Deli miyim ? - 1 -

Saklanan Sır

Zaman aktı ve geçti Katarina ve Ekko ' nun suratında bir üzüntü yer aldı . Bana görevimiz var bakışı attı anlamış olacağım ki söze başladı ... 

''Demacia askerlerinden Garen ile iş birliği yapıcaz ve senin geçmişin hakkında bilgi toplıyacağız JinX''

dediklerinde asılmış suratımı devirdim . İkisinin suratına bakarak '' Neden Garen ? '' dediğimde bana bakarak '' Çünkü senin geçmişin Demacia halkından gelebilir . Bu yüzden endişeleniyoruz anneni ve babanı hatırlamadığını söylüyorsun bu yüzden belkide çocukluğunda seni Noxus un Zaun sokaklarına bıraktılar ... '' dediğinde kulaklarımı kapatarak yere oturdum . Bağdaş kurarak kulaklarımda gelen çığlık seslerini dindirmeye çalışıyordum . Ayağı kalkıp bir odaya girdim duvardaki aynaya baktım ve gözlerimin tamamen koyulaştığını farkedebiliyordum ... 

Elime aldığım küçük heykel parçasını aynaya fırlattım . Kırılan parçalardan bir cam parçasını elime alarak baskı yaptım . Yumruk yaparak içinde sıktığım cam parçası elimi kesiyordu ... Kan gözlerimi kırmızılaştırıyordu ...

Bağırtılarımı duyan Kata ve Ekko kapıda dikildi ... Bana acıyan gözlerle baktıklarında sinirle onlara döndüm . Acınmak için şuan çok erken . 

Silahlarımı taktım ve kurşunlarımı teker teker dizdim . Onlara seslenerek ''gidiyoruz''  dedim . 

''Nereye '' dediklerinde ... '' Siz dememişmiydiniz geçmişine el atalım yürüyün . '' dedikten sonra aklıma binbir şey geldi yolda yürürken düşünmeme bol bol vakit bırakılmıştı zaten ...

Garen'le Katarina arasında bir şeyler olmasa veya bir geçmiş bize yardım etmezdi . Sanırım bunu kurcalamamalıyım . . . 

Vardığımızda surlar ve kalelerin yer aldığı bir ormana girdik bura neresi ki ?

Yükselen nidâlardan duyduğum ses ''Sihirdar Vadisi '' dendiğinde yutkunma hissi gerektirdi ... 
Gerçekten tehlikelerle dolu . Noxus ve Demacia nın savaştıkları vadi ...

Ormanda yürürken bir sürü ipucu bulmaya çalıştık ... İncelemek üzere olacağımız ipucuları bir çantaya koyduk . Ama yararı olacağı sanmıyordum .

Garen bize dönerek '' Burası değil asıl ipucumuz Aram '' dedi . Nasıl bu kadar net konuşabiliyordu ...

Gareni takip ederek yol aldık . Aram'a vardıktan sonra Garen ' in gözüne kestirdiği satıcının yanına gittik ve Garen laflamayı iyi yapamıyordu bunu yerine Katarina ' çekil şurdan ' bakışı atıp satıcının önüne geçti ve büyüleyici güzelliğini konuşturmaya başladı '' Merhaba nasıl gidiyor '' dediğinde satıcının yaşlı ve yorgun yüzü gülümseye bir hal alıp '' Ne zamandır hal hatır soranım olmadı tatlı kız tanrının gönderdiği bir melek olmalısın '' dediğinde Garen' in Katarinaya attğı bakış aşikardı ...

'' Sana güvenebilirmiyim '' dedi Katarina ...

Suskun gözlerle bakan Yaşlı Satıcı '' Ne isteyeceğine bağlı '' dediğinde Katarina elini yaşlı satıcının çenesine tırnaklarıyla destek yaparcasına okşadı . Beni göstererek '' Şu kızı tanıyor musun ? '' dedi .

Yaşlı adam bir bildiği varmışçasına suratını Katarina ' dan uzaklaştırarak başını eğdi . '' Üzgünüm '' dedi ...

Katarina adamın bildiği bir şey var olduğunu anlamış olacakki tezgahın üzerine 200 altın çıkardı ...

Adamın gözleri açıldı fakat ' bu yetmez ' bakışı attı .

30.000 altın çıkardı . Nerden geliyor bu kese derken dün soyduğumuz bankayı aklıma getirdim ve gülümsemem bir oldu ...

Ötmeye başlayan yaşlı adam ''Evet tanıyorum . '' Bana bakarak '' Annen ve babanı  kaybettin  küçük kız . Çünkü :

Annen ve baban bir savaş esnasında canlarını verdiler . O günden beri Aram sokakları buz tuttu . 

Sende Noxus ' un Zaun Sokağına bırakıldın . Nedeni ise küçükken anneni ve babanı kaybettiğin için tranva içine girdin . Seni iyileştirmek için bir sürü hizmetli getirilsede öyle olmadı . Sen iyileşmedin . Bu yüzden Zaun sokaklarında kendini toparlıyabileceğin herkezin aklındaydı . Bu yüzden Noxus askerisin . 

Demacia senin anneni ve babanı elinden aldı . Bir kız kardeşine sahipsin ama adını bilmiyorum . O da küçükken senin gibi başka bir devletin ıssız sokaklarına bırakıldı her halde . Birbirinizi görürseniz belki anılarınızın geçmişi etkilememesi içindi bunlar . İkinizde tranva geçirdiğiniz için birbirinizi hatırlamıyorsunuz . '' dedi . Kafamda binlerce surat birleşti birden . Adam konuşmaya devam etti . '' Elimde kardeşinin resmi olacaktı ama tam net değil . Çok eskiden kalan bir çizimdir . Bunları anlattığımı kimse bilmesin . Lütfen ..! '' dedi . Aniden başım döndü ve halsizleşmiştim . Gözüm döndü ve Ekko ' nun kollarını boyladım ...

***