Oculos claudit, et vultum ad caelum vertit. Nec nunc memoria eius deponat. Reminiscitur quod in principio adolescentiae suae, cum adhuc viveret securam vitam in possessione canum magni spiritus, dixit ei pater de aliquo. Sed qua? Caput durum quatit, et lente jussa patris videt, et simul prae se formidinis figuram. Vir in sella ornata sedet alto dorso, eximie non aut pilum aut arma gerit. Exemplaria in kimono albo saltant in luce candelae, sicut umbrae in facie hominis. Suspirat et spectat filium.
Quid vis scire, fili? — audit memorabile patris altum Bassum.
Scire aveo, pater, quisnam hic sensus pressus sit — Suum pectus imitatur — .Hic sensus strictus - ipse pectus suum imitatur - Est sicut aliquis cor meum in manibus tenet et interdum exprimit illud ut me illius admoneat.
Dic, fili, quando hoc sentis?
Cum - pallidus rubor exit in marmore vultus - Cum aspicio puellam - susurrat quasi fatens se fregisse patris ensem.
Hoc dicitur... - responsum non intelligit. Intendere conatur et retro quaerit.
Paenitet, pater, sed quomodo dixisti?
Sed hoc tempus vel responsio non intelligit. Memoria sicut lac in aqua dissipat. Oculos aperit, ut mortalem ante se stantem videat, pateram cibi tenens, et kimono rubeo simplici gerens cum cerasis minutis intextis in fimbriis. Manus eius in pugnos, quia peregrinus cor suum tam subito et tanta vi premat ac si vellet eum occidere. Spectat modo puellam, deinde fremit in eam, quamvis pressio aerem pulsat ab eo.
Quid stas?
Modo te rogare volui si manibus tremulis tenere pateram ante te. Sesshomaru iturum ad iustum aufereturSesshomaru statim aperte responderet se non cibum mortalem edisse, sed peregrinus eum premit, cogens aliquid dicere, ne quid dicat, tantum malum e phiala sumit. Timidus, sed laetior risu in vultu puellae apparet, tum non procul a domino suo consedit et incipit rodere. Sesshomaru fructus rubeus inter longos digitos incredulitatis vertit. Aspicit occasus solis radios, et imagine rapto Mortifera micat ante patrem. Modo autem cor eius non apprehenditur sensu ignoto, sed ira. Ille lente surgit et ad silvam ambulat.
Hic mane - da ordinem. — Non longe abeo — cum se recipit in abditum arborum locum. Tantum malum manet.
Dum transit in parvam defensionem arboribus undique circumdatam, Tensaiga extrahit. Sol ruber in herbis conlucet, et studio exercendi aliquantulum corripitur. Nihil aliud curat quam curvas factas brachio et gladio. Senex sentiens eum deprimit. Volvitur gladius longi, longi momenti, cum tranquillitas mentis agitatur per crepuit ramus et odor mortis. Ensis minax in infirma lunam dum secat aerem, Tum slams in arborem crepat acuto. THEacuto fragore in arborem inruerit. Clamore magno sequitur fragor. Vadit in arbores et tremere in terra sedentem non procul a gladio videt, series tenuis rubra per faciem ubi ferrum eum percutit.
Quid exploras? - homo frigide dicit, puella lente vultum aspicit. Luna in oculis nigris lucet.
Videbam modo quid ageres... - queritur, et antequam salire et fugere possit, manum videt ante eam. Suscepit auxilium et stat, manu tenens Sesshomaru.
Ut Kagome manum prehendit, nota sensus cor denuo tenet. Cor eius aures verberat, et quasi longinqua est, aliena vox ei loquitur et aliquid narrat, sed id efficere non potest. Celeriter manum eius emittit et gladium e ligno extrahit.
Protinus accede, aliter posses peius facere — Murmurat, deinde revertitur ad ripam fluminis. Ibi consedit et immensae vocis longinquae verba oblivisci conatur. Puella, quae paulo post advenit, paulo longius ab eo dirimit. Sesshomaru, ne audiret hunc nervum-macentem silentium, cum duobus lignis majoribus ignem incipit, ac deinceps ignem.e trunco, ac deinceps adusta ignis spatium implet. Spiritus ignem spectat. Stabilis flammarum chorus et numerosus sonus resolvit et laxat mentem tuam. Tarde humum rerum amittit et in tenebras cadit, simulque in puteum memoriae recidit. Hoc tempore in silva est. iam superbus est bellator et fortis non solum superbus, sed etiam in proeliis felix. Tum subito cognoscit vocem patris audire. Loquitur ad aliquem. Propius ad populum loquentes movet, sed cum videt mulierem stantem ante Inu non Taisho, anates post arborem ne animadvertit. Primo incomprehensio, deinde curiositas movet in cor, quod violenter verberat in pectore. Caute post arborem pungit, et bonam speciem feminae accipit. Vestimenta simplicia rustici originis sunt, sed longa et nigra serica coma generoso sanguine diffundit. Malum in manu fragili tenet et ad patrem porrigit, quae parum ostendit fructum capiendi. Tunc vox increpuit vocatum, et atrae formositatis crine expavit. Subridet languide, deinde malum in terram deponit ac rapit. Pater eius, sicut Sesshomaru, eam evanescere observat, sed tum, multum ad filii admirationem, procumbit in malum, allicit et in eum mordet. Priusquam patrem interrogare possit quid factum sit, oculos aperit ad Kagome videndum;oculos aperit ut Kagome genibus ante se positis, faciem attingens. Carpum tenue rapit, et paulum premit ante sibilat.
Quid vis facere? — frigide rogat.
Modo volui frontem tuam abstergere. Sudor es. Sesshomaru bracchium fragilem emittit et leviter impellit ut se ab eo movere cogat.
Relaxa. Longum erit iter cras eundi,' imperium dat terse, Avertit faciem ab illa, et se condidit in astra.
