Denize her geldiğinde yüzünü denize dönüp esen rüzgarın bedenine çarpmasını istiyordu. Yaşadığını hissediyordu gibi klişe şeyler değildi elbette hissettiği. O sadece denize karşı durmayı seviyordu. Suya meydan okumayı. Bir bank bulup oturduğunda göz yaşlarını daha da fazla tutmadan serbest bırakmıştı. O an telefonu çaldığında açmak bile istemedi.
"Efendim anne"
Sesinin titremesine engel olmak onun için zor değildi. Duygusuz birisi olmamıştı hiç. Aksine hep duygularını en had safhada yaşayan o olmuştu. Mesela Yeonjun'a hep özenmişti, o dugularını saklamakta profesyoneldi çünkü. Kendisi bunu başaramıyordu. Biliyordu hayatı siktiri boktan yaşamamıştı. Belkide çoğu kişiden daha değerli anılar biriktirmiş, altın bir çocukluk yaşamıştı ama onu da derinden yaralayan anıları vardı. O da aklına gelince ağlıyordu işte.
"Eve mi geleyim? Neden? Proje teslimim var anne bu hafta gelemem." "Geleceksin Beomgyu! İtiraz istemiyorum! O kadar değerli misafirlerimiz olacak bize demeyecekler mi sizin oğlan nerede? Eve gelinecek Beomgyu!" "Anne gelemem di-" "BEOMGYU SANA EVE GELİNECEK DEDİM!" "Anne projem... Bu proje teslimi benim için çok önemli. Bak ne istersen yapacağım ne olur projemi teslim edeyim sonra geleyim lütfen." "Konu kapandı Beomgyu. Perşembe günü evde ol!" "Ama proje teslimim c-"
Telefon yüzüne kapandığında gözlerinden yaşlar daha da hızlı akmaya başlamıştı.
Cuma günü ödev teslimi... Nasıl yapacağım? Yetiştirsem bile nasıl teslim edeceğim? O hoca erken teslime izin vermez...
Düşünceleri zihnini esir almış öylece ağlamaya devam ediyordu.
Neden bana bunu yapıyor? Misafirler benim geleceğimden daha mı değerli? Sizin siktiri boktan itibarınız geleceğimi neden kötü etkilemek zorunda? Köklü bir aile bile değiliz... 3 kişinin ne dediği sizi niye bu kadar ilgilendiriyor? Neden geleceğimi çöp etmeye çalışıyorsunuz? Biliyorum, bu ödevden düşük not alırsam 'biz sana tüm imkanları sağlamadık mı Beomgyu? Seni masraflı bir bölüme göndermeyi bile kabul ettik!' diyeceksiniz. Yine aynı senaryolar.
Aklında dolanan düşüncelerinin arasında telefonuna gelen bildirimler ile ekranı açtı. Taehyun kendisine bir sürü mesaj atıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunu senin için aldım Agresif birisin genelde aimdlamd görünce sen geldin aklıma Aslında bi tane daha var Ama ondan iki tane var 😅 Hangisini beğenirsin bilemedim İkisini de aldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gitarının yerini tutmaz elbette biliyorum Ama Bilmiyorum almak istedim (17.43)
Beomgyu Bunlar çok güzel Taehyun Teşekkür ederim (18.16)
Taehyun Görüldü yapıp yazmadın ya Geri gidiyordum aldığım yere Beğenmedin sandım bir an
Beomgyu HAYIR DEĞİŞTİRME sevdim onları
Taehyun İccmamxlqkd Sakin ol tamam
Beomgyu Ayrıca siyah olanını sevdim Beyazı sende kalsın Kullan ama
Taehyun Couple olma teklifi miydi bu 🤭
Beomgyu Cıvıma yavşak
Taehyun 😔
Beomgyu Akşam içelim mi
Taehyun Ne
Beomgyu İstemezsen sorun değil
Taehyun 1 saate geliyorum!!!
˚‧º·(˚ ˃̣̣̥⌓˂̣̣̥ )‧º·˚
Gördüğümesajlara 20 dakika cevap veremeden bir de o mesajlara ağlamıştı. Taehyun bir anda kendisini hediyelere boğup değerli hissetmesine sebep veriyordu. Varlığı bile bir hediye gibi hissettiriyordu Beomgyu'ya. Öyle içtendi her şeyi. Öyle felaketler, depremler, afetler yaratıyordu işte içinde. Kendisi bile bunların sebebini çözemiyordu. Kötü hissettiği saniyede Taehyun kendisini hediyelere boğuyordu. Kendisine agresif demiş olması bile umrunda değildi şuan. Değerli hissetmekle meşguldü beyni. Hayatında ilk defa beyni ve kalbi aynı şey için meşgul oluyor aynı şeyi düşünüyordu kendisine yabancı hisler vücudunu sararken.
.*.｡ଘ( ᐛ ) ଓ+(*´﹀'*)..｡*ﾟ+
Genel olarak düz yazı bir bölüm olduğu için kısa bırakıcam. Sizi çok sıksın istemiyorum. Umarım seviyorsunuzdur seriyi <3
