Zawgi
အဆုံးမရွိလို႔ထင္ရတဲ့အဝတ္စားလဲခန္းႀကီးကေ႐ႊေရာင္။ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ႀကီးေရွ႕မွာရပ္ေနတဲ့အလွေလးရဲ႕ကိုယ္ေပၚဆင္ေပးေနၾကတဲ့ေတာ္ဝင္အဝတ္စားေတြ။
စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လိုက္တာ လို႔စိတ္ထဲမွာအႀကိမ္ႀကိမ္ေရ႐ြတ္ရင္းအျဖဴေရာင္ Royal suit ကိုဝတ္ဆင္းၿပီးသြားၿပီ။ အေစခံမ်ားကရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးေနာက္ကိုဆုတ္သြားသည္။
မွန္ထဲမွာေပၚေနတဲ့အရိပ္တစ္ခု။ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္နဲ႕သူမ်ားဘဝေပါ့။
ျပတ္ျပတ္သားသားထြက္လာခဲ့သည္ကေတာ္ဝင္မ်ိဳးႏြယ္တို႔ရဲ႕မနက္စာစားပြဲ။ ရွည္လ်ားတဲ့စားပြဲႀကီးအလယ္မွာထိုင္ေနသည့္စံအိမ္သခင္ႀကီး၊သူ႕ေဘးကသခင္မႀကီးနဲ႕ အလွေလးေဘးကေတာ့စံအိမ္ရဲ႕သခင္ေလး မိုခ်န္းဟန္ ျဖစ္သည္။
မိုခ်န္းဟန္က ထိုင္ဖို႔ခုံဆြဲေပးၿပီးသြားတက္ေလးေပၚေအာင္ၿပဳံး၏။
" သက္လွယ္ကိုေစာင့္ေနတာ ကိုမင္းႀကိဳက္တဲ့ေျပာင္းဖူးနို႔ဆမ္းလုပ္ခိုင္းထားတယ္"
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ေက်းဇူးတင္စကားတစ္ခြန္းသာေျပာကာခုံမွာဝင္ထိုင္၍ စားစရာရွိတာစားသည္။အရိပ္အကဲၾကည့္ေနတဲ့သခင္ႀကီးကစကားစေျပာလာ၏။
" ေဂ်ာင္ဂု "
" ဟုတ္ကဲ့.....ေျပာပါသခင္ႀကီး"
" သားနဲ႕ေစ့စပ္ထားတဲ့ကိစၥကိုမင္းသေဘာက်တာေသခ်ာပါတယ္ေနာ္။ငါတို႔ကမင္းကိုေက်းဇူးေႂကြးနဲ႕ခ်ဳပ္ကိုင္သလိုျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔။"
" မျဖစ္ပါဘူး သခင္ႀကီး ကြၽန္ေတာ္ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံထားတဲ့ကိစၥပါ။ေနာင္တမရပါဘူး။"
ေဂ်ာင္ဂုရဲ႕စကားကိုသေဘာက်သြားတဲ့သခင္ႀကီးနဲ႕သခင္မႀကီးကေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႕ၿပဳံးသည္။မိုခ်န္းဟန္ကေတာ့အေပ်ာ္ဆုံးေပါ့။
သူဒီလိုမေျပာလို႔လည္းမရပါ။ ေက်းဇူးေႂကြးနဲ႕ခ်ဳပ္ကိုင္သလိုျဖစ္မွာစိုးရိမ္ေနတဲ့သူေတြက သူတို႔ေျပာသမွ်ကိုသာျငင္းၾကည့္ပါလား။ သခင္မႀကီးကလည္းမ်က္ရည္ဆမ္းဆမ္းနဲ႕ သံတမန္ေဟာင္းဂြၽန္ကိုတလိမ့္မည္။
YOU ARE READING
YOUR MAN (completed)
خيال (فانتازيا)မောင်လို့သာခေါ်လိုက် ခင်ဗျားကောင်ကအရာအားလုံးကိုရင်ဆိုင်ပေးမယ် Toptae ဒီfictionမှာပါဝင်တဲ့အကြောင်းရာလူနေမှုသဘောတရားများက စာရေးသူရဲ့စိတ်ကူးသက်သက်ပဲဖြစ်ပါတယ်
