Take A Shoot | Jeongbin

⁷

°Önüne doğru giderken, arada arkana bak. Arkandan ağlayanlar olabilir.°

-

"Pişmanım."

"Sana demiştim."

Sözünün devamını getirdi, gözünden yaş süzülürken.
"Seni tanıdığıma pişmanım, öldür beni Lee Know."
Karşısındaki bedenin elindeki silaha sardı elini, ardından diz çöktü. Silahı alnına yasladı, imha etmek istiyordu.
"Sana bulaşınca herşeyimi kaybettim, herkesimi kaybettim."

"Senin istediğin herşeyi önüne serdim Jisung, pahalı düşüncesi bile sikimde değildi. Zaten görüştüğün kimse yok, ne saçmalıyorsun?"
Silahı daha fazla alnına bastırdı, Lee Know ise kendi elini tutup, Sevdiğinin alnına zorla silah tutan sevgilisine baktı.
"Sen ne anlatıyorsun ya? AİLEM BENDEN NEFRET EDİYOR, TIPKI JEONGİN'İN DURUMU GİBİ!"
Dişlerini sıktı ağlamamak için.
"YAŞATTIĞIMI YAŞADIM, JEONGİN VE CHANGBİN'İ MAHVETTİM. BU SONUÇLARDA BENİM AİLEMİ MAHVETTİ!"

Silahı indirmeye çalışmaya başladı Lee Know, yaptığı delilikti.
"Hanji şu silahı alnından indir, bana içini dök Sevgilim?"
Daha fazla bağırdı.
"ALIYORSUN LANET SİLAHINI, JEONGİN'İN AİLESİNİ NASIL MAHVETTİYSEN KENDİ AİLENİDE MAHVEDİYORSUN!"

"SAÇMA SALAK KONUŞUYORSUN YETER JİSUNG-"
Derken, tetiğe basmıştı Han Jisung.
İsteğini gerçekleştirmişti, hem kendisini imha etti, hemde Lee Know'un yaşattıklarına karşılık verdi o an.

¬
¬
¬

"Hanji, herkesi öldürmek yakışabilirdi bana. Fakat Aşkımı öldürmek, beni bırak evrendeki kimseye yakışamazdı."

Gözlerini kara topraktan çekti, bulutlara baktı. Çok acı çekiyordu, başından beri Han Jisung'un bu işlere karışmasına engel olmalıydı. Bulutlara baktı, sanki kendisine hayal kırıklığı ile bakan bir çift göz vardı. Han Jisung'un gözleri olduğunu anlayınca, gülümsedi akmaya başlayan gözyaşları ile.

Çok acı çekiyordu 6 yıldır, tek isteği sadece Christopher'ı işkenceler ile gebertmekti.

||

Final olmak üzere konumun sonuna geldim fakat bölümleri kısa yazarak bölüm sayısını en az 10 a çıkarmak istiyorum