1. Bölüm

8 4 1
                                    


Zaman her şeyin ilacıysa,fazlası intihara girmezmi?

                                                      OĞUZ ATAY...

🌑

2003 Yılı Ankara

Yazardan ;

Henüz 5 yaşında olan Saye Vira annesi ile kek yapmaya çalışıyordu. Yüzüne un değdikçe annesi bu tatlı haline gülüp kahkaha atıyordu.

Saye Vira babasını en son 8 ay önce görmüştü. Her zaman annesine babasının nerede olduğunu sorsada annesi onu geçiştirerek gelecek kızım gibi sözler söylüyordu.

Saye'nin babası bir askerdi ve eve belirli zamanlarda gelirdi. Saye bazı zamanlarda babasından nefret ederdi, çünkü annesi her gece babası için ağlıyordu.

Annesi ile kekini yaptıktan sonra keklerini fırına koydular. Saye İrmik tatlısını çok severdi  anneside sırf onun için hep bu tatlıdan yapardı.

Annesi evde çikolata olmadığını fark edince kendisine yardım ettiği için yorulan kızını yormak istemedi ve evden tek başına çıktı.

Tabiki kapıyı kitlemeyide unutmamıştı.

Yarım saat geçti gelmedi ,1 saat geçti yine gelmedi zaten annesi o saatten sonra hiç gelmemişti.

Anne Eflun bir daha kızını göremeyecekti çünkü kocası yüzünden ölmüştü.

Peki Saye bunu bilecekmiydi annesinin katili tam baş ucundayken kendisi nasıl yas tutacaktı?

🌑

2024 yılı Ankara

Babamı görmek için askeriyeye gelmiştim. Kapıda yazan Albay Erdem Kara yazısı ile kapıyı çaldım. Babamın "Gel" demesi ile içeri girdim.

" Beni çağırmışsın baba"

" Evet sana bir şey söyleyeceğim "

" Dinliyorum" deyip bir sandalyeye oturdum. Duygu yoksunu gözleri benim üstümdeydi.

" Artık benimle değil deden ile yaşayacaksın o yüzden İstanbul'a gidiyorsun" dedi sakince.

" Neden baba?" dedim vazgeçmesini umarak.

" Askerim ben zaten eve geldiğimde yok o yüzden güvende olmanı istiyorum deden ile yaşaman ikimiz içinde iyi olacak" dedi ve masasının üstünde duran dosyasına döndü.

Zaten senin masanda benim yerim yoktu be baba...

Ayağa kalkarak odadan çıktım. Bu kadar önemsiz olduğumu bilmiyordum.

Eve gidince bavuluma gereken tüm eşyalarımı koydum . Benim üzerime yapılı olan 7 evin bana verilen kirası bana yeterdi.

Annemden kalan tek hatıra olan yüzüğü aldım.
Telefonumdan kendime bir bilet ayarladım ve
son kez yatmak için yatağıma yattım.

.......

Sabah erkenden kalkarak eşyalarımı aldım. Babamın suratını dahi görmek istemediğim için onu uzun bir paragraf yazısı attım o ise sadece görüldü attı.

Ama umursamayarak hazırlanmaya başladım. Babama alışmıştım onun kişiliği böyleydi.

Son hazırlıklarımı yaparak hava alanına sürdüm. İstanbul'a gittiğimde arabamı da getirdeçektim.

Uçağıma bindikten sonra kafamı cama yasladım. Ve kendimi uykuya bıraktım. Belki o zaman unuturdum.










İlk bölüm sonuna hoş geldiniz 🎀
Eğer okunursa güzel bir kitap olacak bencee 🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🌑🌑  

Diğer bölümde  görüşürüz. Çunkuuuuu bizimki ile tanisicaz ayoll ama 3. bölümdede olabilir 2 .dede olabilir nasıl uyarsa artık

Başladığınız tarihleri yazabilirsiniz ay belkide 2025 de bile okuyan çıkar. Ben yazma tarihimi bırakıyorum bırakıyorummmm 💋

29/09/2024



İhanet Kazığı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin