Entangled Heart

CHAPTER 2: THE PROJECT

Seraphina's pov

I was now outside at the Roxan Building, where famous and rich people would stay. I cannot believe na ganito pala kayaman si Thaddeus. Sinasabi ko na nga ba at may something talaga tong si Thaddeus.

Binasa ko ang message ni Thaddeus sa group namin.

Thaddeus: Roxan apartment building. 10th floor, 138.

Pagpasok ko palang sa building ay halos malaglag na ang panga ko sa kung gaano kaganda ang loob ng Roxan. It was all gold and pearled color ceiling, with it's gold hanging Chandler. Mga tawong mukhang may kaya sa buhay.

After ko tumingin tingin sa paligid ay hinanap ko na ang elevator pero sa kasamaang palad palagi nalang itong puno at nahihiya naman ako makig siksikan sa mga tao dito. Baka kasi masabihan pa akong mabaho, hindi pa naman ako kasing level ng mga tao dito.

I decided to take the stairs, pero looking at the message Thaddeus sent it was at the 10th floor. ‘Oh god..this will be tiring.’

I started my journey in this hellish stairs, hindi pa nga ako nakakagitna ay hinihingal na ako! Nanginginig na ang mga paa ko! Ba't ba parang papuntang langit na 'tong hagdan na 'to!

“T*ngina! Nakakapagud na b*esit! Kung alam ko lang na ganito sana tinikom ko nalang bungabunga ko!” i cursed while catching my breath, napaupo nalang ako sa hagdan dahil sa pagud, nangangawit na rin ang dalawang paa ko. Ewan ko ba kung practice ang pinunta ko dito o mag exercise sa napakahabang hagdan nato!

Nang naramdaman ko na kaya kuna ulit umakyat ay tinuloy ko na Ang adventure ko. Adventure patungo sa langit.

Halos isang oras at kalahati kong nilakbay ang hagdan at sa wakas naka rating nadin ako sa tenth floor na basang basa sa pawis at uhaw na uhaw. Feeling ko nga mukha na akong manlilimos sa kalye. Hinanap ko na kaagad ang apartment number na binigay ni Thaddeus, nangmakita ko na ay agad akong nag door bell.

Makiki inom na 'din ako sa apartment niya ng tubig at kung pwede nga eh makikikain na 'din. Talagang kinuha lahat ng lakas ko sa hagdan na 'yun, deserve ko naman atang pakainin niya.

While waiting na buksan niya ang pinto ay may narinig akong nagsalita sa para bang isang radyo.

“Wala 'ho kaming pera dito.” sabi ng radyo na ikinainit ng ulo ko. Alam kong si Thaddeus yung nagsalita duon!

“Ginaga*o mo ba ako Thaddeus, pagod na pagod kong nilakbay ang malaimpyernong hagdan niyo tapos gaganyanin mo ko! Buksan mo tooo!!” sigaw ko wala na akong pake kung sino man ang makarinig sakin, talagang naiirita na ako sa spoiled na lalaking 'to!

“Oh.. it's you.” saad niya na para bang na dissapoint pa. ‘This is pissing me off.’

Narinig ko ang pagtunog ng pinto, pagbukas nun ay bumungad saakin si Thaddeus wearing a hoodie and a jogger nike grey pants, his hair was messy na para bang kakagising lang pero his face was still shiny as ever, wala man lang bahid ng pagka-haggard which made jealous kasi pag kakagising ko lang mukha akong lumipad sa langit at naligo ng oil. He signaled me to come in.

Pagpasok ko sa apartment niya ay namangha ako. It was simple but at the same time parang walang kabuhat buhay. The color of the wall was grey and white, some portrait, medals, trophies and awards. Nilapitan ko ang trophies and pictures, and there stood Thaddeus wearing a taekwondo uniform, he looked so uninterested in his photos as if it was so easy to win. ‘hm, taekwondo player ka pala eh.’