Bestfriends till the end, right?

Hoofdstuk 5

Toen ik maandag terug op school kwam had ik een vrij raar gevoel, ik had nog nooit ruzie gehad met Emma, vandaag stond ik er alleen voor. Ik zag dat Emma bij Lola en Caro stond. Maar Eline stond enkel bij Rosie en ik, ik stond alleen. De dag begon weer met nederlands en daarna volgde L.O.
Ik was benieuwd wat Eline vandaag in petto had voor mij. Maar ik keek er niet bepaald naar uit.

Tot mijn grote verbazing was het middagpauze en Eline had me nog steeds niet vernedert waar ik eigenlijk wel blij om was. Ik zat terug op het bankje waar ik normaal altijd met Emma zat. Alles was hetzelfde hoor, buiten het feit dat ik alleen was. Terwijl Emma zat te gieren van het lachen met haar nieuwe vriendinnen.
Daar zat ik dan rustig op mijn bankje een boterham te eten, tot ik opeens een zware klap langs achter kreeg.
ik viel van het bankje recht op de grond. Achter mij hoorde ik stemmen: " wauw zeg ik heb het dikkertje van de bank gekregen, dat had ik niet verwacht hoor, zo een dikkerd zal wel iets wegen."
Ik wist het meteen, daar was Eline opnieuw. Ik probeerde me recht te zetten en mijn brooddoos opterapen maar daar kreeg de kans niet toe. Eline riep "Hé Rosie als we haar schoppen gaat er misschien wat vet uit dat dik ding wat ze een lichaam noemt."
Ik zag dat Emma toe keek van op afstand hoe ze mij schopten. Tot opeens Eline een bal op der hoofd kreeg. Hij was van Thomas, 'Laat haar gerust' riep hij boos toen hij ze uit de weg duwde. Hij pakte men hand en hielp me recht. Ik keek recht in zijn helder blauwe ogen.

Ik was verliefd