Camille
"Yanny?" Tanong ko. Panira naman ng moment tong bestfriend ko eh. Naku naku.
"Hi girl. Nyahahaha!"
"Ano ba naman yan. Napatawag ka?"
"Like duhhh. Anong oras na po ba Ma'am Camille? Ha? Ha?"
Napatingin ako sa screen ng cellphone ko. Oh gosh. 6:01 na. Papagalitan ako nina mom pag sinumbong to ng kaloka kong bestfriend.
"Errrrr. Yanny naman eh."
"Oh? sige nga. Paano ko maeexplain to kela mom at dad mo?"
"Eh alam rin naman nila eh."
"Oh? Alam nila na magdadate kayo ni Fafa KurtP na yan?"
"Oo nga. Paulet-ulet lang?"
Narinig ko ang pagtawa niya sa kabilang linya.
"Oh sige sige. asan na ba kayo?" Tanong niya
"Wala pa. Napastop by lang naman kami dahil tumawag ka eh."
"HAHAHA! Panira lang ako ng moment? ganun?"
"Ay hindi Yanny. Hindi talaga. As in grabe."
Tapos tumawa siya ng tumawa. #PerksOfHavingACrazyBestfriend
"Oh tapos kana ba?" Tanong ko sakanya habang tinitignan si Kurt na nakatitig rin pala sakin. Omg ang cute nya talaga. I cannot handle this feels. HAHAHA! Charot -_-
"Opo. Bye na po madam, uwi ka na ng 8 huh. Ingat and Enjoy" Tapos ayun, nagpaalam na kami sa isat-isa at pumasok na ulit ako sa kotse ni Paul. Nakasmile lang siya sakin tapos pinaandar ulet yung kotse.
Parang nakaramdam ako ng konteng pagod kaya napapikit nalang ako ng mga mata.
-
Paul
6:30 pm
She's still sleeping and Im still staring. Oh fuck I hate this feeling.
"Camille, wake up. We're here." I started to unlock the seatbelt but her lips caught my attention. This is really so awkward. Pero, bilib na talaga ako sakanya dahil, hinintay nyako kanina eh. She really likes me that much?
I just smiled.
Suddenly,
"Paul? andito na ba tayo?" She said while blinking her eyes. Gorgeous.
"Yeah, let's go." I said as I got out of the car. I cant handle this feeling with her. I cant even understand. "Hintay naman oh!" She said. HAHAHA.
-
Camille
Ano ba yan. Di man lang ako hinintay ni Paul. Hayst. Nung nakababa nako sa sasakyan, bigla kong hinabol siyang naglalakad. Andito ata kami sa isang resort na something modern.
Kasi naman eh, kakagising lang ng tao sa dreamland ko eh. Hay nako talaga ang buhay. "Bilisan mo." Narinig ko yung sinabi niya kaya binilisan ko naman yung pagtakbo pero, sa kasamaang palad, ayun, nadapa ako bwesit. Ughhh!
"Ouch." Bulong ko sa sarili. I think I'm gonna cry. A-Ang sakit eh.
Tinignan ko si Paul, lumalakad parin siya. Habang ako, nakaupo dito sa askit, tinitignan yung sugat ko...
Please Camille, wag kang umiyak, sugat lang yan. Malayo pa sa bituka. Huhuhuhu. But still, It really fucking hurts! Ahhhh!
Napilitan ko yung sarili kong tumayo pero nahuhulog ako. Di ko kaya naiinsecure ako baka kung madapa ulit ako. Negative thoughts. Ughhh. "A-Aray. Ang sakit talaga." I said while still trying to get up. Nung tinignan ko yung direksyon ni Paul, wala na siya dun. Huhuhu. Im really going to cry right now.

BINABASA MO ANG
On Search: The One
RandomHe's kinda cute and charming. Pero, hanggang ngayon nakaka inis na hanapin siya. Kung di dahil kasi sa birthday, di ko na siya nakita. Well, what I mean is, di ko na 'ito' nakita. Yung feeling na may nakita kang pogi pero, di mo man lang siya kilal...