hala fotoğrafına bakarken. "Boş biri değil. Bu işlerle de açıkça ilgilenmiyor. İlgilenen insanlarla da ilgilenmiyor."
Oturdu masaya, gözleri bir an olsun ayrılmadı güzel olanın yüzünden.
"Ona dürüst bir şekilde gitmem gerek." Babası alayla güldü. "Seni ve aileni bir sazan sarmalının içine ortakmış gibi çekip aslında sizi de dolandıracağız mı diyeceksin çocuğa? Emin ol ailesinden nefret ediyor olsa bile bu denli etmiyordur."
"Dürüst olacağım evet, ama bir sınırı olacak." Kollarını göğsünde bağladı Chanyeol. "Ona hislerimden bahsedeceğim. Onu gördüğümden bu yana aklımdan çıkmadığından. Onu gördüğümden bu yana aklımdan çıkartamamış olmam, yani ilk görüşte hislerin başlama ihtimali olasılıkta-" "oraya girme Chanyeol, uzun uzun matematik anlatma bana."
