Remorse-MinSung

43.

Arkadaşlar bölümün sonunda bayilabilirsiniz. Benden tavsiye bir yere tutunun 😻

İyi okumalar bebeklerim🥰

🐇🐿️

"Seninle hikayemiz bir iddia ile başladı."

Boyle başlıyor anlatmaya. Daha farkli bir başlangıç bekliyorum aslında. Sıradan bir şey. Ne bileyim bir ortak arkadaş, ders çalışma grubu... Herhangi bir şey olur ama bir iddia ile başlamasını beklemiyorum gerçekten. Korkuyorum aslında devamını okumaya ama yine de okumalıyım. Her bir satırda içimden bir parça daha kopuyor. Beni günden güne nasıl kandırdığını anlatıyor her cümlesinde. Ona karşı tavrimi değiştirmem gereken her şey yazıyor mektupta. Ama bir süre sonra değişiyor her şey. Bana olan aşkını anlatmaya başlıyor. İçi gide gide nasıl sevdiğini... Kaybetme korkusunu... Pişmanlığını... Altı yıl boyunca nasıl sevgisi azalmadan beni beklediğini... Son yazdıkları da  tamamen alıyor sinirimi aslında. Gözlerimin dolmasina engel olamıyorum.

' Yokluğunda bir tek günüm bile geçmedi yüreğimde senin sevgin olmadan, bir tek gecem bile geçmedi seni kollarımla sarıp sarmalamadığım, bir dakikam bile geçmedi seni dusunmedigim, bir saniyem bile geçmedi senin hasretinle tutusmadigim...  Ama güzelim, bir daha gelseydim dünyaya yine seni severdim. Canlı canlı hasretinle tutusacagimi bilerek hem de...'

Mektubun etkisinden çıkmam uzun sürüyor. Yine de düzgünce katlayıp önümdeki masanin üzerine koyuyorum. Bir iple bağlanmış fotoğraf destesini alıyorum bu sefer elime. Gözüme ilk olarak polaroid ile çekilmiş olan fotoğraf takılıyor. Altında düğün fotoğrafımız yazıyor. Gülerek onun koluna tutunmusum. Ama öyle normal bir gülme de değil gözlerim kaybolmuş resmen. Başka bir fotografa geçiyorum. Minho'nun fotoğrafı var bu sefer altında da Lee Minho yazıyor kalpler ile çevrili bir şekilde. Sonra yüzüklerin takılı olduğu el fotoğrafımızı görüyorum. Altında evlendik biz yazıyor. Kocaman... Kendi ismine yaptığı gibi kalplerle çevrili. Ondan sonra baktığım her fotoğrafın altında isim yazan ve birilerini tanıtmak amacı ile yaptığını tahmin ettiğim fotoğrafları görüyorum. Birlikte bir sürü fotoğraf cekinmisiz aslında. Kampta, lunaparkta, odamda... Bir de mandalina şeklinde gözlüklerle  çekilen dörtlü fotoğrafımız var. Son fotoğraf karesiyle birlikte akan gözyaşlarıma rağmen gulumsuyorum. Öpmüş beni ama o kadar beklemiyormusum ki gözlerim kocaman açılmış resmen. Çok şaşkın çıkmışım. Onu çok sevmişim ama belli. Her fotoğrafta gözlerimin içi gülüyor çünkü.

Fotograflari bıraktığımda başka bir kağıt alıyorum elime. Bu daha da duygusallastiriyor beni. Minho tarafından hazırlandığını tahmin ettiğim hatırlatma listesi.

'Resim çizmeyi seviyorsun, chesecake ve americano seviyorsun, bisiklet sürmeyi, buz pateni yapmayı seviyorsun, aileni seviyorsun,Felix'i seviyorsun, Hyunjin'iseviyorsun, Changbin'i seviyorsun.' Bu cümlenin yanına kızgın emoji koymuş. Changbin her kimse Minho'nun onu kiskandigini anlayabiliyorum. Guluyorum bu tatlıligina. Devamında büyük harflerle 'EN COK BENİ SEVİYORSUN.' yazıyor. 

Peluş sincabi kucağıma koyup kutunun içine bakmaya devam ediyorum. Bir kaç çizim var, Minho'yu cizmisim. Cizimlerin arkasında yazılar yazıyor. Her biri de Minho'yu ne kadar sevdiğim hakkında.

Çizimlerden sonra kahverengi bir defteri alıp açıyorum. Üst kosede küçük bir şekilde Han Jisung yaziyor. Çok garip geliyor. Jisung.. Han Jisung... Benim ama değilim gibi.. Kendimi bildiğimden beri adım Peter. Jisung demek bana garip geliyor o yuzden. İlk sayfayı açtığımda günlüğüm olduğunu görüyorum. Hastaligimi ilk öğrendiğimde yazmaya başlamışim unutmamak için. Her sayfayı da lütfen Minho'yu unutmayayim diye bitirmisim.  Her anımızı anlatmisim deftere. Onunla ilk birlikteliğimi yaşadığımı öğreniyorum bu sayede. Şimdiye kadar hiç biriyle birlikte olduğumu dusunmemistim. Bu yüzden bütün vücudumu sıcak basıyor. Kulaklarim yaniyor sanki. Sayfaları değiştiriyorum bu yüzden. Ona utandigim için ilk başta sevgili dememi daha sonra ona tamamen baglandigimda sevgilim dediğimden bahsediyorum. Tanrım... Her anımızı yazmışım gercekten. Aslında bir yandan da iyi ki yazmışım her şeyi.