Bestfriends till the end, right?

Hoofdstuk 3

De tweede schoolweek begon,
Echt veel zin had ik er niet in maar ja gewoon negeren dacht ik. En de eerste 2 lesuren ging het prima, ik kon genieten van een oersaaie les latijn en een bijna nog saaiere les frans maar hey, Eline zweeg tegen mij en ik zweeg tegen haar. Zo was het goed voor mij ik hoopte namelijk dat het bij 1 opmerking bleef. Maar in de pauze van 10 uur bleek al snel dat het niet bij 1 opmerking bleef.
Ik zat op een bankje naast Emma terwijl ik een muffin at kwam Eline naar me toe met 4 andere meisjes: Lola, Caro, Rosie en Eef. Zij zeiden niks maar Eline daar integen wel:" hey dikkerdje ben je niet al dik genoeg."
Ze sloeg de muffin uit mijn handen en haar vriendinnetjes lachten mij allemaal stuk voor stuk uit. De bel ging en opnieuw probeerde ik Eline te negeren ook al was het moeilijk, Ik was blij dat Emma mij steunde.

In de klas kregen we sv (sociale vaardigheden) we moesten een groepswerk doen over 'geaccepteerd worden in onze maatschappij' mevrouw De Sutter verdeelde de groepjes. Ik weet niet of ze het deed om mij te kloten maar ik moest in het groepje van Caro en Lola de twee vriendinnetjes van Eline 'mijn bff'
Echt een topwijf die Eline. Gelukkig zat Emma ook in mijn groepje. Maar tot mijn grote verbazing kwam Emma goed overeen met die meelopertjes van Eline. Ergens deed het me wel pijn. Maar waar maak ik een spel van? Het was toch maar een groepswerk? Het is niet dat ze nu op 1 2 3 beste vriendjes zouden worden...Toch?