ROJİNAMIN ( Doğan güneşim )

2.Bölüm

Baran'dan

Konuşmam onu ne kadar etkiledi bilmiyorum, pekte umrumda değildi aslında, Mustafaoğluların bir kızı olduğunu hep duyardım ama ne bir düğünde , ne de bir yerde görmüştüm onu.

Kalbini kırmak istemiyorum ama gerçekleri bilmeye hakkı vardı, ben bir tek kız sevmiştim o da beni değil başkasını seçmişti, bu yüzden bir daha kimise kalbime almıyordum.

Aşka olan inancım bitmişti artık benim, hem onu sevmiyordum bu yüzden direk söylemem daha iyi oldu.

Şimdi bizim konağa doğru gidiyordum Dilan pekte umrumda değildi, evlenmem de umrumda değildi umrumda olan Gül'ün bana yaptığıydı. Beni, ailesini, onun için canını bile vere bilecek bize nasıl böyle birşey yapabilmişti aklım almıyordu.

Sessiz kalmasaydım bekli de şimdiye ikisi de ölmüştü. Annem kahrından perişan olmuştur kesin, hey Allahım ya nelerle sınıyorsun beni.

Kendimi bildim bileli hep ailem için yaşadım , babamdan sonra işleri epey bi büyütmüştüm bu yüzden hepsini kontrol etmek, ireliletmek benim için bazen zor oluyordu.

Babam beni küçüklüğümden beri bunlar için eğitmişti. Görünürde olan çok fazla bize ait olan holdingler vardı, amma benim yeraltı işlerle de uğraşmışlığım vardı. Babam duyarsa belki de kızardı ama ben bundan hazz alıyordum.

Arabanı konağın girişinde durdurup arabadan indim, anahtarları adamıma verdim.

" Babam döndü mü? "

" Evet efendim "

" Tamam " dedim ve yavaş addımlarla yürümeye başladım. Hazır değildim evdekilerle de konuşmaya , Gülle de konuşmaya hazır değildim.

Kapının önünde durup zile bastım ve beklemeye başladım. Kapıyı açan Fatma teyzeye selam verip içeri geçtim.

"Ahhh oğlum geldin mii kurban olduğum" annem beni görür görmez isyan etmeye başladı

" Geldim ana geldim , sen nasılsın iyi misin? cevabını bildiğin soruları sorma Baran sorma..

" Değilim oğlum değilim, beni kalpten götüreceksiniz hepiniz, oğlum ne olacak işlerin sonu haa ne olacak, sen kardeşine göz kulak olmuyormuydun nasıl kaçtı oğlum bu kız , el alemin yüzüne nasıl bakıcaz biz şimdi haa oğlum cevap ver"

" Anne bu soruları gerçekten bana mı soruyorsun? Ben böyle olsun istermiydim sence, Gül'ü herkesten daha çok sevdiğimi sende biliyorsun ne yapayım ana sen söyle bu düğüne karşı gelip vurayım mı onu ha??

" Yo- yok oğul vurma " annem ağlıyordu

" Sakinleş ana git uzan ve uyu"

" Uyku yok ki oğlum gözlerimde, kardeşini düşünüyorum baban o kadar bağırdı etti onu odasına kitledi, kıyamadı vurmaya, kıyamazdı biliyorsun "

" Biliyorum ana , babam nerde?"

" Bahçede oturuyor "

" Tamam , sen git yukarıya odana bende babama bakayım bir , üzülme ana herşey düzelecek "

" Tamam oğlum " dedi ve merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı.
Bende babamın yanına gitmeye başladım.

" Baba " sesimi duymasıyla yana doğru eğdi başını

" Baran'ım gelmişsin" gözlerinde baya hüzün vardı. Gül'ün bunu yapmasını beklemiyordu tabii, hangimiz bekliyorduk ki zaten..

" Evet geldim baba, nasılsın sabah göğüs etrafım acıyor dedin, geçti mi yoksa yine acıyor mu? "