Öhöğm öhöğm şimdi uzan zaman sonra
Fic yazmaya geldim ama bu sefer gerçekten yazacağım kararlıyım başlayıp yarım bırakmak yok emin olabilirsiniz.
Her neyse nasıl ilerleyeceğini bende bilmiyorum tamamen akışa bırakmayı düşünüyorum sadece kafan bir konuşmadan esinlenerek tasarladığım bir hikaye var o kadar bakalım neler olacak. Umarım beğenirsiniz 💝💓💞🩷💕💘💖Yılların üzerimde bıraktığı buruklukla beraber, bu lanet yağdırarak terk ettiğim Ülkeye geri dönmüştüm. Hayat her zaman ya çok acımasız yada bencildi, kader dedikleri şeye inanmaz. Nasip edilmiycek şeyin hayali olmaz denmesi, artık külliyen yalan geliyordu bana.
Ne tanrı nasip etmediği hayali kurdurduğu için utanmış, nede yıllar pişman olmuştu.
Hala terk ettiğim gibi kasvetli ve bir o kadar da hüzün doluydu Seul.
Aslına bakarsanız o kadar kin ve öfke doluydum ki bu şehire bana kalsa, yakar dökerdim her santimini. Ama anılar bana meydan okuyordu ve ben ne yazık ki varlığını silemediğim bu anılarla boğuşuyor her seferinde boğulmaktan son anda rüyalarımdan uyanıyordum.
Ve birde tabi dostlarım var kışıma renk veren. Onlar sayesinde Seul yaşana bilir oluyordu, tabi son 7 yıldır görüşmediğimizi saymazsak:)Merhabalar ben KİM TAEHYUNG yedi yıl önce Kore'yi terk edip kanadaya yerleştim.
Uzun bir süre boyunca da Kore'ye adım atmadım, fakat bu beni baştan yarattı desem yeridir. Hayat sadece var olduğunuz yerden ibaret değil çocuklar, görmek için gözlerinize ihtiyacınız yoktur mesela, bazen hislerde çoğu şeyi göre bilir .
Bu gün burda bulunmamın asıl sebebi engelsiz bir yaşamın mümkün olduğunu ve bunu tüm dünyaya duyurmaya ant içtiğimi söylemektir. Bu benim ilk seminerim değil, zaten sizlerde bunu biliyorsunuz adımı çoğu yerde görmüşsünüzdür. Gazeteler manşetler ne bilim magazin falan filan işte. Peki kaç saniye sürdü 10?.....15.......belki de 20'dir.
Bir önemi yok..... hayır bir önemi var!!!
Konuştuğumuz her bir saniye için milyonlarca çocuğun hayatı değişiyor.
O yüzden çocuklar lütfen susmayın ve sesinizi daha fazla duyurun.!!!!Konuşmanın ardından salonda bir alkış tufanı kopmuştu. Kimsesiz ve özel çocuklar için bir şirket kurmuş ve sesimi çok yönlü herkese duyurmaya çalışıyordum. Neden böyle bir iş diye sormayın bu dünyada masum olan tek varlıklar çocuklardır......
Kürsiden indikten sonra imzalamam gereken dosyalarla birlikte menajerim jay geldi.Jay: şunları imzalada vergi dairesine gönderelim bu günün bağış kotosu doldu zaten.
Tae: namjoon'a ulaşa bildin mi?
Jay: evet konum atmış burdaki işleri halledip çıkarız sizi ben bırakırım.
Tae: gerek yok ben giderim, sen burdaki işleri hallet
Jay: emin misin
Tae: evet, zaten uzun zamandır görüşmemiştik baş başa olsak iyi olur
Jay: pekala sen nasıl istersen, bir şey olursa ara beni
Üzerime ceketimi geçirdikten sonra arabama bindim ve namjoon'un attığı konumu açtım. Aslında konuma gerek yoktu, yolu adım gibi ezbere biliyordum.
Sadece bazı şeylerin unutma isteği olduğundan konum istemiştim. Yada öyle görünmek artık siz nasıl düşünürseniz.
Jay ile Kanada'ya yerleştiğimde tanıştım
Kısa sürede yakın bir dostluk kurduk. şirketi batmak üzereydi, ya batacağız ya çıkacağız diyerekten elimdeki varımı yoğumu jay'in şirketine yatırdım. Beni buna iten neydi bilmiyorum aslında çocuklardan pekte haz etmezdim, ama gerçek şu ki çocuklar her zaman en masum olanlardı.
Jay engelli çocuklar için gönüllü iş imkanı sunan ve onlara eğitim veren bir şirket kurulumu başkanıydı tabi batmadan önce
Şirketine ödeyemediği borçlardan dolayı haciz binmiş ve el konulmuştu. Bende o dönem deli gibi kara borsayla uğraşıp cebimdeki meteliğe kadar kumara basıyordum. Bir gün çok para kaldırdım, fakat bu kadar parayla ne yapacağımı bilmiyordum. Para göz biri değildim sadece eğlencesine kafamı dağıtmak için oynardım kumarı, bir takım oyun bağımlılığı gibiydi. Eğer yerimde bir başkası olsaydı kendine büyük bir ev ve araba alırdı herhalde, belki mutlu bir aile .
Benim böyle hayallerim olmadığı için parayla ne yapacağımı bilmiyordum, işte o zamanlar Jayle tanıştım ve paramı onun şirketini kurtmak için kullanmaya karar verdim. Sonuçta emek ile elde edilen bir para değildi kirliydi..... Bende en doğru kullanımın bu olacağını düşündüm, kirli parayı temize çevirmek.
Şansımız varmış ki şirket bir kaç ay sonra düzene girdi ve uluslar arası programlarda seminerler vermeye başladık. Jay bu olanlardan dolayı nasıl teşekkür edeceğini bilmiyordu, bu yüzden şirketi adıma geçirip benin müdür olamamı istedi. İşle yakından uzaktan alakam yoktu tabi, ama o tüm sorunları üsteleneceğini söyledi, benim sadece onun yanında olmamı istedi. Hayatımda ilk defa biri yanında kalmamı istemişti garip bir duyguymuş. Böylece buralara kadar geldik.
Bu gün ise seminer vermek için Kore'deyim
Buraya geleceğimi duyunca namjoon hyung kesinlikle konuşmamız gerekiyor diye ısrar etti. Ben seminerden hemen sonra dönmeyi planlıyordum fakat öyle istekliydi ki, onu kıramadım. Şimdi ise yanına gidiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİRPİK SAYISI [ Taekook ]✓
Short StoryYöneliminden dolayı yaşadığı ülkeyi terk edip Yalnızlığa gömülmek isteyen bir adamın hikayesi :)