Nandito ako ngayon sa aking kwarto at nakahiga sa aking kama, habang iniisip ko sino ang nag padala sa akin ng mga bulaklak at talagang may nakasulat pang letter na hindi ko naman maintindihan.
Ewan ko, pero ang weird talaga simula ng dumating ako dito, parang may nakasunod palagi sa akin na hindi ko maipaliwag ko may tao ba o wala, pero ramdam ko talagang parang may nagmamasid sa akin at binabantayan lahat ng galaw.
Parang ayaw ko nalang lumabas dahil sa takot, baka pag lumabas ako ay parang may masamang mangyayari sakin.
Parang gusto ko nalang umuwi sa russia, dahil sa mga kakaibang nangyayari sa akin dito.
"Hayst" napa buntong hininga nalang ako at tumitig sa kesame.
Wag ko nalang segurong isipin yon baka nag kamali lang sa pagdeliver kanina, pero ko naman ang nakalagay.
"Hayst ewan ko nalang bwisit naman ohh" sabi ko at dumapa sa aking kama.
Habang nakadapa ako ay biglang nag ring ang aking cellphone kaya kinuha ko ito at sinagot, kasi akala ko ay si Mama at si Papa ang tumatawag, pero nag kamali pala ako.
"Xyra, my woman!!" Sabi ng isang malamig na boses pero marahan na boses lalaki sa kabilang linya.
"Hello sino ka at bakit kilala mo ako" kinakabahang sabi ko sa kabilang linya.
"You well know it soon muffin just wait, and did you like my gift for you"sabi niya sa akin gamit ang isang malambing na boses.
"Ikaw yong nagpadala ng bulaklak para sa akin"tanong ko sa kaniya.
"Yes I am, do you like it muffin" he said.
"No I don't like it and the flowers you give me,I throw it in the trashcan"sabi ko sa kaniya.
"Ohh are you sure you throw it muffin" he said to me.
"Yes I am" sagot ko naman.
"Bakit nakikita ko pa yong mga bulaklak na inibigay ko sayo kanina ahmm" sabi niya kaya kinabahan naman ako.
"What do you mean"tanong ko sa kaniya.
"It's a secret muffin, I can see your every move you make and I know where you are, and muffin don't do something that can make me mad because you won't like the punishment I well give you" sabi niya kaya pinatay ko na ang tawag dahil sa takot.
Naiiyak nalang ako dahil sa Kaba at takot na aking na raramdaman ngayon.
Habang nakayuko ako at umiiyak ay bigla namang may nag text sa aking cellphone at halos mahitay na ako sa takot at Kaba.
"O don't cry muffin don't worry I well get you even if you like it or not, because your fucking mine and my property because I own you"sabi sa text kaya natapon ko nalang ang aking cellphone.
Umiiyak lang ako at dahil narin seguro sa pagod at kaiiyak ko ay nakatulog na ako.
*And everything went black*
Nagising ako sa katok sa labas ng aking kwarto, kaya napatingin naman ako sa labas ng aking bintana, kaya agad nadin akong bumangon kasi tanghali na pala at agad ko din namang binuksan ang pinto at agad naman bumungad akin ang nag aalalang mukha ni Lola.
"apo my problema ba,sabi Kasi sa akin ni milinda na hindi ka padaw lumalabas sa iyong kwarto simula kaninang umaga"sabi ni Lola pero yumakap nalang ako sa kaniya at umiyak sa kaniyang mga bisig.
"Okay lang yan apo ko"sabi ni Lola at niyakap din ako pabalik.
"O siya halikana kumain na tayo, kasi Hindi kapa kumakain simula kanina"sabi ni Lola kaya tumango nalang ako at sumunod kay lola.
Hanggang ngayon ay ginagapangan parin ako ng takot ng dahil sa lalaking yon, ayaw ko namang sabihin kila Lola at Lolo, Kasi ayaw kong magalala sila sa akin, ayaw korin namang idamay sila at baka Kasi may gawing hindi maganda ang lalaking yon sa amin.
Ng nasakusena na kami ay agad narin kaming umupo ni Lola at kumain narin.
FAST FORWARD.
Nasa labas ako ngayon ng bahay at gusto kumunang mag unwind dahil sa nangyari kanina.
At habang nag lalakad ako ay may nakita akong van na nakaparada lang sa kabilang linya pero hinayaan ko nalang iyon baka Kasi may ginagawa lang kaya, kaya naglakad nalang ulit ako.
At habang naglalakad ako ay may naramdaman na naman akong nakatingin sa akin kaya agad akong lumingon sa aking paligid pero wala naman.
Kaya naglakad nalang ulit ako at habang tumitingin ako sa aking paligid ay naramdaman ko naman na parang may nakasunod sa akin at paglingon ko ay nakita ko ang van na umaandar at parang sinusundan ako.
Pero pinagsawalang bahala ko nalang iyon at naglakad nalang ulit pero kinakabahan na talaga ako kasi parang sumasabay sa Ang takbo ng van sa bawat lakad ko.
Kaya binilisan ko nalang ang aking lakad, Kasi masama na talaga ang pakiramdam ko sa van na nakasunod sa akin.
Pero bago pa man ako makalayo ay biglang may nagtakip ng kong ano sa ilong ko na subrang tapang ng amoy at nakakapanghina.
At parang inaantok ako kasi malapit na talagang bumigay ang mga mata ko at ang aking katawan dahil sa panghihina.
Nilabanan ko pa ang antok pero hindi na talaga kaya ng katawan ko at muntik pa akong matumba buti nalang ay may sumalo agad sa katawan ko.
Sinubukan kong aninagin ko sino ang lalaking sumalo sa akin pero hindi ko na talaga.
Unti-unti ng pumikit ang aking mga mata, pero bago pa ako mawalan ng malay, ay narinig ko pa ang huling sinabi nito...
"Finally your mine now muffin" sabi niya.
*AND EVERYTHING WENT BLACK*
Warning: wrong grammar and typos.
Warning: wrong grammar and typos.
Hi reader's this your ate kairia and this is the chapter 6 of my story sana magustohan niyo and thank you for your support babies 💕.
YOU ARE READING
THE YAKUZA'S OBSESSION'S
Romansa"When darkness meets innocence, love becomes a deadly game." Xyra Lee Morgan, a simple and peaceful young woman, escapes to the provinces to live with her grandmother, seeking refuge from the chaos of city life. However, her quest for serenity is di...
