&
yeni uyandığı için kurumuş boğazını yumuşatmak adına su içmek için evinin mutfağına doğru adımladı. dolaptan bardağını çıkardıktan sonra buzdolabından su şişesini de çıkardı, havalar her ne kadar soğuk olsa bile sıcak su içmekten nefret ederdi. bir yudumluk suyu bardağa doldurduktan sonra çatlamış sıcak dudaklarını soğuk bardağın ucuna yasladı.
soğuk suyun göğsünün arasından gidişini hissetmişti. o denli bir hararet basmıştı içini, içtiği soğuk su bile alamamıştı bunu. son iki gündür olduğu gibi yine içinde bir huzursuzluk vardı.
bardağı sıkıntıyla mutfağın ortasında bulunan masanın üzerine bıraktı ve salona geçti. yaşanan olaylardan sonra hem psikolojik olarak hem de fiziksel olarak bitkin düştüğünden saat dokuzda uyumuştu direkt, akşamdan beri kimseyle iletişime geçmemişti yani. masanın üzerinde şarja takılı telefonunu şarjdan çıkarıp eline aldı. tam ekranı açıp telefonuna bakacakken kapı çaldı, sert bir çalıştı bu. telefonu yerine bırakıp kapıya ilerledi, delikten bakınca gelenin yakın arkadaşlarından mustafa olduğunu görünce zorla da olsa gülümseyerek kapıyı açtı. "hoşgeldi-"
içeri acelece giren mustafayla sözü yarım kaldı semihin. genç oğlan içeri girdiği gibi kapıyı da ardından hızla kapattı ve semihe döndü, yüz ifadesi telaşlıydı.
"barış medyaya sevgili olduğunuzu söylemiş."
&
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kaybetme korkusu,, barsem
Fiksi Penggemarbir şeylerin değerini anlamak için kaybetmek mi gerek? [barış alper yılmaz & semih kılıçsoy] short story. tamamen kurgudur, tesekkurler. 🙏🏻