YAKIŞIKLI PSİKOPAT

#7

Uyandığımdan beri dün ne olduğunu hatırlamaya çalışıyorum. Off başım çok ağırıyor.en son hatırladığım dans ettiğimdi. İşin ilginç yanı ben nasıl sarhoş oldum. Sadece meyve suyu içmiştim. Karnımın guruldama sesiyle beraber düşüncelerimi bir yana bırakıp mutfağa indim. Buzdolabının kapısını açıp aldığım çatalla birşeyler atıştırdım. Kapağı kapatacağım sırada birisine çarptım. Arkamı dönüp baktığımda ege olduğunu anladım. Gülümseyerek "günaydın" dediğimde ona fazla vakit geçmeden gülümsedi ve "günaydın güzelim" dedi. Ona akşam ne olduğunu sormalıyım ama benle kesin dalga geçer ve bebek muamelesi yapar. Bütün bu olasılıkları göz ardı ederek "birşey sorabilir miyim?" dedim. "Sor bakalım" dedi sırıtarak.
"Ya dün akşam ne oldu ve ben hiçbirşey içmeden nasıl sarhoş oldum yoksa birisi benim içkime ilaç falan mı attı dün kavga falan oldumu?" nefes nefese kaldım ama aklımdan geçenleri birisine sormam gerekirdi. "Öncelikle bir daha bu kadar uzun cümleler kurma hangisine cevap vereceğimi unutuyorum. Dün bir adam olay çıkardı önemli değil o sana meyve suyu yerine içki vermelerini söylemiş ama sen tadını fark etmemişsin." dedi. Yani başım dün belada mıydı. "Bir daha bara gitmeyi düşünmüyorum" dedim dudaklarımı büzerek. Benim taklidimi yapıp "gitmek istesende seni götürmem" dedi. "Neyse Burak nerde?" aman Allah'ım ne kadar rahat sormuştum bana az uyumak hiç yaramıyor. "Boşver burak'ı karnım kazanıyor birşeyler sokmak lazım bana sandviç hazırla" dediğinde ağzım" o" şeklini aldı. Biraz önce tam bir kro gibi konuştu ve bana emir verdi. "Allah allah emredersin egeciğim başka emrin varmı" dedim alaycı bir tavırla. "Senin egeciğim diyen diline kurban olurum hadi sandviç hazırla" dediği anda Burak aşağıya doğru bildiğiniz uçtu "höst lan ne biçim konuşuyorsun kızla demedim mi sana lan ben bu kızdan uzak dur diye yavşak" dedi. Neden bu kadar sert davrandığını anlamıyorum şakalaşıyorduk. "AA kuzen yanlış anladın sen ya biz sadece arkadaşız ayrıca bana yavşak dediğini unutmadım gelmicem  artık seninle kız si..." lafını burak'ın "laan" diye kükremesi kesti. "Artık bıkmadınız mı?" dedim kaşlarımı çatarak. "Salona geçin bende sandviç yapıp geliyorum." dedim. İkiside başını sallayıp salona doğru gittiler. Sandviçleri yapıp bende kavga etmesinler diye ikisinin arasına oturdum. Sandviçle yerken  egenim mafya olup olmadığını merka ettim ve "ege" dedim. "Efendim güzelim" dedi. Burak egeye kısa süreli bir öldürücü bakış attı. "Ben merak ediyorum da şey sen yani sende mafya mısın?" dedim. Bana baktı ve hafif gülümsedi burnumu sıkıp "bu neyi değiştirir ki ama eğer çok merak ediyorsan evet bende mafyayım." dedi. "Benim bildiğim mafyalar insan öldürür ama siz benim arkadaşım oldunuz ve ben ne yaparsam yapıyımda beni öldürmediniz" dedim merakla. Ege "buda senin farkın" dedi. Burak kolunu omzuma atıp "sana mafya olduğumu kanıtlamıştım" dedi. Evet ilk beni kaçırdığında fazlasıyla korkmuştum. "Ege senin evin yokmu" dedim galiba artık merak ettiklerini içimde tutamıyordum. "Var bize gidelim mi çok güzel yatak var ne kadar sağlam test ederiz" dediğinde Burak ensesine bir tane geçirdi egenin.  Burak " sen hiç akıllanmıcaksın ölüm kaç kere söylersem anlarsın o benim  " dedi. Benim konuşmama izin vermeden sanki ben yokmuşum gibi  konuşuyorlardı. Egede "oooo bizim sert mafya aşık mı oldu peki o senin ya sen onun musun" dediğinde neye uğradığımı şaşırdım. Bay sinirli beni mi seviyordu bu yüzden mi kaçırdı gerçekten artık taşlar yerine oturuyordu. Burak birşey demeden yüzüme baktı galiba benden bir şey bekliyordu. "Ben, ben ... Ben kimsenin değilim " dedim. Şuan pişmandım bay sinirliye sevgili olabilirim beklide evlenirdik ama önce bana beni sevdiğini demesi lazımdı. Burak'ın yüzüne baktığımda ilk kez onu böyle gördüm üzüntü ve hayal kırıklığı vardı ben daha çok öfke ve nefret olur sanıyordum. "Özür dilerim" dedim basımı aşağıya eğerek. Kapının çarpma sesini duydum Burak gitmişti ve şuan kalbimde bir yanma oluştu. Odama çıkıp ağladım ve egeye kapıyı açmadım akşam saat 11 gibi uyandım ama gelmemişti.