Can'ım
Herkesin diline doladığı "zamanla unutursun". Sözünün kurbanıyım ben sadece. Zaman bana, herkesin doğru bildiğinin; yalan olduğunu öğretti... Başta unuttuğumu sandım. Sonradan, çok sonradan sandığımın serap olduğunu anladım. Unuttum dedikçe sevdim , vazgeçtim dedikçe "hayır!" Diye yükseltti sesini kalbim. En acımasız kandırılış ; insanın kendini kandırmasıymış. Ayrılık yoluna girdiğinden beri kendimi kandırdım. Avutamadım kalbimi. Gidemedim ayrılık otobüsünün kalktığı çürük kalp kokan duraktan. Senle başlayan ama sana ulaşmayan yüzlerce cümleler yazdım yazdıkça eriyip biten kağıda. Gözyaşlarımı yanağıma varmadan öldürdüm de çoğu Zaman sözyaşlarımı kağıdı sırılsıklam edene kadar akıttım. Aklımdan ; her gece yatağıma seni düşürdüm. Önceleri aşktan sırılsıklam olan yatağım; şimdilerde yaştan sırılsıklam oldu. Ben beceremedim ayrılığı. Kabir darlığındaki sensizliğin olduramadım üzerime. Yapamadım işte. Olmadı. Ama sakın üzülme. Şairin de dediği gibi "yaşayan ölülere yas tutulmaz sevgilim"...
