ΟΙ ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

5

Η μητέρα του άρπαξε το νεκρό βατράχι , το πέταξε στον κάδο απορριμμάτων και του άστραψε μία δυνατή και καλή σφαλιάρα. Το αγόρι δάκρυσε και γονάτισε να της ζητήσει συγνώμη. Εκείνη του γύρισε την πλάτη και συνέχισε να μαγειρεύει. Δεν άφηνε ποτέ τις δουλειές της στην μέση . Όταν σιγουρεύτηκε ότι το φαγητό ήταν έτοιμο , έσβησε το γκάζι, βημάτισε θυμωμένα προς το σαλόνι όπου είχε καθίσει ο νεαρός με σηκωμένα τα ματωμένα μανίκια που περίμενε ανυπόμονος το μεσημεριανό να σερβιριστεί. Η μητέρα του τον άρπαξε από το αυτί με όλη της την δύναμη και τον έσυρε μέχρι το υπνοδωμάτιο του όπου τον πέταξε με φορά στο κρεβάτι του και ξεκίνησε να τον χτυπάει αρχικά με τον πλάστη και έπειτα με τα ίδια της τα χέρια. Τα ουρλιαχτά του δεν την έκαναν να σταματήσει.

-Μαμά, σταμάτα πονάω!

-Πως τόλμησες να κάνεις κάτι τόσο απάνθρωπο; Τέρας!

-Μαμά...μαμάκα μου ,δεν θα το ξανά κάνω συγνώμη.

Η δύναμη της είχε αρχίσει να τελειώνει, βάρεσε και κλείδωσε την πόρτα του δωμάτιου του γιου της ,έβαλε την ρόμπα της και μόλις σκοτείνιασε βγήκε έξω να πετάξει τα σκουπίδια, αφού τα πέταξε κλείστηκε στο δωμάτιο της με ένα μπουκάλι βότκα και τις ασπιρίνες της.

Μέρες αργότερα που ο Ωκεανός ήταν στο σχολείο , ένα πρωί ,μάζεψε τα πράγματα της και τον εγκατέλειψε αφήνοντας πίσω της μόνο ένα σημείωμα που έλεγε: «Μην τολμήσεις να με ψάξεις! Δεν είμαι η μητέρα σου πια , δεν αντέχω να είμαι στο ίδιο σπίτι με έναν δολοφόνο , έκανα πολλές προσπάθειες για να αποφύγω να έχεις αυτή την μοίρα αλλά μάταιος κόπος, πλέον είναι αργά. Ο πατέρας σου ζει , δεν είναι νεκρός ζει με την νέα του οικογένεια, δεν ήθελα να στο πω για να μην ξυπνήσω αυτό το καταραμένο γονίδιο».

O Ωκεανός έμεινε αρκετές μέρες χωρίς την παρουσία της μητέρας του στο σπίτι τους, ώσπου έγινε αντιληπτό από τους γείτονες και καλέσαν την πρόνοια.

-Αφήστε με ,με πονάτε! Μα που με πηγαίνετε ;

-Έπεσε στην αντίληψη μας ότι η μητέρα σας ,έχει μέρες να εμφανιστεί στο σπίτι σας και ζείτε ολομόναχος.

-Μα τι είναι αυτά που λέτε, η μητέρα μου δεν με εγκατέλειψε , θα γυρίσει σύντομα. Δεν την ξέρετε.

-Τότε για εξήγησε μας αυτό εδώ το γράμμα που σου άφησε.

Ο Ωκεανός νεύριασε που οι κοινωνικοί λειτουργοί είχαν ψάξει στο δωμάτιο του , ήταν ιερός χώρος για εκείνον. Δεν άφηνε ούτε την ίδια του την μητέρα να το καθαρίσει.