bura bak oc / semih kilicsoy

2.0

Ada'nın anneannesi siveli konusuyor ama yazmaya usendim onlari hemde gario dururdu textte. K.b simdiden siz hayal ediverin.

Iyi okumlarr😝🥳🤗🦄

HATA VARSA CHAT GPT DUZELTTI SORRY🙏🏻🙏🏻

☆

Derin bir nefes aldım. Artık sakinleşebilirdim, uzaklaşabilirdim herkesten. Evet, sadece buna ihtiyacım vardı ve anneannemin evi buna oldukça uygundu.

Kendime yasak koyuyorum: Başta Semih olmak üzere hiçbir arkadaşımı düşünmeyeceğim. Sadece ben ve dersler baş başa kalacağız.

Kapının önünde daha fazla dikilmemeye karar vererek kapıyı çaldım. Birkaç adım sesi ardından yavaşça açıldı kapı. Kafasını uzatan anneannem hemen kocaman gülümsedi. Ben tam sarılacakken ciddileşip geri adım attı.

"Sende mi Brutus?"

"Hem bayramda bile oflayıp puflayıp 'canım sıkılıyor' diye ağla bana, hem de kendin isteyince koş anneannene sarıl. Yok öyle kolay değil."

"Yaa, anneanne yapma. Seni özledim geldim işte."

"Ha tabii tabii. Ben biliyorum o sarı uşak yüzünden gelmiyordun sen. Şimdi ne oldu da koştun böyle?"

"Dedim ya, seni özledim anneanne."

"Hadi kız oradan."

"Ama anneanne..."

"Tamam tamam," deyip tekrar öne bir adım attı. Ellerini yanaklarıma getirmek için uzandığında, hafif dizlerimi kırdım.

"Benim güzel torunum gelmiş, hiç niye der miyim ben? Kuzum, bebem gel, geç içeri."

"Anneannem," deyip sarıldığımda, karşılık verip beni içeri aldı.

Salona geçtiğimde etrafa göz gezdirdim. Hiçbir şey değişmemişti. Hatta maalesef hiçbir şey değişmemişti. Çünkü ben ondan kaçarken, onun anıları burada bile peşimi bırakmıyordu.

★

"Hoş bulduk, anneannem. Bak, sana kimi getirdim bu sefer yanımda."

"Kim?"

"Tanrı misafirimiz anneanne," deyip, Semih'i (az önce zorla sürpriz olsun diye soktuğum) duvar kenarından çıkarttım.

"Kız, sen ne zaman sözlendin?" deyip Semih'e uzandı, ellerini tuttu.

"Oy maşallah benim damadıma. Oğlum, hoş geldin. Sen bizim deliyi nasıl aldın acaba? Pek akılsıza da benzemiyorsun halbuki," Semih önce şaşırmış, ancak eline pat pat vuran eli tutup gülümseyerek öpmüştü.

"Hoş bulduk efendim."

"Anneanne, ben daha 17'yim, ne damadı? Üzgünüm ama daha yanıma yakışacak yakışıklıyı bulamadım hem."

"Kızım, bu oğlan ne o zaman? Al işte olmuşsunuz siz."

"Anneanne, Semih arkadaşım benim, başka bir şey yok," artık bu sohbet can sıkıcı bir hal alıyordu.

"Ha sen, bizim kızın 'ben arkadaşlarımdan ayrılmak istemiyorum' diye ağladığı uşağısın."

"Ağlıyor mu? Ben bunu bilmiyordum."

"Ay sorma oğlum, sanki adam öldürüyoruz biz burada. Yok 'burada Semih yok, sıkıldım', yok 'ben sarı fırtınamı özledim'. Vallahi bıktık oğ-"

"Ehem, ehem... Anneanne, içeri mi geçsek? Bak misafirin kapıda kaldı."

"Tabii tabii, gel oğlum içeri," Semih de anneannemin peşinden 32 diş sırıtıp bana bakarak içeri geçti. Oflayıp içeri girdim ben de.