☠️16 පරිච්ඡේදය☠️

458 57 4
                                    

පහුවදා උදේ ආයු නැගිටිනකොට තමන්ගේ අතට දැනුන බර නිසා හිමීට ඔළුව උස්සලා බැලුවා.
තාමත් ගැඹුරු නින්දක ඉදපු රොවාන් කෝලා පැටියෙක් වගේ ආයුට තුරුළු වෙලා.ඊයේ රෑ එයා තමන්ගේ වුණා නේද කියලා මතක් වෙනකොට එයාගේ මූණේ හරි ලස්සන හිනාවක් ඇදුනා.උදේට නැගිටිනකොට තමන් හුඟක්ම ආදරේ කරන කෙනා තමන්ගේ එහා පැත්තෙන් වැතිරිලා ඉන්නවා දකින එක තරම් සැනසිලිදායක හැගීමක් තවත් තියනවද?.

එයා හිමීට රොවාන්ගේ මූණට වැටිලා තිබ්බ කොන්ඩ ගස් ටික අයින් කරලා ඒ නළලට පුංචි හාදුවක් තිබ්බා.

"ම්ම්හ්හ්"

"නිදි කුමාරයා.....ඇති නිදාගත්තා.
නැගිටින්න දැන්"

"ම්ම්ම්"

"කෝ ඉතින් ඇස් අරින්න"

"5........min........plz"

"විනාඩි පහයි එහෙනම්"

"............."

ආයු හිමීට රොවාන්ගේ කලවා අතගාන්න ගත්තා.එයා දන්නවා ඒවා ගොඩක් රිදෙනවා ඇති කියලා.රිදුනෙ නැත්තන් තමා පුදුම.ඇයි ඉතින් වට කීයක් කියලා ගියාද.....

ඒ සනීපෙට රොවාන් තව ටිකක් ආයුට ගුලි වුණා.ආයුගේ අවධානේ බිදුණේ චීෆ්ගෙන් ආපු කෝල් එකට.

"හෙලෝ චීෆ්,ගුඩ් මෝනින්"

"ගුඩ් මෝනින් පුතා,මං අද ඔයාව මීට් වෙන්න එනවා.අපි කතා කරන්න ඕනා"

"හරි චීෆ් එහෙනම් කෙවින්ගේ ගෙදරට එන්න"

"මං එහෙට එන්නම්"

කෝල් එක කට් කරපු ආයු හිමීට රොවාන්ගේ  කම්මුලට හාද්දක් තියලා එයාව එහාට කරලා,බාතෘම් එකට ගියා.

මේ අතරේ කෑම මේසෙට වෙලා ලැප් එකෙන් පේෂන්ට් කෙනෙක්ගෙ රිපෝට් එක බල බල හිටපු ඩෙනාශ් ලගට ආපු කෙවින් එයාගේ තොල් වලින් පෙක් එකක් තියලා තේක අතට දුන්නා.

"තෑන්ක්ස් බබා"

"මොකද්ද ඔය?"

"මගේ පේෂන්ට් කෙනෙක්ගෙ රිපෝට් එකක්........ඔයාගේ ඔළුව කොහොමද බබා?..තාම රිදෙනවද?"

"ඊයේ තරම් අමාරු නෑ සුදු අයියේ.
ඒත් චුට්ටක් රිදෙනවා."

ලැප් එක පැත්තකට කරපු ඩෙනාශ් කෙවින්ව  උකුලෙන් වාඩි කරන් එයාගේ උරහිසට නිකට තියාගෙන එයාව බදාගත්තා.

 1 1 1 | Completed Where stories live. Discover now