We hebben de hele tijd zitten kletsen over de Turf Games, over onszelf en.. Dat is het eigenlijk. Het is heel gezellig.
"Dus.. Felicia, broertjes? Zusjes?" Ik schud me hoofd. "Nee enige kind in huis. Samen met me moeder." Hij knikt. "Ik heb 1 oudere zus.. Geen moeder of vader meer." Ik kijk hem aan. "Owh.. Hoe is dat gekomen?" Hij haalt zijn schouders op en kijkt naar de grond. "Nooit geweten, me zus wilde het me niet vertellen." De metro remt ineens keihard af en ik val op de grond. "AAAH!" Ik knal met me hoofd tegen de paal naast de deur. Ray staat op en helpt me meteen omhoog. "Gaat het?!" Ik knik kreunend. Ik hou me hand tegen me voorhoofd aan. "Wat was dat?" Hij haalt zijn schouders op en kijkt naar de bestuurdersruimte. "Ik ga ff een kijkje nemen bij de cockpit." Hij pakt zijn pistool en geeft hem aan mij. "Stel dat er wat gebeurt, dan kun je hem gebruiken." Hij knipoogt en loopt weg. Ik kijk vol bewondering naar zijn pistool. Wauw, hiermee heeft hij twee kampioenschappen gewonnen en ik mag hem gewoon even lenen!
"Bluahwlubelbluwahlebual!" Ik schrik met te pletter en zie allemaal Octarianen voor de ramen van de metro. Ze proberen de deuren op te wringen en dat lukt ze ook. En kruip snel onder de bank van de metro en verschuil me. Ze spuiten alles onder me rode inkt, een kleur die Inklings niet gebruiken. Ik probeer in de krappe ruimte onder de bank de pistool goed te richten op één van de Octarianen. Richten, mikken, SCHIETEN! Ik schiet raak en de Octariaan verdwijnt in de roze inkt van Ray. Ik klim onder het bankje vandaan en begin enthousiast te schieten. Eigenlijk mag ik nog niet schieten, maar dat boeit niet. De Inklings hier moeten veilig zijn en ik ben de enige met een wapen.
Na een tijdje schieten is de hele metro bedekt met rode en roze inkt. Alle Octarianen zijn weggevlucht of neergespat door mij. Ik zucht diep en laat me zakken op de grond. Een oude vrouw komt naar me toe en vraagt of het goed gaat. "Ja hoor, het gaat goed mevrouw." Ze klinkt erg geschrokken. "Wat kun je goed schieten, hoe oud ben je meisje?" Owh jee..
Ik begin te stotteren. "I-ik e-eh.. B-ben D-d... Dertien.. Over t-twee dagen veertien." zeg ik mijn een zachte stem, bijna onverstaanbaar. "Maar ik leen deze pistool! Hij is niet van mij, ik kreeg hem toen de metro remde!" Ze glimlacht. Ze pakt een kaartje uit haar zak en geeft hem aan mij. "Kijk is, als je wat wilt hebben voor het schieten, bel maar." Ze geeft me een schouderklopje en loopt naar de andere ruimte om daar alles te checken. Ik kijk naar het kaartje.
'Rosa SpeerinkT
'Inktwapens voor de beste!'
'Mob. Nummer: 07-1R26829S'
JE LEEST
Splat Wars
Fanfiction(Idee van Splatoon Nintendo voor de Wii U) De Inklings en de Octarianen zijn twee stammen uit de zee, ze zijn op het land gekomen en hebben al een lange tijd oorlog om het zelfde land. Beide zijn de oorlog een beetje beu dus hebben de Octarianen een...
