Hoofdstuk 2

22 3 2
                                    

Sofie

" Sofie, Sylke staat voor de deur" riep mijn moeder van beneden. Ik liep de trap af. Ik gaf Sylke een knuffel en we liepen naar het riviertje toe dat voor ons huis liep. " Soof ik moet je wat vertellen" ik probeerde haar gedachten te peilen maar het mislukte " wat is er Sylke?" " Ik kan mensen beelden laten zien die niet waar zijn. Ik ben...het heet een Swim. Ik mocht het van mijn moeder tegen niemand zeggen, maar ik kan niet liegen tegen jou." ik begon te glimlachen, dat wist ik " wat leuk Sylke!" " leuk!? Het is helemaal niet leuk" " Sylke ik moet jou ook wat vertellen. Ik ben ook een Swim. Ik kan telepathisch dingen doen, zoals je gedachten lezen, dingen naar me toe laten zweven en nog meer van die dingen" ze keek me verbaast aan " en dat heb je nooit gezegd omdat ? jij wist dus al mijn geheimen al" riep ze verontwaardigt uit " Sylke zo werkt het niet. Ik kan alleen je gedachten lezen als ik me inspan en het wil anders zie ik niks hoor" "oh"

We hebben nog een tijdje gepraat, en geoefend. We zijn er dus achter gekomen als ik in haar hoofd naar iets zoek dat zij mij dingen kan laten zien die er niet zijn. Ik zal een voorbeeld geven, ze wil dus niet zeggen welke kleur jurk ze aantrekt, ik probeerde dus in haar hoofd erachter te komen welke kleur jurk ze heeft, maar toen ik dat probeerde liet ze me een hondje zien.

Ik liep mee naar Sylke's huis. Ze waren al druk bezig voor morgen. "en ben je zenuwachtig voor morgen?" vroeg ik aan Sylke " nee valt reuze mee. Het dringt nog niet echt tot me door dat ik morgen misschien mijn verloofde vind" ja zo was het de bal, in Sylke's geval de lentebal kon je je verloofde vinden. " Hallo Sofie. Hoe gaat het?" " Hallo mevrouw Peeters, goed hoor en met u?" " prima dank je wel. Je komt morgen toch ook?" " ja mam tuurlijk komt ze. Ik kan toch niet zonder haar mening" zei Sylke " zoals u hoort kom ik morgen" zei ik glimlachend. Ik liep naar huis toe, het was best frisjes.

Mijn vader lag op de bank, ik zag dat hij last had van zijn been. "Pap gaat het wel?" " oh Sofie. Ik had je niet horen binnen komen. Ja het gaat prima" hij loog ik zag het. " oké papa. Ik ga slapen. tot morgen" ik gaf hem een zoen op zijn wang. Ik liep naar boven, en maakte me klaar voor bed. Toen ik in bed lag viel ik meteen in slaap. Ik droomde over een kleine jongen die mijn hand vast hield, ik waas toen nog heel klein. Hij liep weg en ik volgde iets maar ik weet niet meer wat, ik viel voorover in een vijvertje. Hij rede me. Ik legde mijn hand op zijn wang en zei " je hoeft niet bang te zijn, ik heb niks" ik keek in zijn ogen het waren grijzen ogen die mistig leken. Ik schrok wakker. Wat had dit te betekenen?


William

Ik liep door de stad, ik moest wat anders aan me hoofd hebben. Ik kwam langs een bord waar mededelingen op stonden. Er hing een flyer voor een lentebal. Wacht een bal hadden Sofie en haar vriendin daarom een jurk nodig? Ik moest daarheen, als dat betekende dat ik Sofie weer zag.

Ik liep een stuk veder en kwam bij een weg aan waar een rivier voor liep. Er stonden twee huizen. Ik hoorde twee meisjes praten. Ik herkende de stem, het wat Sofie. Ik bleef een tijdje daar staan. Ze liepen richting een huis, waarschijnlijk het huis van Sylke. Ik hoorde een vrouw met Sofie praten " kom je morgen ook?" het bal is dus daar, handig nu weet ik de weg daar naar toe. Sofie kwam weer terug aanlopen. Shit ik had niet gehoord wat haar antwoord op de vraag was. Dadelijk komt ze helemaal niet. Ik liep weg ze mocht me niet zien.

Ik lag al vroeg op bed voor mijn doen. Ik dacht aan mijn droom van gisteren nacht. Zal Sofie ook die droom hebben gehad? Ik wist het niet. Ik viel al gauw in een droomloze slaap.


Heey mensen,

Sorry dat ik zolang niks geüpload heb. IK had totaal geen inspiratie. Ik weet het stukje van William is klein sorry daarvoor. weet iemand een bijnaam voor Sylke? comment als je het weet. Heeft iedereen een leuke vakantie?

XS

Zonder Geweten ( On Hold)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu