Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gidecek yerin yok, çalacak bir kapın yok Anlarsın yalnız kaldın mı bu dünyada"
Yazardan
Kerem odanın önünde bir o tarafa bir bu tarafa gidip gelirken karşısındaki Zelal derince nefes almıştı.
Kerem, içerideki kız için endişeleniyo, korkuyodu. Kaybetmekten,geç bulmuşken kaybetmekten korkuyodu
Peki ya neden? Ayrılmasına rağmen neden hâlâ bu kadar bağlıydı neden kaybetmekten korkar olmuştu?
Çok basitti sebebi aslında, seviyodu kerem. Uğruna herşeyi göze alabilecek kadar seviyodu. Onunlayken küçük bi kız çocuğuna dönüşmesini seviyodu,bi konudan bahsederken heyecanlanıp unutmasını, gülerken kızaran yanaklarını,mavi gözlerini seviyordu kerem. Ama bu kadar severken neden bırakmıştıki
"Kerem,yeter kardeşim gel otur" diyerek barış elini keremin koluna atmış,oturması için işaret etmişti
"Niye hâlâ burdasın?" Zelalin buz gibi soğuk sesine karşılık kerem kafasını çevirmişti
"Zelal tamam uzatmayalım, korkuyo oda" barışın söylediği şeye sinirle gülmüştü
"Korkuyo? Dalga mı geçiyosun benimle, bırakıp gitmedi bu Elif'i"
"Ne halde olduğunu bilmiyodun sen herhalde. Şunu salak saçma triplerş yüzünden ne halde olduğunu bu unutmadın herhalde" zelalin söylediği herşey keremin gözünü dolduruyodu
Oda istemezdi böyle olmasını,istemedi de
"Zelal" barışın uyarır tarzda söylediği şeye karşı Zelal oturduğu barışın yanından kalkıp gitmişti
"Ne haliniz varsa görün"
Kerem gözünden akan bir kaç damla yaşı silmişti, Berkanın yanına barış da gelip oturmuştu
"Kerem bak iyi olucak güven bize,hastalığından dolayıdır. Hem sen anlat ne oldu bu hale geldiniz" bir aydır sormadıkları soruyu sormuştu Berkan,sırasımıydı yoksa değilmiydi bilmiyolardı aslında
Bu süre içinde de kerem hiç konuşmamıştı olanlar hakkında. Eğdiği kafasını kaldırıp ilk barışa ardından berkana bakmıştı
"Fatih hoca aradı beni" diyerek sözüne başlamıştı kerem "en son kavga ettiğimizden sonra,medya zaten herşeyi bilmeden paylaştığı için ordan haberi olmuştu" kavga ettiklerinden sonra keremin aldattığı iddiaları ortaya koyulmuş,her iki tarafa da bir dünya laf söylenmişti
"Beni aradı olanları sordu. Oda o haberleri görmüş,haklı olarak sinirlenmişti" Fatih hocanın değerlisiydi,en küçüğüydü evin
"Ayrılmamız gerektiğini, bu şekilde Elif'in üzüleciğini söyledi" kerem babası bildiği fatih hocasına bir yerde hak veriyodu,son zamanlarda çok gel gitli bir ilişkileri olmuştu. Sürekli kavga ayrılık derken her iki tarafta yorulmuştu artık. Ama bunu beklemiyordu
"Bu yüzden olanlar oldu" keremin söylediklerinden sonra şaşırmıştı ikiside
"Ciddimisin,Fatih hoca yapmaz ama böyle bişey" diyen barış olmuştu
"Haklı ama barış, bilmiyomuydun son zamanlar ilişkimizi"
"Oğlum niye ozaman en başından demedin bize,kızlara söylemezdik" keremin bu anlamsız hareketinden dolayı Berkan ve barışda tavır koymuştu kereme
Berkanın bu dediğine burukça gülümsemişti kerem "iyiki varsınız kardeşim,belkide böylesi daha hayırlıymış" keremin söylediklerinden sonra her ikiside sarılmıştı
***
Geçen bir saatin ardından Zelal tekrar gelmişti, barışa olan kırgınlığı ve kızgınlığı hâlâ devam ediyordu
Barışı çok seviyordu ama bu hareketleri yüzünden uzaklaşıyodu ondan, anlayış bekliyordu
"Zelal konuşalım mı biraz" keremin söylediği şeye ilk önce Zelal tereddüt eder gibi baksa da kabul etmişti
Kerem Barışlara anlattığı herşeyi baştan sonra zelale de anlatmıştı. İlk başta kızmıştı Zelal,ama keremin bunu kendi arkadaşı için yaptığını anlamıştı,keremin aklı hâlâ Elifdeydi.
"Elif sana kıyamaz,çok kırdın ama" zelalin söylediği şey keremin tekrar yüzünü düşürmüştü
"Biliyorum,keşke olmasıydı bunlar ama" Zelal kereme Elif'in hamile olduğunu söylemek istiyodu,ama söyleyemiyodu
Keremin gözü odadan çıkan doktora ilişince heyecabla ayağa kalkmıştı
"Doktor hanım durumu nasıl" keremin ayaklanmasına diğerleride kalkmıştı
"Elif hanımın durumu iyi,aynı şekilde bebeğimizin de. Nehir hanım bakmıştı kan tahlillerine,hastalığı ile ilgili bir durum. İlaö tedavisine hemen başlanması gerekiyo" kerem doktorun cümlenin başında söylediği bebek kelimesinde takılı kalmıştı,anlamamış gözlerle Zelal barış ve berkana bakıyordu
"Bebek,ne bebeği?"
"Kerom Elif hamile küçük bir mercimek geliyo" Berkanın aniden söylediği şeyle kerem şokunu hâlâ atamıştı
