London 8 mei 1858
Sofie
Ik liep samen met Sylke ( mijn beste vriendin en buurmeisje) naar de jurken boetiek. We hadden een jurk nodig voor het lentebal van de ouders van Sylke. " welke kleur jurk zou ik nemen?" vroeg Sylke " ik weet het niet, misschien kan je het aan Miss Devan vragen. Die weet altijd precies wat je zoekt"
We liepen naar de winkel toe, waar er een jonge in de winkel stond. Wat vreemd de winkel werd gezien als een vrouwen heilig dom, waar geen man naar binnen wilden. We liepen naar binnen, het belleje rinkelde toen we de deur open deden.
Sylke keek Miss Devan aan, en ik keek naar de jongen. Hij had bruin krulentjes haar met mooie grijze ogen alsof het mistig in zijn ogen was. Hij ving mijn blik en bleef me maar aanstaren. Ik wende mijn blik af, het was niet gepast om een man lang aan te kijken. Maar die ogen heb ik die niet eerder gezien?
Hij liep de winkel uit en het belletje begon te rinkelen. " hallo dames. Waarmee kan ik jullie helpen?" " hallo mevrouw" zeiden wij in koor. " we zoeken een jurk voor het lentebal van mijn ouders" zegt Lucy. " oh wat leuk en welke kleur hadden jullie in gedachten?" vroeg miss Devan " ik wil graag een licht blauwe kleur" zeg ik " en ik weet niet welke kleur ik wil, ik hoopte dat u mij wil helpen" " tuurlijk tuurlijk ik help graag. Miss Sofie als u alvast een jurk uit wil aan zoeken, dan help ik Miss Sylke."
Ik had een hele mooie hemelsblauwe jurk. Sylke wilden niet vertellen wat voor kleur jurk ze had. We liepen naar mijn huis( zei voorkant boek cover) en Sylke liep naar het huis er naast.
William
Ik liep het winkeltje binnen, veel vrouwen op straat kijken mij boos aan. Het belletje rinkelde toen ik de deur open deed. Er kwam een dame aanlopen " waarmee kan ik help... oh u bent een man" duidelijk dat ik een man ben een geen vrouw. " ik vroeg me af, of u mij kunt vertellen of u dit meisje kent" ik liet haar een klein zwart wit fotootje zien. " ja die ken ik wel, waarom wilt u dat weten?" nieuwsgierig was ze totaal niet " ik ken haar van vroeger" ik zei het eerlijk. aan zo'n iemand is het niet verstandig om te liegen. Ik stopte de foto in mijn jas "dank u wel voor u hulp" " geen dank". Ik wou net weglopen toen ik haar voelde, ze kwam eraan. De deur ging open en het belletje begon te rinkelen. Haar vriendin neem ik aan keek naar de mevrouw, zij keek naar mij haar haar hing in een vlecht op haar rug, haar ogen zo blauw alsof je er in kon zwemmen. Ik keek naar haar, en voor een perfect moment keek zij mij ook aan. Ze wende gauw haar blik weg. Ik liep het winkeltje uit, ik hoorde haar nog net praten haar stem heel zoet, alsof het van honing was. Ik wist dat ze mij nog kende ik zag het! Maar waarvan ze mij kende wist ze niet dat was duidelijk.
Ik kwam thuis aan. Ik deed de deur open en ging naar bed toe ik had vannacht haast niet geslapen, die nachtmerrie blijft me maar achtervolgen.
Heey mensen
Hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden. Als je spelfouten ziet zeg het dan alsjeblieft even. Als je het een leuk verhaal vind vote gerust :)
xs
JE LEEST
Zonder Geweten ( On Hold)
FantasySofie ontmoet een jongen met wie ze wel een hele rare band heeft. Sofie is een Swim en kan telepathisch met iedereen communiceren. Maar hoe kan het dan dat die jongen haar niet in zijn hoofd laat? Wat verbergt hij voor haar? Sofie heeft veel meegem...