Niegdyś na Kresach żyli ludzie.
Gwara dosyć charakterystyczna.
Stare domki, zima mroźna.
Do pieca ciągle drewno trzeba było targać.
Cóż, to ciężkie czasy człowiek wtedy przeżywał.Zabór rosyjski zrobił swoje.
Ruskie swoje łapy wepchnęli w nasz język.
Stąd też zaciąganie po wschodnim.
Choć dziś Kresy to już przeżytek,
historia tego jest bardzo ciekawa.Dworki, ciche sady,
szumią pola i lasy.
Domki drewniane, ciepło z kominka.
Pieśni piękne są tworzone na zabicie czasu.W Kresach serca biją,
czują znaną im magię.
Smutek, wzruszenia i radość
na tej ziemi, co wciąż ich przytulają.Na wojnie dzielnie walczyli,
lecz Kresy straciliśmy.
Choć już pogodzeni z faktem,
to Kresy Wschodnie na zawsze będą w sercu Polski.

CZYTASZ
Chwile pełne treści
PoesiaZbiór wierszy mojego autorstwa. Kolejna część wkrótce Kopiowanie zabronione!