The Chosen Cursed

CHAPTER ONE FAYE POV (THE PAST)

I woke up with an excitement. Today is my day! Today is the day when I finally turned a hundred and eighteen!!! Omygossshhhh! Omygosssshh! I'm soooo soooooo excited!!!

Dali-dali akong bumangon at agaran lumabas sa aking kwarto para mag-tungo sa bulwagan,ang centro ng palasyo. Habang papunta pa lamang ako ay nakikita ko na ang mga kasamabahay sa palasyo na may sari-sariling trabaho. May nag-pipintura, may nag-wawalis,may nag-sasabit ng painting,may nag-dedecorate and moreeee.

"Magandang umaga,kamahalan."bati nila ng makasalubong nila ako o 'di kaya ay madadaanan ko sila.

Agad ko rin naman silang binati din at dali-dali ng tumungo sa nais kong puntahan.

Pagakarating ko pa lamang sa bulwagan ay bumungad na agad sa akin ang mga lobo na nakakalat. Naglalaro sa ginto at itim ang kulay ng bulwagan ngayon,na dati ay pulos antique lamang ang nandoroon. Tinignan ko iyon ng may pagkamangha kahit gayunpaman ay hindi pa tapos ang pag-dedekorasyon.

Habang ako'y nag-mamasid ay nakita ko ang kuya ko na may kinakausap na isa sa mga katulong. I smiled sweetly,he is the best kuya all over the world! I love him so much! I wish our parents are here to witness all of this.

I got teary eyes because of the mixed emotions...mygosh! Naalala ko na naman.

Our parents died years ago because of those people who think we are monster. To saved the whole clan,our parents sacrificed their life. They did the most dangerous spell na silang ikinamatay nila. And,when our parents died,automatic na si kuya ang humalili ng tronong naiwan ng mga magulang namin. Despite he really don't want to be a King,he did his best para mapanatili ang kaligtasan and kaayusan ng mga nasasakupan namin. I'm really really proud to my brother.

"Hello there,Princess ."napabalik ako sa reyalidad ng marinig ko iyon. My kuya!

Dali-dali kong pinunasan ang aking namumuong luha at masayang patakbong-tinalon ang pwesto niya. Agad niya akong sinalubong ng yakap at hinalikan ang aking sintido.

"You should get rest. Matagal ang magiging seremonya ng birthday mo."he said sweetly.

I smiled to him and hugged him supeeerrr tight again. "Kuya,I can handle myself. I'm not a hundred and seventeen below anymore. Don't baby me."I heard him laughing. Sinimangutan ko siya.

"Even you are a hundred or thousand years old,you are still my baby,Faye."he said and kiss my forehead at saka naglakad palayo para may asikasuhin ulit.

Ediwowww,porque hindi maka-move on sa baby niya,ako gagawing baby. Duhh!!

Napangiti na lamang ako at napag-pasyahan na tignan-tignan ang paligid. Ngunit sa aking pagtitingin ay binalot naman ng isang malakas na boses ang buong bulwagan.

"Omygossshhh!! Fayeeeeeee!!!!"

Agad kong nilingon kung sino ang may pakana ng boses na iyon at hindi nga ako nagkakamali..."Gwyzeeeeeee!!!"sigaw ko din at patakbong lumapit sa kanya. "Woahhhhh...."bigla ko namang anas kadahilanan sa biglaang hiklat nya sa braso ko paakyat sa palasyo.

"Carefully,Gwyze! You might hurt her!"sigaw ni kuya ng mapansin.

"Aye! Aye! King!"she said.

Halos makaladkad niya ako paakyat sa aking kwarto.

Grabe naman bai! Feel ko mababali mga bones ko.

Nasa kwarto ko na nga kami,medyo sumakit ang braso ko dahil sa hiklat niya. I just sighed and looked at her dahil tili siya ng tili ng dumating kami dito.

Para siyang engot.

She glared at me. Oooopppss! "I heard you,Faye! Nakalimutan mo atang bampira ang kaharap mo."