barış özür dilerim yine rahatsız ettim seni bizimkiler boş bulundu konuşucam ben onlarla kusura bakma yeniden
semih barış
barış aramızın bozulmasına gerek yok herhalde tabii senin bileceğin iş ama bozulmasın aramız
semih barış bırakta konuşayım
barış pardon dinliyorum
semih aslında mesajla konuşulacak bir şey değil otelin yanında ki parka gelir misin oradayım şuan
barış beş dakikaya oradayım görüldü.
✰
Sarışın çocuk kafasını dağıtmak için geldiği parka aralarında ki karışık duruma açıklık getirmek adına Barış'ı çağırmıştı.
Bir sokak lambasının aydınlattığı parkın pek ışık almayan bankına oturmuş bekliyordu. Hafifçe esen rüzgar kendisine iyi geliyor, sarı saçlarını okşuyordu adeta.
Her geçen saniye daha fazla geriliyor yapacağı konuşmayı düşünüyordu. Hiçbir zaman sadece ana odaklanan bir insan olmamıştı. Kafası hep bulunduğu anın sonrasını düşünür, kendisini strese sokardı. Yine konuşmadan sonra ne yapacağını, aralarının nasıl olacağını düşünüyordu.
Stresten dudaklarını ısırırken Barış'ın geldiğini gördü. Her zaman ki gibi sade giyinmiş, kafasına bir şapka takıp çakma sarı saçlarını gizlemişti. Semih daha önce Barış'a hiç alıcı gözle bakmamıştı. Şimdi fark ediyordu kendisine doğru gelen adamın yakışıklılığını.
Barış Semih'in yanına geldiğinde oturmamış, oturan çocuğun yüzünü izlemişti bir süre gülümseyerek. Kendisini en kötüsüne hazırlamıştı. Ona göre Semih birazdan onunla bir daha konuşmak istemediğini söyleyecek, bugün Arda ve Kenan'ın davranışları yüzünden ona kızacaktı.
Kenan bütün gün Barış ile Semih'i zorla yan yana getirmiş, Arda ise onların ne kadar çok yakıştığını vurgulamıştı. Barış her ne kadar onları durdurmaya çalışsa da onu dinlememiş aksine daha sık yapmışlardı. Kenan'ın söylediğine göre Semih onların davranışlarına gülümsemişti fakat Barış inanmamıştı. Bilmediği şey ise Semih gerçekten gülümsemişti.
Semih derin bir nefes alıp "Oturmayacak mısın?" diye sordu. Barış cevap vermedi. Çocuğun yüzünü izledi, ilk defa sadece ikisinin olduğu bir ortamda uzun uzun sarışının yüzünü izlebiliyordu. Elleri çocuğun yüzüne gitti ama dokunamadı. Daha fazla rahatsız etmek istemiyordu fakat son konuşmaları olduğunu düşündüğü için sarışının güzel yüzüne dokunmak istiyordu.
Semih Barış'ın bir adım atmayacağını anlamış yüzünü Barış'ın eline yaslamıştı. Barış'ın kalbi Semih'in bu hareketi ile deli gibi atarken Semih'in ona sunduğu en içten gülümseme ile kocaman gülümsemişti. Çocuğun kolundan tutup sarılmak için her şeyini verebilirdi.
Semih elini Barış'ın boşta kalan eline sarmıştı. "Otursana." dedi banka doğru çektiği eliyle. Barış banka oturduğunda Semih elini geri çekmemiş hatta daha sıkı tutmuştu.
"Bugüne kadar yaptığım her şey için özür dilerim. Birbirimizden uzak kalmanın ikimiz içinde en iyisi olacağını düşünmüştüm. Etrafımda ki herkes benim için en iyisinin sen olduğunu söylerken ben seni sevemeyeceğimi söylüyordum. Fark etmediğim şey ise ben sana çoktan aşık olmuşum Barış. Bugüne kadar aşka inanmıyorum diye gezerken aşka inandığımı ve aşkı istediğimi fark ettim. Aslında ben sadece korkuyormuşum. Geçmişte yaşadığım şeyleri yeniden yaşarım, etrafımda ki insanları yeniden kaybederim diye korktum. Barış sende istersen bu korkularımı beraber yenelim mi?"
Barış sarışının mavi gözlerinin içine bakarken nutku tutulmuştu. Kendisini o kadar çok inandırmıştı ki Semih'in aralarında ki ilişkiyi bitireceğine şuan delirdiğini ve halüsinasyon gördüğünü düşünüyordu.
Semih merakla Barış'ın gözlerinin içine bakarken hâlâ cevap vermemesi üzerine istemediğini düşünmüştü. "Semih." diyebildi sadece Barış.
Semih buruk bir şekilde gülümseyip elini Barış'ın elinden çekti. "Anladım." dedi. İstememesi sorun değildi kendisini kabul etmek zorunda değildi. Semih kendisini reddetme ihtimalinide düşünmüştü tabii ki ama hesaba katmadığı şey şuanda içinde büyüyen ağlama hissiydi.
Uzun süredir açık olup kendi isteğiyle girmediği kapı kendisi tam içeri girmeye hazır olduğunda yüzüne kapanmıştı. Barış onu reddedince eskisi gibi hayatına devam edeceğini düşünmüştü sarışın fakat öyle olmayacaktı.
Banktan kalkıp ellerini hırkasının ceplerine soktu. Gözlerini yumdu sıkıca ağlamamak için. Beklediği tepki bu değildi. Evet, bütün ihtimalleri gözönünde bulundurmuştu fakat beklediği tepki Barış'ın kabul edip bundan sonra ki her anında yanında olmasıydı.
Sarışın bir kaç adım daha attığında Barış kendine gelip hızlıca Semih'e doğru ilerledi. Semih'in kolundan tutup kendine çevirdi Semih ne olduğunu anlayamazken Barış beklemeden çocuğun dudaklarına yapıştı.
Semih şokla gözlerini açtığında Barış elini Semih'in beline sarıp sertçe kendine çekti. Semih'in düşündüğü ihtimaller arasında kesinlikle bu ihtimal yoktu. Semih ellerini Barış'ın boynuna sararken ikisini daha derin bir öpüşmenin içine çekmişti.
İkisininde beklemediği şeyler olmuş gün sonunda kendilerini öpüşürken bulmuşlardı. Sonuçta aşk tesadüfleri severdi.
✰
Ve son.
saka tabii ki daha onlerinde uzunca bir yol var
ilk düz yazi denemem diyemem ama acemiyim bu konuda ve eminim ki bir sürü devrik cümle ve hatalar vardır görmezden gelin lutfen 🙏🏻 😣
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölümü mustinin bu fotografta ki heyecanı ile yazdim
