မြို့အုပ်ကတော်ဖြစ်လာခြင်း_

part 7

Part 7
..........

သူတို့လူမှန်းသူမှန်းမသိတဲ့အထိလိုးခဲ့ကြတာများ မသိရင် တစ်နှစ်လောက်ခွဲနေရတဲ့ ကြင်စဦးတွေအတိုင်း။

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပေါင်းစည်းသွားစေချင်တဲ့အထိ မလွတ်တမ်းဖက်တွယ်ထားကြပြီး ကြွေမျက်သွယ်မှာ တစ်ခါမှ အသုံးမပြုဖူးတဲ့နောက်ပေါက်လေးယောင်ယမ်းလာတဲ့အထိအလိုးခံနေရသည်။

တစ်ညလုံးလိုးပြီးသူ့စောက်ဖုတ်ကသူမမှတ်မိအောင်ကို ယောင်ကိုင်းနေတာကြောင့် အဆာမပြေသေးသူလွမ်းခက်က နောက်က ပန်းရောင် ရှုံ့အိတ်လေးကိုလမ်းလာကာ ဖွင့်ဖောက်လိုက်တာများ ကြွေရဲ့ပထမဆုံးက သွေးတွေ သုတ်ရည်တွေအပြည့်နဲ့ ဆီးကျိတ်လေးကိုထိုးပြီးလိုးသွင်းတိုင်း စောက်ဖုတ်နဲ့မတူတဲ့အရသာကိုတဝကြီးခံစားရင်း မိန်းမောခဲ့ရသည်။

"ပင်ပန်းနေပြီလား"

"....အ..အင့်"

လက်တစ်ချောင်းတောင်မမြောက်နိုင်တဲ့သူကြောင့် လွမ်းခက် ‌သန့်ရှင်းပေးလိုက်ကာ အဝတ်စားဝတ်ပေးရသည်။

‌ယောကျာ်းလေးဝတ် ခဲသားအကျီလေးနဲ့ ပုဆိုးလေးကလည်း ကြွေမျက်သွယ်ဝတ်လိုက်ရင် တော်ဝင်ဆန်တဲ့အလှဖြစ်သွားပြန်ရော။

အိပ်နေရင်းတစ်အင်းအင်းတအဲအဲညည်းနေသူကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်လိုက်ရင်း ‌မျက်လုံးမှိတ်လိုက်သည်။

...

..
.
.
.
။။။။