Babasının parasının sınırsız olduğunu düşünen, kredi kartının bedava alışveriş yapma aracı olduğunu düşünen Derin birgün eve heldiğinde hayatı kökünden değişir... ünlü mafya ağası Barış borç içinde yüzen Derinin babasına asla kabul olmayacak bir tek...
İstemenin üstünden altı gün geçmişti yarın evlenecektik.
Evlenecek olmanın verdiği farkındalıkla yeni kalktığım yatağıma attım kendimi, kendimi atacağım dağlardan taşlardan kızlar yardım edin!
"Derin oğlum hadi kahvaltı hazır" kapımın önünden gelen annemin sesiyle gözlerim devirdim bu kadın mutfaktan buraya bağıra çağıra kahvaltıya davet ederdi beni normalde. Tabi artık gideceğim için bana gereksiz iyi davranıyordu.
"İstemiyorum, yemeyeceğim" diyince kapımı açıp yatağımın baş ucuna oturdu annem.
"Deniz gözlü oğlum, bir tanem istersen hemen bozarız bu evlilik işini bak ben hissediyorum istemiyor gibisin" diye şefkatlice saçımı okşayıp konuşan anneme gözlerim devirdim.
"Aynen anne hemen iptal ederiz, sonra da ben pavyona düşerim sizde iki artı birde yaşar gidersiniz" diyip histerik bir şekilde güldüm.
Pavyon gülü Derin.
"Salak salak konuşma oğlum gül gibi geçiniriz"
Cebinde paran mı var köpekk derler anne diyemedim tabi.
"He anne aynen öyle olur" diyip başımdan savdım benim gibi sarı saçları olan kadını.
İsteksizliğimin sebebi zorla evlenecek olmam değildi ilkmdefa evlenecektim belki de son defa ve o da sevdiğim adamla bile olmayacaktı üstüne sanki yangından mal kaçıracak gibi evlenecektik.
Annem odamdan çıkınca biraz daha oyalanıp ben de yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı hafifçe şekillendirdim.
Giyinmek için büyük ve içi binlerce dolar tutacak kadar pahalı dolabımı açtım. Çocuklarım bunlar benim çocuklarım.
"Sizi her zaman seveceğim kızlarım" diyip kıyafetimin hepsine birden sarıldım. Üzerime giyeceğim şeyleri gözlerimle ararken dolaptan beyaz tişörtümü ve siyah tulumumu çıkartıp hızlıca üstüme geçirdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tulumun tek kolunu bağlamadan üstümden düşmesine izin verdim.
Son kez aynadan kendime bakıp geçenlerde Milano'dan aldığım parfümün son demlerini sıkıp şişeyi atmaya kıyamadığım için yeniden yerine koydum ve aşşağıya indim.
Çıkmadan önce anneme haber verip taksi çağırdım.
Biraz sonra istediğim yere vardığımızda taksiciye parasını uzatıp hemen indim taksiden.
Kafamı kaldırıp indiğim yere yani kocaman avmye baktığımda gözlerimden kalpler fışkırdığına emindim.
'Uzun bir aradan sonra Derin akkaya hepinizi satın almaya geldi bebeklerim' diyip yüzüme kocaman bir sırıtış koyup abimden içeriye girdim.
İçerisi çok kalabalıktı, hafta sonu olduğundan heralde.
E heralde Zeki kadına bravo, kadın bile değilsin diyenler boşunuza kendinizi yormayın 19 yıldır içinde bulunduğum bedenin bir erkek bedeni olduğunu ve önümdeki çıkıntının farkındayım sadece komik geliyor ve hitap şeklim bu ne yapayım ayık yapım böyle?
