+Morning
ពន្លឺព្រះអាទិត្យបានចាំងជះរស្មីចូលមកក្នុងបន្ទប់តាមរយៈប្រឡោះបង្អួច ដែលបង្ហាញឲ្យយើងឃើញ
កាយតូចកំពុងតែគេងលក់យ៉ាងស្រួលគ្មានជំពាក់នរណាមួយរៀល តែគេក៏ត្រូវរំខានដំណេកដោយ
សារតែអ្នកដែលជាឪពុកបានស្រែកហៅយ៉ាងឮៗ
«Jisung...Jisungភ្ញាក់ឡើងព្រឹកហើយកូន»លោក
ប្រុសHyunjinបានស្រែកកូនហៅតាំងពីក្រោមរហូតដល់ក្នុងបន្ទប់ ក៏ប៉ុន្តែjisungមិនភ្ញាក់ដេក
លក់ធម្មតា
«jisung....នេះកូននៅគេងដល់ណាទៀតហា៌ បើមិនភ្ញាក់តិចប៉ាមិនបានប្រាប់ណា» Hyunjin
«.............» គ្មានការឆ្លើយតប
«បាន...ម៉ែដោះយកដែកកេះមកដុតកូននិងចោលតែម្ដងទៅ» Hyunjin
«បានហើយប៉ាបានហើយ កូនក្រោកហើយ»Jisung
ស្លន់ស្លោក្រោកភ្លាម
«ទាល់តែចឹងបានកូនងើបមែន» Hyunjin នាយសែនហួស80និងកូនម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់
«បានហើយទៅងូតទឹករៀបចំខ្លួនទៅ ថ្ងៃនេះយើងត្រឡប់ទៅកូរ៉េវិញ» Hyunjin
«ម៉េចបានជាម៉ាយូរយារហើយប៉ាទើបតែនិយាយចឹង ពុទ្ធោហើយ» Jisung ប្រញេប្រញាប់ងើប
«អៅ...មិញហៅមិនចង់ងើបផងឥឡូវមកបន្ទោស
ប៉ា...!!»Hyunjin
ឯJisungឆ្លេឆ្លាទៅងូតទឹករៀបចំខ្លួនព្រោះតែគេចង់ទៅកូរ៉េវិញណាស់ នៅអាមេរិកនេះធុញចង់ស្លាប់ទៅហើយ
+អាមេរិក✈️កូរ៉េ
ចំណាយពេលរៀងយូរដែរទីបំផុតពួកគេក៏មកដល់កូរ៉េវិញហើយ ដោយនៅលើឡានពួកគេបានជិះកាត់សាលាកាលHyunjinនៅរៀននោះ គ្រាន់តែឃើញសាលានេះភ្លាមធ្វើឲ្យនាយនឹកដល់គ្រាដែរនៅរៀនទីនេះខ្លាំងណាស់ នឹកខ្លាំងជាងគេនោះគឺlee felix
យើងនេះឯងតើពេលនេះគេយ៉ាងម៉េចទៅហើយ??
+ក្រុមហ៊ុនLee Group
Felixដែរកំពុងតែអង្គុយនៅធ្វើការនៅក្នុងoffice
របស់គេ ញ៉ាប់ដៃវាយកំព្យូទ័រនោះសុខៗទូរស័ព្ទរបស់គេក៏បានរោទ៍ឡើង
In call
«Hello felixនិយាយបាទ..!» Felixមាត់និយាយដៃកំពុងចុចកំព្យូទ័រ
«នេះរវល់ដល់ថ្នាក់លេងស្គាល់លេខមិត្តហើយមែនទេលោកLee Felix...??»i.n បាននិយាយបែបង៉ក់ង៉រ
«ហឹម..??ជាjeonginមែនទេ»Felixបន្ទាប់ពីគាំងនិងសម្ដីមហាមិត្តបន្ទិចហើយក៏មើលលេខនិងសួរ
«មិនមែនទេដឹង» i.n
«ទៅបានហើយៗ យើងសុំទោសចុះឯងមានការអីទៅ??» Felix បានបញ្ឈប់ការធ្វើការហើយងាកមក
រកការសន្ទនាជាមួយមិត្តភក្តិវិញ
«ទាល់តែមានការទើបcallទៅឯងកើតមែន??» i.n
«ណែ...បែកគ្នាឡើង10ឆ្នាំជាងហើយចរិតឯងនៅក្មេងដដែលចឹងមែន??» អស់សំណើច
«អៅ...យើងម៉េចចាស់ទុំដូចឯងទៅ បើឯងកូនមួយហើយនិង» i.n
«បានហើយសម្លាញ់ មានរឿងអីក៏និយាយមកយើងឈប់ដេញជើងហើយ» Felix
«ក៏អាទិត្យនេះទំនេរទេ យើងចង់បបួលឯងនិង
seungminទៅដើរលេងជុំគ្នាម្ដង បែកគ្នាឡើងយូរហើយ» i.n
«អឹម...ថ្ងៃសៅរ៍នេះល្អទេយើងក៏ទំនេរល្មម» felix
«okay² ចឹងយើងទៅសម្រេចសម្រួលជាមួយseungminហើយ» i.n
