Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni Hatırla"
•••
Büşra babasının yanına, başakşehirdeki tesislere gelmişti. İkizi aslanın da bulunduğu takım bugün antrenman yapıyodu. Annesi Elif kocasını yalnız bırakmamış oda gelmişti onunla.
Büşra ile Aslan daha henüz 16 yaşındalardı. Geçen 16 yılın ardından çok şey değişmişti. Babası kerem Benfica da çok iyi bir kariyer yapmış ordan da Barcelona'ya transfer olmuştu
Bu süreç Elif ve kerem için biraz zorlu geçmişti aslında. İkiz bebekleriyle yabancı oldukları ülkede geçmişti çoğu yılları
Daha sonrasında Galatasaray dan kereme teklif gelince tekrar Türkiye dönmüşlerdi. Uzun zaman sonra da kerem futbolu bırakmış,şuan ise teknik direktör olarak Başakşehir de çalışıyordu
Zaman aslında çok hızlı geçmişti,dile kolay 16 sene. Kerem 42 Elif ise 39 yaşına gelmişti bile. Aslında birlikte büyümüş, birlikte yaşlanmışlardı onlar
En yakınları barış ve Zelal de evlenmiş,hatta iki tane de çocukları olmuştu, çocuklar aynı yaşlardaydı. Zaman geçmişti,bir zamanlar kerem Barış Yunus ve Berkanın olduğu sahada artık oğulları vardı
Büşra aynı babası gibiydi, babası gibi kahverengi uzun dalgalı saçları vardı,birde herkesin dilinden düşmeyen annesi gibi olan masmavi gözleri. Aslan ise annesi gibiydi, sapsarı saçları vardı. Ne çok kızı üzücekti acaba?
Büşra tesisden girince babası ve annesini bulamamıştı, büyük ihtimalle antrenmana ara verilmişti
Gözleri etrafta gezinirken gözleri banktaki çocuğa ilişmişti
Geçen haftalarda takıma gelen çocuktu, Arda
Tanışma fırsatımı pek olmamıştı Büşranın. Ama babasının anlattığı üzerine çok yetenekli bir oyuncuydu,henüz 18 yaşındaydı. Kerem takımda özellikle genç yeteneklere önem veriyordu aslında. Geçmişte kendisine yapılan haksızlıklar çok yıpratmıştı onu. Ve ozamandan beri sözü vardı kendine,eğer birgün eline böyle bir iş gelirse kendisine yapılanın tam aksini yapıcaktı gençlere.
Büşra çekingenliğini bir köşeye bırakıp çocuğun yanındaki boş yere oturmuştu. Arda kıvırcık saçları arasında anlam veremeden oturan bu kıza dönmüştü
"Selam" kızın söylediği ilk ve tek şey buyken çocuğun dikkatini çeken şey gözleriydi
Bir süre ikisinden de ses çıkmamıştı, Büşra çocuğun yanına aslında başka sebepler için oturmuştu,ama fazka hayale kapılmıştı sanırım. Kaçamak bakışlarıyla yanındaki çocuğa bakıyodu.
"Büşra" kız,çocuğun adını seslenmesiyle düşüncelerini bir köşeye bırakıp çocuğa dönmüştü. Bir yandan da babasının gelip gelmediğini kontrol ediyordu
"Gözlerin çok güzel" "Boncuk gibi ay-" Büşra çocuğun cümlesini tamamlamadan kalkmıştı hemen ayağa kalkmıştı
Keremin kızacağı yada laf söyleceği bir konu değildi aslında. Sadece kerem kızına çok bağlı ve çok kıskanıyodu,paylaşmak istemiyordu kızını.
"Annemle Babam burda dediğim gibi" "Her an gelebilirler" "Hayallerinin peşinden koş. Antrenmana devam"
Flashback 2020
Bir süre sessizce oturup konuşmuyolardı,bu sessizliği kerem bozmuştu
"Elif, gözlerin çok güzel boncuk gibi aynı" keremin bu söylemesiyle Elif ayağa kalkmıştı
"Babam teknik direktör burda biliyosun,her an gelebilir yanımıza" "Hayallerinine hep böyle bağlı kal. Antrenmana devam" kerem kızın bu söylemine gülüp koşturarak giden kızın arkasından bakakalmişti
Boncuk gibi
Kızlar annelerinin kaderlerini yaşar derlermiş, Büşra da belki de annesi gibi tanımıştı Ardayı
Öncelikle hepinize bana 10 bölğmde olsa bu kurguda destek olduğunuz için çok teşekkür ederim 💗
Kurgu konusu gereği kısa olmak zorundaydı aslında,tabi isterseniz özel bölümleri tabiki yazarım
Yazım hatalarım,mantık hatalarım varsa affola. Bu kurgu çok beğendiğim bir kurgum değil aslında ama okunma olunca yazdım
