Şanına İnanma < {GxG} > [Hanzeh]

Bölüm 4

Hehe bıraktım sandınız dimi birakmam birakamammm...

Kısa bir bölüm çerezlik gibi 😍😽🐣

Kısa ve hataları kontol edilmemiş bir bölüm kusura bakmayinizizzzz

"Ee içeride biz byavlistays oynuyorduk aslında" Hande önündeki bücürün elindeki telefonu aldı eline. "Bana bak Ataberk bir daha gecenin yarısına kadar bu telefonla oynamak yok. Artık sınır koyduk tamam mı bebeğim. Çok sağlıksız bak sonra gözlerin ağrır Pamir abin gibi"

Ataberk başını salladı sadece üzülmüştü buna. "Ande abla Zera abla ile Salya abla gelmeyecek mi?"

Naz ablanın kızı olan Zarya'dan bahsediyordu ancak diğer kişiyi anlamamıştı Hande. "Bak annen gelecek simdi o daha iyi bilir aşkım ona soralım mı?"

Ataberk gülümseyerek Yesli'ye doğru koştu. "Anne Ande abla geldi ama Zera abla ile Zalya abla gelmedi. Onlar annemle mi gelcek?"

Yesli, oğlunu kucağına alarak gülümsedi
"Evet kızım Melissa annen Zarya'yı getirecek ama Zehra ablan gelemeyecekmiş bugün." Ataberk dudaklarını büktügunde Hande aynı Zehra'dan mı bahsettiler bilememişti.

"Yesli, Zehra Güneş'i mi kastediyorsunuz?" Yesli "evet yaanışıyor musunuz?" Hande sırıttı bu kadının Türkçesi ne zaman düzelecekti Mile de o da henüz tam konuşamamlarına rağmen oğullarına Türk adı koymaları ve oğullarının Türkçeyi sökmesi çok garip geliyordu.

"Tabiki tanışıyoruz" Yesli sorgulamadı çalan kapıyla oraya oğluyla beraber ilerleyecekken Hande önce davrandı. "Sen otur abla ben açarım" Yesli gülümsedi sadece. Ardı ardına çalan zile

"Patlama geldim." Kapıyı açtığında önde Melissa vardı. Zehra ise Zarya'ya sarılır vaziyetteydi. Zarya 18 yaşında bile değildi henüz küçüktü onlardan ancak Hande içini kaplayan kıskançlığı örtemeyip yüzünü astı.

"Hoşgeldiniz" Zarya, Handeyi görünce Zehra'yı ittirip bir koşu Handenin üstüne çullandı. "Handemmm beee " boynuna ve yanağına ardı ardına öpücük kondururken Hande durması için karnını gıdıklamaya başladı.

"Bir edep öğretemedim sana. Pamirim nerede?" Zarya dudak bükerek yerden kalktı ve onu da kaldırdı. "Annemle gelecek o! Bir tek onu seviyorsun zaten opmedin bile beni hih-"

O an Hande kıskançlığın boşa olduğunu düşündü onaneydiki!

"Hey tamam üzülme ver bakim bir yanak" Zarya gülerken Hande çenesinden tutarak sert bir öpücük kondurdu yanağına. "Bal bu bal"

Zarya içeri geçtiğinde Hande, Zehranın ürkütücü bakışlarıyla karşılaştı. "Hep böyle yakın mısınızdır?" Hande kaşlarını çattı. "Evet neden sordun?"

Zehra sinsice yaklaştı Handeye. "Hiç.. sadece o da yaklaştığında burası böyle oluyor mu merak ettim?"

Hande yutkunarak Zehra'nın kalbinin üstündeki elini tuttu. "İ-içeri gecelim mi b-bizi bekliyor yani bekliyorlardır."

Zehra, Hande'nin dudağına yakın bir yere ufak bir buse kondurduğunda titredi Hande. "Hoşbuldum" kinayeyle söylediğine karşın gözlerini kocaman açmış öylece kalakalmıştı hande. "Emirhan oğlum yapma öyle şaşı kalacaksın"

Hande, gerginliğini atıp gülümsediğinde elinin hâlen Zehra'nın elini tuttuğunu görünce bıraktı hemen "ha şey pardon"

İkisi içeri geçince Melissa gülümsedi. "Hande domatese dönmüşsün mesaj mi başladı" Hande utansa da "mesaj değil mesai Melissa ve hayır hava sıcak "

Zehra gülmemek için kendini zor tutuyordu. "Hava 10 derece ve senin üstünde sadece bir crop var üşümüyormusun?"

Hande başını iki yana salladı. "Hayır hava sıcak inanmıyorsan şort bile giyerim yani bizbizeyiz sonuçta "

Zehra anında kaşlarını çattı. "Ne münasebet! Yani şey hasta olursun olma hasta o yüzden"

Yesli Melissa'ya bakıp göz kırptığında "biz gidiyoruz işimiz var Naz abla da şimdi mesaj attı gelemeyecekmiş."

Hande şaşkınlıkla anlamaya çalışırken Zehra gülümsüyordu. Tabiki bu bir plandı.

"Ama yemekler ne olacak yazık" Zarya da bilmeden oyunun bir parçası olmuştu.

"O zaman Zehra ve Hande yemek yesinler ziyan olmasın zaten bizim anahtar bozuldu. İşiniz yoksa biz gelene kadar evde olsanız"

Hande, Zarya nin dediğine karşın Zehraya döndüm sırıttığını görünce o da mecburi gülümsedi.

"Ha okey okey. Benim için taşlar yerine oturdu siz devam edebilirsiniz" Zehra sosyal medya dilini fazla kullanıyordu anlaşılan.

"Hande de benle sonuçta sıkılmaz"
Hande onayladı başıyla "benim açımdan da taşlar yerine oturdu."

Zarya çıkarken Zehra'nın kulağına fısıldadı. "Merak etmeyin geç gelecez hallet artık şu işi."

Zehra yüzünün kızardığini hissetti Zaryanın bahsettiği ufak bir öpücükken Zehra düşündüğü anla yüzünün kızardığini hissetti.

"Hadi görüşürüz dikkatli olun biz buradayız birşey olunca beni ya da Handeyi çıldırın."

Zarya, Ataberkin elini tutarak Yesli ve Melissa'nın peşinde gitti. Zehra, Handeye döndüğünde yüzünün asik olduğunu görünce "istemiyor musun yoksa beraber kalmayı"

Hande hayır anlamında başını salladı. "Ondan değil Pamir'i ôzledim. Neyse onu da yarın görürüm artik."

Zehra gülümseyerek "çok özlediyseniz Hande hanımcım beni Pamir olarak düşünebilirsiniz"

Hande sinsice sırıttı "ben Pamir'i bolca öperim yalniz buna katlanabilecek misin" amacı onu utandirmakti sebebini bilemediği şekilde ancak beklediği olmadı.

"Biliyor musun bu konuda oldukça istekliyim."

Zehra gömleğinin ilk düğmesini açtığında Handenin bakışları oraya kaydı "sıcak ondan açtım. Ee başlayacak mısın yoksa ben ablasını özlemiş Pamir olarak mı başlıyayım"

Adeta dondu kaldi Hande ne diyeceğini bile bilemezken kendindeki duygu karmaşasını çözmeye kalkıştı. Ne oluyordu mesela şuan.

Neden kendini onunla yine aynı yerde buluyordu. Neden şuan gözleri dudaklarına kayıyordu ki! Yanlış mıydı ki bu hata mıydı yapsa pişman mı olacaktı. Henüz anlamlandıramadıgı bu duygunun çukuruna Zehra'yi da mı çekecekti?

Hata yapa yapa öğrenirdi belki de bu kadar düşünmemek lazımdı bilemedi Hande. Onu Pamir gibi düşünmek vicdanını rahatlatır miydi kendini kandirmazmıydı ki öyle olunca.

Ah dedi içinden ben nelerin içindeyim böyle. Ne biçim bir his bu be olduğunu bile bilemediği bir his... kaplamıştı snaki içini içinde bir şarkı vardı sezenden şanına inanma... İnanmamalı işte bir duygu çöp eder herşeyi yok eder.

Ne olduğunu kim olduğunu unutursun. Öyleydi de "sevsenya hayatı dolu dolu yaşasan gülsen bana açsan yavan yavan
Bulutların üstüne bir karavan yerleştirsen gönlüme taht misali kuşatsan Bir his ki varlığımı yokluğuna adasam" (bu benim)

Doğru demiş işte yine E.Y ne kadar da haklı öyle değilmi? Ama bilemezsin ne olduğunu nedir aşk bilemezsin der şair. Kaybedince anlarsin kaybettiginin aşk olduğunu. Henüz ne kaybetti ne kazandı bilemezdi Hande ama o da öğrenecekti(!)

Ayy nasılsınız yaaaa

Güzel mi la kitap

Ozledimm offff hanzehimiinde kitabi da sizi deee