Bak çocuk! Yolunu karıştırdığın kalbini iyi aç ve beni dinle. Sevmek akıl işi değil kalp işidir. Düşünerek seviyorum diyorsan olmamıştır o sevgi eksiktir , eksilendir. Asıl sevmek senin yerini bilmediğim kalp ile olur. O zaman kalbin dolu dolu seni seviyorumları dökersin dilinden farkında olmadan. Herkes sen gibi kalbinin yolunu karıştırmaz çocuk! Bazıları , sürekli o yolda Yürür , o yol üzerindedir evi , ekmeği , sevdiği. Sevemeyeceksen , sevmeye dair bir fikri yoksa kalbinin , hiç Bismillah la oturma seni kabul etmeyen , ama dili olmadığı için sana söyleyemeyen aşk sofrasına. Hiç daldırma kaşığını mutluluk yemeğine , o yemek haramdır çünkü sevmeyi bilmeyene. Bak çocuk! Bu sevda yolu sana göre değil , bu sevda yolu cam kırıklarıyla dolu , ayaklarının kanamasına müsade veremeyeceksen giy ayrılığın terliklerini ve geri dön seni , senden daha çok seven yalnızlığına.
