Ut silhouette aedificii inculti zizania cincta ante se apparet, mortale cor sentit languide palpitantem in fragili corpore suo. quassas vestes spectat. Sub his vulnera tardius caduca sunt, facies tamen pallidissima. Odio hac, etiam sed lorem natoque Aenean et Lotus. Brachia interdum concutiunt, sed se cohibet, et mox in puro thoro desidit, dum inter parietes palatii ambulat. Reminiscitur pueritiae suae. Ab omni cubiculo, ab omni ANDRON, ante oculos tuos alia imago prosilit. Tandem ad cubiculum patris sui pervenit. Porta magna ex abiete nigra sculpta, quae olim eminenti in conspectu eius reverentie eminebat, nunc e loco evasit, media ex ostio jambo delapsa, visum in cubiculi, quod extra positum erat, visum praebens. utar diu. Cum intrat, cognoscit non solum humo operiri pulvere, sed etiam plumis. omne velamen sangui- nis cervicalium volneratorum surgit in gressuum suorum. Eius intuitus ad quadrigam lectulum alluit. Longae et nigrae comae in mentem micabant, sed hoc tempore irae non par erat. Sic suus 'vetusmare longi, crinesque atri mentem ingressos, sed tempus non ira iunctum. Memoria tam antiqua est ut vultum mulieris ne amplius meminerit, sed cum igneum odorem araneae lilii praeter odorem fuliginis redolet, facies mulieris super sericum iacentem in faciem Kagome transformat. Novus hic visus ebullitionem sanguinis facit Sesshomaru. Murmurans a fracto sopore avertit et ad mortale recedit.
Cum cubiculum intrat, odor florum mentem perfundit, quae fere animum amittit. Ut se contineat, murum pugnis. Kagome strepitum conprimit, tum lente oculos aperit et ad fontem strepitus spectat.
Sesshomaru? - susurrat admirans - Quid accidit?
Cerebrum hominis a voce foeminae molli excitat et bacchabiliter trahere incipit. Post myriades rationes, argumentationes et argumentationes, levis risus in angulo oris apparet, et tunc respondet;
eduxi te a mortuis — vox eius frigida et immobilis est ut semper. Kagome vultus offensus in facie habet, et mox maculosus roseus macula in facie apparet, accedens eam aliquantum pallidam cutem albam.
Gratias tibi ago - ridet, sed risu suoGratias tibi - arridet, sed risus eius cito ab eius facie solvitur cum musculi faciei Sesshomaru in ordine militari se congregant, et tunc vox ominosa puellam magis terret.
Tota credis esse ad eam? Vis esse justo id. arduus illam despicit horrorem.
Quid vis? - tremula voce percontatur - Quid potest mortalis similis me dare spiritui puro sanguini?
Servus meus eris. Nam 1 per annum sic facietis quod ego praecipio vobis. Et si objicias, ego te remittam quo te retraxerim - ejus vox contradictionem non tolerat, et antequam animadvertere posset, iam ex aedificio egrederetur.
Sesshomaru triumphans graditur, cum victoriae ebrietate in corde suo, inter resonantia moenia. Audit crepitum crepitum pedum, tunc illapsum in pulvere pavimenti. Scit se timet, nec audet quicquam facere quod illam perturbet. Haud secus ac cum in comitatu Jaken et Rin fuit, nunc cum Kagome suo latere ignoto proficiscitur. Vagari incassum ponit dum Kagome sollicitaturvaga, dum Kagome evigilat, quo vadunt, sed loqui non audet.
Post longum iter ad fluminis ripam consistunt. Sesshomaru sedet et speculum aquae spectat. Durum est ei credere quod virginem mortalis vere secum traheret. Tensaiga capulum spectat et admonetur de Rin, qui primo usus est, et Kagura, post cuius mortem gladius reformatus est. Non usus est tunc, modo Kagomen. Ex angulo oculi sui puellam intuetur, quae in fluvii ripa ponens, sordes e facie aqua frigida lavare conatur. Capilli eius cum sole repercussae aquae micant, sed vestis eius ita laceratur ut in corde hominis misericordiam excitet. Diu in litore morantur. Tandem Kagome ad spiritum timide vertit.
Sesshomaru.... I...
Ad te Domine Sesshomaru - fremit in eam daemon, faciens eam vincere. Sed tunc iterum incipit sententiam.
Dominus Sesshomaru, Esurio, et alium vestis emere volo. Ad villam ire non possum?
Vade, sed redi ante tenebras, ei relinque. Ut primum mortale perit formaAd te Domine Sesshomaru - fremit in eam daemon, faciens eam vincere. Sed tunc iterum incipit sententiam.
Dominus Sesshomaru, Esurio, et alium vestis emere volo. Ad villam ire non possum?
Vade, sed redi ante tenebras, ei relinque. Ut primum in arbores mortales forma evanescit, ad arborem adiicit. Inops in ira, nescit quid faciat. Idem fallit, qui patrem illum tamdiu ad inferos desiderat. Certe mortalis ante servum habuit, hoc punctum non est. Sed hoc est omnino diversum. Kagome non est similis Rin. Rin puella parva erat quod nuper filiam suam cogitaverat, quam ob rem damnum ei tantum nocuit. At spectans Kagome longa, femora valida, coxas rotundos, lumbos macilentos, ubera nunc ampla, cor citius palpitet, et antiquos instinctus in pectore saltantes sentit.
