Gay? Best Wel! | MABBIE

HOOFDSTUK 12 {VEGAS}

POV: MATTHY

'We zijn er boys, snel de bagage droppen en naar de Douane, anders zijn we wel aan de late kant.' zegt Raoul. Hij heeft alle belangrijke papieren bij zich en weet precies wat er nodig is om ons naar Amerika te laten vliegen. Samen met z'n vijven lopen we door Schiphol heen om zo snel mogelijk om van onze koffers af te zijn.

Een kwartier later zijn onze koffers al weg en opzoek naar het vliegtuig. Wij gaan dan ook direct naar de Douane om erdoorheen te gaan. Dit gaat ook voorspoedig en we zijn er al snel doorheen. Het is nog relatief vroeg wanneer we richting de gate lopen. Iedereen is nog te moe om te praten. Er wordt dan ook niet veel gezegd. Wanneer we bij de gate zijn gearriveerd zetten we snel onze spullen neer. 'Goed, wie wil er koffie?' stelt Raoul dan voor. Iedereen heeft wel zin in koffie en geeft zijn bestelling dan ook door aan hem. 'Mat, loop je mee?' vraagt Raoul aan mij.

'Ja hoor, ik kom eraan.' ik leg mijn rugzak en mijn losse spullen neer en loop mee naar de Starbucks. Samen moeten we ongeveer een paar minuten lopen omdat het stiekem nog best ver is. 'Dus, heb je er zin in?' vraagt Raoul mij. 'Ja! Zeker! Ik vind het echt heel leuk om weg te gaan met z'n vijven.'

'Fijn, ik vind het ook echt heel leuk. Hoe voel je je nog over alles wat er gebeurt is de afgelopen weken? We hebben er niet meer over kunnen spreken de afgelopen weken en ben toch benieuwd.' 

'Oh, ja daar hebben we het niet over gehad, maar euhm ja ik weet het niet zo goed. Ik merk dat als ik alleen ben er niet zo veel over nadenk, en het allemaal wel prima vindt.' vertel ik aan Roel. We lopen net de winkel binnen, bestellen ons drinken en gaan dan zitten op een bankje terwijl we wachten tot de drankjes klaar zijn. 'En nee, heb eigenlijk niet nog met iemand over gepraat. Maar het ligt ook veel ingewikkelder dan dat.'

'Heeft het te maken met Rob?' Een brok schiet in mijn keel. Hoe weet hij dit? En waarom komt hij er opeens zo snel mee. 'Euh, ...' Er valt een stilte, mijn ogen staren naar de grond en nu voel ik me een beetje voor het blok gezet. Ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen. 'Hoe bedoel je?'

'Dat jij Rob op de een of andere manier toch leuker vindt dan de rest van de vriendengroep. Ik denk zelfs dat je hem een beetje leuk vindt, maar die conclusie kan ik misschien niet trekken. Je wilt altijd zoveel mogelijk met Rob zijn of doen, daarnaast wil je altijd met hem praten of anders praat je wel over hem. Denk daarbij aan dat moment op de bank, toen je ging glimlachen dat het uit was met Jamie, ja Mat wat denk je zelf gast. Natuurlijk heb ik dat door.' vertelt Raoul rustig en beheerst midden in de Starbucks. Ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen.

'Ik heb hier de drankjes voor Raoul.' zegt de vrouw achter de balie van Starbucks en er komen vijf drankjes tevoorschijn. 'Dankuwel!' zegt Raoul en neem de vijf drankjes mee. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik voel me betrapt. Het gevoel alsof mensen mij door hebben.

'Ja klopt, je hebt gelijk. Ik weet gewoon niet wat ik er mee moet. Het is lastig weetje.' geef ik dan toe aan Raoul. 'Hebben de andere jongens dit door denk je?' 

'Nee, die zeggen daar niks over, die zijn echt te veel met zichzelf bezig Mat, don't worry. Ik zal ook niks zeggen tegen de andere jongens ofzo of tegen Rob. Maar weet in ieder geval dat het voor mij best opvallend is. Maar ik gun je het natuurlijk wel. Ik zie het wel iets worden tussen jullie. Maar dat is natuurlijk vanuit mijn perspectief. Laten we het er nu niet over hebben als de andere jongens erbij zijn, denk dat je dat niet fijn vindt.' Hij geeft me een knipoog en we staan weer bij de gate. Ik weet niet goed hoe ik dit moet verwerken en wat ik daar van moet zeggen. Dus dan zeg ik maar niks

'Thanks voor het halen van het drinken boys.' 

_______________

[722 woorden]