မြို့အုပ်ကတော်ဖြစ်လာခြင်း_

part 4

Part 4
.........

ကြွေမျက်သွယ်ကတော့ တစ်ခါမှ မခံဘူးတဲ့ လေးဘက်ထောက်ပုံစံနဲ့ ခံနေရသည်။

လွမ်းခက်ကအနောက်ကနေ သူ့တင်ပါးတွေကိုဆုပ်နှယ်ရင်း လီးရှည်ကြီးကိုတစ်ဆုံးထိဆောင့်သွင်းသည်။

တစ်ခါဆောင့်လိုက်တိုင်းကိုယ်လုံးလေးကရှေ့ကို ရောက်ရောက်သွားကာ ပါးစပ်မှာလည်း စိမရတော့။

"အာ့အာ့အာ့အ...အင့်..ကောင်းတယ်..လီးကြီးကအရမ်းရှည်တယ်..ဟာ့"

"မေမေလေးရဲ့ လီးလေးကတော့ရေပန်းလေးလိုဘဲ ခနခနပြီးနေတာတောင် စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျုပ်လီးကိုဆွဲညစ်ထားနိုင်သေးတယ်"

လွမ်းခက် သူ့ခါးကိုလည်း ပြင်းပြင်းထန်ထန်လွဲယမ်းနေရင်း ပါးစပ်ကနေလည်း ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းတွေထွက်နေသေးသည်။

ကြွေမျက်သွယ်ငယ်စဉ်ကတည်းက ပြည့်တန်ဆာအိမ်မှာနေခဲ့ရပေမဲ့ ဧည့်သည်တွေကို လက်ဖက်ရည်ငဲ့ပေးရတာလောက်သာလုပ်ရတာမို့ ဒီလိုစကားတွေက သိပ်တော့ ကြားရတာအဆင်မပြေ။

ပုခုံးစောင်းကနေလျှောကျနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေကို နမ်းလိုက်ရင်း ကျောပြင်တစ်လျှောက်အနမ်းဖွဖွလေးတွေချန်ထားလိုက်သည်။

လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေက သူ့လက်မောင်းတွေကိုအားကိုးတကြီးဆုပ်ကိုင်ထားကာ သူ့လီးကပေးသမျှသာယာမှုတွေကို ကိုယ်နဲ့မလိုက်အောင် ခံစားနေရသည်။

"မေမေလေး ကျုပ်နဲ့အဖေဘယ်သူကပိုကောင်းလဲဟမ်"

ဆောင့်သွင်းနေရင်း လည်ပင်းကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲမ‌ပြီးမေးလိုက်သညိ။

"ဟ..တကယ်ကြားချင်တာလား..အာ့.."

။။။။