Bestfriends till the end, right?

Hoofdstuk 6

Dinsdag verliep hetzelfde als gister.
Ik bracht de middag opnieuw alleen door en at met niemand minder dan mezelf. Wat was het gezellig ség me, myself and I. Tot opeens Eline op het zelfde bankje kwam zitten. Ik wist niet wat me overkwam, mijn grootste pestkop die op ongeveer 32,5 cm van mij zat. Djeezus wat was me dit?
en het werd nog starver. Ze zei:'Hey'
Ik aarzelde wat maar kon nog net: 'Heb je het tegen mij?' uitbrengen.
'Tegen wie anders?,Tegen mijn squad?'
"oh wacht die heb ik niet" zei ze met een diepe zucht. 'Hoe zit het dan met Lola, Caro en Rosie?' vroeg ik vrij ongemakkelijk. Met haar wijsvinger wees ze in zuidelijke richting. Ik begreep het al snel... Daar stonden ze te giechelen; Rosie,Caro,Lola,Emma en wat jongens. 'Owh' zei ik tegen Eline. 'Ook rot voor jou' antwoordde ze mij.
Ik zei niet echt iets terug en keek opnieuw naar het groepje, stond Thomas daar nu? Wow dat was een lichte schok. Ik voelde iets in mijn buik.
Een soort van jaloezie, geen fijn gevoel. Ik windde mij vol op over het feit dat ze bij mijn Thomas stond. Nu ja technisch gezien was hij niet mijn eigendom en hadden we niet echt een relatie of een vriendschap of dan ook iets dat er op leek. Eline onderbrak mijn gedachten 'Sorry' zei ze uit het niks.
'Sorry?' keek ik haar verbaasd aan.
Natuurlijk wist ik wat ze wou zeggen maar toch maakte ik het haar graag even moeilijk. Ze begon met een hele uitleg over hoe fout ze zat en shit like that dat me eigenlijk geen reet kon schelen omdat mijn gedachten zo gefocust waren op Thomas en Emma.
Toen ze eindelijk klaar was met haar K.U.T-uitleg zei ik dat het ok was tussen ons. Om een beetje een 'band' te creëen stelde ze voor een sleepover te doen bij haar thuis *deze vrijdag*.
WaHaHauw. dit zag ik echt niet aankomen.
Maar ik vond het goed. Nu had ik tenminste iemand om tegen te praten tijdens de pauzes.

------

*Triiiiinnngg*
*de bel van het laatste lesuur*
Ken je zo van die mensen die houden van walvisgeluiden? of van het geluid van de natuur? Ja die zo?
Wel dat ben ik dus niet. Mijn favo geluid is de bel van het 8ste lesuur.
Djeezus eindelijk was deze vrij akward dag voorbij. Wat was ik blij. Het was allemaal wat veel voor mij.
Eerst haatte Eline mij nu is ze de enige tegen wie ik praat, Emma laat mij vallen als een baksteen, Thomas (hier wil ik geen uitleg bij geven)
Hoe dan ook toen ik thuis kwam vertelde ik mijn moeder over 'de sleepover' bij Eline. Haar eerste reactie was 'Gaat Emma ook?'
Hier had ik zo zwaar geen zin in.
Ik mompelde iets van een 'nee'.
Mijn moeder ging er niet verder op in. Ze knikte goedkeurend maar zei er wel bij dat ik Emma moest verwittigen.
Na het avondeten, huiswerk en een zwaredag vond ik al snel mijn geweldig knus bedje. Eindelijk slaap😍