"Can" kırığıma;
Yine oturdum hayallerimiz kadar eski , tahta masama. Yine sana yazıyorum. Canım bildiğim , "can" kırığım olup yüreğime batan sana. Yine senin için çağırıyorum ibadete kalemimi. Kulağına "seni" fısıldıyorum.
Bugün seni , senli hayallerimi , yağmurda yıkayıp , gökyüzüne gömdüğüm 2. Yıldönümü. Bundan tam 2 yıl önce sen "sonsuz" ben ise mutlak mutsuzluğun koynuna girdim.
Kalemim senli hülyalara dalıyor diye ; mutluluktan , mutsuzluğa "dönüm" yıldönümümde alıyorum onu yaprak misali titreyen elime. Bugün de "dönüm" yıldönümüm. Yoksa almam elime bu odunu. Alırsam biliyorum ki boyuna posuna bakmadan "aşk" kokutacak etrafı , ucu kalbimdeki sana dokunacak.
Gidişinle sadece seni mi kaybettim sanıyorsun? Eğer böyle düşünüyorsan , yanılıyor fani aklın. Gidişinle , yastık altında tuttuğum , kırmızı pabuçlu hayallerim de takıldı Peşine. Ne zaman yastığın altına elimi soksam , sensizlik vurdu kalbime.
Gelmesini istiyor musun diye sorsalar bana durup düşünür kalbim bu sorunun nefes kesen durağında. "Insan iki kez ölmez, Azrail iki kez tıklatmaz kapıyı" deyip yaralarının yanına döner. Yar saydığının ona bıraktığı miras yaralarının yanına.
Mürekkebim kurumaya başladı. Tıpkı , kalbimde can çekişen sen gibi. Neyse Lafı uzatmanın ne kalbe ne de kadere faydası var. Kalbim seni unutana kadar seni seviyorum..
-Aysun Güler
